Οι πολυάριθμες βλάβες που έχουν σημειωθεί στην ιστορία του διαδικτύου αποδεικνύουν ότι το ίντερνετ είναι πολύ πιο εκτεθειμένο σε ατυχήματα, φυσικές καταστροφές ή λάθος χειρισμούς απ’ ό,τι φαντάζεται κανείς. Το ερώτημα που απασχολεί σήμερα τους επιστήμονες είναι πώς μπορεί να κατασκευαστεί ένα ασφαλές και άτρωτο δίκτυο.
Ήδη μεγάλο τμήμα των υποδομών του διαδικτύου είναι πολλών ετών και σίγουρα χρειάζεται αναβάθμιση –η οποία όμως δεν είναι απλή υπόθεση. Δύσκολα οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών θα αναλάβουν το υπέρογκο κόστος της δημιουργίας πρόσθετων συνδέσεων προκειμένου να διασφαλιστεί η άμεση αντιμετώπιση προσωρινών προβλημάτων.
Ο ειδικός σε θέματα πληροφορικής από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορτ στην Καλιφόρνια, Νικ Μακόουν, ισχυρίζεται ότι γνωρίζει τη λύση για τη δημιουργία ενός πιο ανθεκτικού δικτύου. Κατά τη γνώμη του, η απάντηση βρίσκεται στο ρούτερ (ή δρομολογητή).
Τα ρούτερ είναι οι «τροχονόμοι» της διαδικτυακής κίνησης. Ήδη χρησιμοποιούνται εκατομμύρια ρούτερ παγκοσμίως, τα οποία κατευθύνουν τεράστιες ροές δεδομένων από τους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών ή απλώς παρέχουν δυνατότητα πρόσβασης σε μια σειρά υπολογιστών. Σε περίπτωση διακοπής μιας σύνδεσης, το ρούτερ παίζει ουσιαστικό ρόλο στην εκτροπή των δεδομένων σε εναλλακτικές διαδρομές.
Προς το παρόν, ωστόσο, τα ρούτερ αποτελούν μάλλον μέρος του προβλήματος παρά λύση. Παρότι έχουν εντοπιστεί τα κυριότερα προβλήματα της λειτουργίας τους, πρακτικά δεν υπάρχει δυνατότητα δοκιμής πιθανών βελτιώσεων σε ένα μεγάλο δίκτυο, το οποίο να έχει μεν εξίσου σύνθετη δομή με εκείνη του διαδικτύου αλλά να είναι αυτόνομο.
Ο Μακόουν βρίσκεται με τη βοήθεια του συνεργάτη του, Γκούρου Παρούλκαν, από τον Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στη διαδικασία ανάπτυξης των μέσων για την επίλυση όλων αυτών των προβλημάτων με μια κίνηση-ματ: τη δημιουργία ενός συστήματος που θα μπορεί να τροποποιεί στην πορεία το λογισμικό ελέγχου του ρούτερ και ταυτόχρονα θα παρέχει ένα ιδανικό έδαφος για ασφαλείς δοκιμές.
Πηγή: New Scientist
