Ενιαίο σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για κατοχύρωση της πνευματικής ιδιοκτησίας ζητούν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στην Ευρώπη, οι οποίες σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπες με έναν κυκεώνα γραφειοκρατίας που διακυβεύει τις δυνατότητες ανάπτυξής τους.
Σύμφωνα με το σημερινό σύστημα, οι πατέντες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (EPO), μόλις παρασχεθούν, πρέπει να επικυρωθούν, να μεταφραστούν και να ανανεώνονται σε ετήσια βάση σε όλες τις χώρες στις οποίες θέλει να επικυρώσει τα δικαιώματά της η επιχείρηση.
Η δικαστική διαδικασία διεξάγεται σε εθνικό επίπεδο, με αποτέλεσμα το δικαστήριο μιας χώρας να μπορεί να απορρίψει διπλώματα ευρεσιτεχνίας που έχουν εγκριθεί από τον EPO, ή να υποστηρίξει διπλώματα που έχουν απορριφθεί από τον EPO. Οι επιχειρήσεις επωφελούνται από αυτό το κενό της νομοθεσίας υποβάλλοντας αίτηση κατευθείαν στις εθνικές υπηρεσίες διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα με τίτλο «Χαμένα δικαιώματα: Το ευρωπαϊκό σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας δεν λειτουργεί» του Bruno Van Pottelsberghe, η έκδοση διπλώματος ευρεσιτεχνίας στην Ευρώπη κοστίζει από τέσσερις έως έξι φορές περισσότερο σε σύγκριση με την Αμερική, την Ιαπωνία, την Κίνα ή τη Ν. Κορέα.
Δυσβάσταχτο είναι το βάρος της γραφειοκρατίας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες βλέπουν την ανάπτυξή τους να αναστέλλονται σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές τους ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με τον κ. Van Pottelsberghe, η θέσπιση ενιαίου κοινοτικού συστήματος για τις 27 ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να μειώσει το συνολικό κόστος έως και 60% ενώ ταυτόχρονα θα καλυφθούν τα νομικά κενά.
Τα εμπόδια, ωστόσο, για την εδραίωση ενός τέτοιου συστήματος είναι σοβαρά. Η κατάργηση του δικαιώματος βέτο των κρατών έναντι των πατεντών θα επιφέρει ισχυρό πλήγμα στην εθνική κυριαρχία των κρατών μελών. Σε ορισμένους τομείς, όπως η έρευνα γονιδίων, λογισμικού και βλαστοκυττάρων, ιδιαίτερα αμφιλεγόμενα παραμένουν τα κριτήρια που στοιχειοθετούν την προστασία των δικαιωμάτων. Ένα ακόμη εμπόδιο είναι η γλώσσα, καθώς πολλές χώρες επιμένουν ότι όλες οι πατέντες πρέπει να μεταφράζονται σε όλες τις γλώσσες των κρατών μελών προκειμένου να έχουν ισχύ στην επικράτειά τους.
Πηγή: Economist
