ΤH χειρότερη οικονομική κατάσταση βιώνουν σήμερα οι τεχνικές εταιρείες της χώρας, παρότι βρίσκονται εν όψει της λεγόμενης νέας γενιάς έργων που έχει εξαγγείλει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ. Τα κυριότερα προβλήματα του κατασκευαστικού κλάδου οφείλονται κυρίως στον εξοντωτικό ανταγωνισμό, τα χαμηλά τιμολόγια, τη συνεχή μείωση του ΠΔΕ, τη διόγκωση του τραπεζικού δανεισμού και των αδικαιολόγητων καθυστερήσεων πληρωμών.
Σε αυτά βέβαια προστέθηκε και επιδείνωσε την κατάσταση και η απόφαση του υπουργού Οικονομίας, για την εφαρμογή του λογιστικού προσδιορισμού των κερδών των ατομικών εργοληπτικών επιχειρήσεων που δημιουργεί τεράστιο φορολογικό πρόβλημα στις μικρές εταιρείες απειλώντας τες με οικονομική εξόντωση.
Βέβαια η αποκορύφωση ήρθε με το ασφαλιστικό που εξώθησε μαζί με όλους τους μηχανικούς και τους εργολήπτες να προχωρήσουν από κοινού σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να αποτραπούν τα σχέδια κατάργησης του ΤΣΜΕΔΕ μέσω της προσχηματικής ενοποίησης με άλλα Ταμεία.
Σύμφωνα με στελέχη του κατασκευαστικού κόσμου το ανησυχητικό για τον κλάδο είναι ότι η πίτα είναι λίγη και από χρόνο σε χρόνο καθίσταται λιγότερη, σε μια περίοδο κατά την οποία διακηρύσσεται από την κυβέρνηση ότι είναι πάρα πολλά τα χρηματοδοτικά προγράμματα που εξασφαλίστηκαν από την Ε.Ε.
Είναι χαρακτηριστική η δραστική και συστηματική συρρίκνωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων καθώς το 2008, όπως καταγράφεται και στον προϋπολογισμό, αντιπροσωπεύει μόλις το 4,1% ως ποσοστό του ΑΕΠ που είναι το χαμηλότερο επίπεδο στο οποίο έχει βρεθεί εδώ και περισσότερο από δέκα χρόνια, και το οποίο με απόλυτους αριθμούς το 2008 φθάνει στα 9.200 εκατ. ευρώ από τα οποία 6.700 εκατ. ευρώ θα διατεθούν στα συγχρηματοδοτούμενα έργα, ενώ για έργα από εθνικούς πόρους, που κατά κανόνα εκτελούνται από τις μικρότερες εταιρείες του κλάδου, οι δαπάνες υπολογίζονται κατά 100 εκατ. ευρώ μικρότερες από το 2007.
Τα νομαρχιακά έργα
Οσον αφορά τα νομαρχιακά έργα προβλέπεται να συρρικνωθούν περαιτέρω κατά 3,5% από 1.245 σε 1.201 εκατ. ευρώ.
Επιγραμματικά τα προβλήματα του κατασκευαστικού κλάδου είναι το φορολογικό για το οποίο υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα της άμεσης νομοθετικής ρύθμισης με αναστολή της εφαρμογής του λογιστικού προσδιορισμού των κερδών των ατομικών εργοληπτικών επιχειρήσεων ενόψει και της έναρξης της σύνταξης των απογραφών και φορολογικών δηλώσεων και η επιδείνωση των δεικτών βιωσιμότητας των επιχειρήσεων του κλάδου και μάλιστα με γεωγραφική πρόοδο από χρόνο σε χρόνο.
Επίσης οι καθυστερήσεις πληρωμών έργων που παρουσιάζονται και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό με αποτέλεσμα την οικονομική ασφυξία των επιχειρήσεων και την αναγκαστική προσφυγή τους σε υπέρμετρο τραπεζικό δανεισμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την περαιτέρω επιβίωσή τους καθώς και ο διογκωμένος τραπεζικός δανεισμός που εξελίσσεται σε μείζον πρόβλημα που μαστίζει και τις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου αφού τις οδηγεί σε αυξανόμενη εξάρτηση από τις τράπεζες.
Ποινές και εγγυήσεις
Επιπλέον η θέσπιση εξοντωτικών ποινών και οι αυξημένες εγγυήσεις δεν έχουν αποτρέψει τις μεγάλες εκπτώσεις στα έργα που αποτελούν σύμφωνα με τους εργολήπτες στρέβλωση του συστήματος της παραγωγής των έργων, μαρτυρώντας αδυναμία της διοίκησης να καθιερώσει ασφαλείς, ταχείς και αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου σε ολόκληρο το κύκλωμα παραγωγής δημοσίων έργων.
Παράλληλα έχει διαπιστωθεί η ανεπάρκεια του θεσμικού πλαισίου και ζητείται από όλες τις εργοληπτικές οργανώσεις η δημιουργία ενός νέου πλαισίου με απλούστευση και κωδικοποίηση της νομοθεσίας που θα διασφαλίζει τη γρήγορη, οικονομικότερη και τεχνικά αρτιότερη παραγωγή έργων, ενώ σημαντική παρέμβαση πρέπει να γίνει για την απλούστευση των γραφειοκρατικών διαδικασιών τόσο κατά την ανάθεση όσο και κατά την εκτέλεση των έργων πράγμα που θα οδηγήσει σε υγιέστερο ανταγωνισμό και η εκτέλεση των έργων θα καταστεί περισσότερο συμφέρουσα για το δημόσιο χωρίς τις γνωστές παρενέργειες του ισχύοντος συστήματος.
Ενιαία τιμολόγια
Ακόμη η καθιέρωση των ενιαίων εθνικών τιμολογίων τα οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι εκτός των ορίων του πραγματικού κόστους και οι εκπτώσεις που παρατηρούνται ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις οφείλονται στον οξυμένο ανταγωνισμό εξαιτίας της έλλειψης αντικειμένου ιδιαίτερα για τις μικρές επιχειρήσεις του κλάδου γι' αυτό οι εργολήπτες χαρακτηρίζουν απαράδεκτο να αρνείται το υπουργείο να δεχτεί έστω αυτό που καταγράφει η Στατιστική Υπηρεσία τη μεγάλη αύξηση του κόστους υλικών και εξοπλισμού.
Τέλος αιτήματα που τίθενται το τελευταίο διάστημα είναι η κατάταξη των εταιρειών, αφού σύντομα, στο τέλος του 2008, κλείνει ο εξαετής κύκλος κατάταξής τους με βάση το νόμο 2940/2001 και θα υπάρχει νέα αξιολόγηση των εταιρειών από την 3η τάξη και πάνω, καθώς και η διαφάνεια στην ανάθεση και υλοποίηση των έργων που τίθεται μετ' επιτάσεως τον τελευταίο καιρό.
ΕΣΤΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
