Παρότι «ασύρματα», τα σημερινά δίκτυα εξακολουθούν να χρησιμοποιούν πολλά μέτρα καλωδίων, καθώς εξαιτίας των προβλημάτων εμβέλειας, η πρόσβαση στο διαδίκτυο σε μια μεγάλη περιοχή προϋποθέτει τη χρήση πολλών δρομολογητών (routers).
Τα εναέρια σήματα μεταξύ των συσκευών στα «δίκτυα πλέγματος» (mesh networks) έδωσαν μεν μια λύση στο πρόβλημα, ωστόσο παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα συνωστισμού.
Ο Αντρέας Κάσλερ από το Karlstad University της Σουηδίας υποστηρίζει ότι με μικρές τροποποιήσεις σε επίπεδο τεχνολογίας μπορούν να δημιουργηθούν δίκτυα πλέγματος με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα και ακόμη λιγότερα καλώδια.
Σε αντίθεση με τα κλασικά ασύρματα δίκτυα, στα δίκτυα πλέγματος υπάρχουν ελάχιστες απευθείας συνδέσεις στο διαδίκτυο μέσω δρομολογητών που ονομάζονται πύλες.
Οι «δρομολογητές πλέγματος» εκπέμπουν σήματα από τις πύλες στους υπολογιστές των χρηστών και αντίστροφα. Οι πολλαπλοί δρομολογητές πλέγματος λειτουργούν ως ενδιάμεσοι σταθμοί που αναμεταδίδουν τα σήματα προκειμένου να φτάσουν στα απομακρυσμένα σημεία.
Η λύση αυτή δεν είναι πολύτιμη μόνο για τα κτήρια γραφείων, αλλά και για την παροχή πρόσβασης στο διαδίκτυο στα παιδιά του αναπτυσσόμενου χώρου, όπου δεν είναι εφικτή η κατασκευή ολοκληρωμένων ενσύρματων δικτύων.
Πηγή: New Scientist
