ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του «απαράδεκτου αντιασφαλιστικού» -οπως το χαρακτηρίζουν- νομοσχεδίου ζητούν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, καλώντας παράλληλα τους εργαζομένους να συμμετάσχουν στην αυριανή στάση εργασίας από τις 12:00 έως 15:00 και στη συγκέντρωση - συλλαλητήριο στις 13:00 στο Σύνταγμα.
Επιπρόσθετα σε σημερινή συνέντευξη Τύπου με τη συμμετοχή σνδικαλιστικών στελεχών, η ΓΣΕΕ ανακοίνωσε σειρά παρατηρήσεων επί του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Πιο αναλυτικά ως γενικές παρατηρήσεις επισημαίνονται:
1. Η ανισομέρεια των ρυθμίσεων του ν/σ
Όπως υπογραμμίζεται, «το ν.σχ. χαρακτηρίζεται από την ανισομέρεια των επιχειρούμενων αλλαγών. Το μέγιστο τμήμα του (139 από ένα σύνολο 154 άρθρων, Κεφάλαια Α΄- ΙΓ) αναφέρεται σε ζητήματα «Οργανωτικής και Διοικητικής μεταρρύθμισης» των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (ΦΚΑ), ενώ μόλις 13 άρθρα του ν.σχ. (Κεφάλαια ΙΔ΄ - ΙΣΤ΄) περιλαμβάνουν ρυθμίσεις ουσιαστικού ασφαλιστικού περιεχομένου ασφαλιστικές διατάξεις).
Επισημαίνεται, όμως, ότι, στο Κεφάλαιο ΙΣΤ΄ («Λοιπά ασφαλιστικά θέματα», άρθρα 146 - 154) του ν.σχ., περιλαμβάνονται και ρυθμίσεις οργανωτικού και λειτουργικού η / και οικονομικού (χρηματοδοτικού) περιεχομένου (π.χ. άρθρο 153 περί αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης, άρθρο 151 περί Μέτρων κατά της εισφοροδιαφυγής, άρθρο 149 περί σύστασης Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών κλπ).
Εννοείται, ότι, οι ειδικότερες αυτές ρυθμίσεις, παρά την ένταξή τους στο Β΄ Μέρος του ν.σχ., ανήκουν στο Α΄ Μέρος του, αφού δεν αναφέρονται σε συγκεκριμένα «ουσιαστικά» θέματα δηλαδή σε συγκεκριμένα ασφαλιστικά δικαιώματα, της ασφαλιστικής νομοθεσίας».
Τέλος, επισημαίνεται ότι «σημαντικά ζητήματα όπως η αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και η σύσταση του ΑΚΑΓΕ, αντιμετωπίζονται όλως επιδερμικά και ως εκ τούτου αναποτελεσματικά».
2. Δραματική μεταβολή όρων, προϋποθέσεων, ύψους και είδους των παροχών των ενοποιούμενων φορέων
Σημειώνεται ότι «η Σελίδα 4 της Εισηγητικής Έκθεσης του ν.σχ. αναφέρεται, ως οιονεί "διακήρυξη", ότι, με τη δημιουργία νέων Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και με τις επιχειρούμενες ενοποιήσεις η εντάξεις Φορέων και Κλάδων "δεν μεταβάλλονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, το ύψος και το είδος των παροχών των υπό ενοποίηση Φορέων και Κλάδων". Επισημαίνεται, ότι, ο ισχυρισμός αυτός είχε προβληθεί, από κυβερνητικής πλευράς και πριν από την κατάθεση του υπό κρίση ν.σχ. για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους.
Αναλυτικότερη, όμως, προσέγγιση των επί μέρους διατάξεων του ν.σχ. -συνεχίζει η Συνομοσπονδία- οδηγεί στην ανατροπή της "διακήρυξης" αυτής, αφού διαπιστώνεται, ότι, σε πολλές περιπτώσεις, αλλοιώνονται δραματικά, οι σημερινές αντίστοιχες ρυθμίσεις των επί μέρους Καταστατικών, σε σχέση με "τους όρους, τις προϋποθέσεις, το ύψος και το είδος των παροχών των υπό ενοποίηση Φορέων και Κλάδων"».
Ως ενδεικτικά παραδείγματα της διαπίστωσης αυτής, αναφέρονται:
«· Οι ρυθμίσεις των παρ. 2 και 3 του άρθρου 143 του ν.σχ. με τις οποίες αναπροσαρμόζονται, επί το δυσμενέστερον, οι ισχύουσες καταστατικές προβλέψεις συνταξιοδότησης, λόγω 35ετίας, των ασφαλισμένων τόσο των Ειδικών Ταμείων (που εντάσσονται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ), όσο και των ασφαλισμένων των πρώην Ταμείων Τύπου (που εντάσσονται στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ). Αποκαλυπτική, άλλωστε, εν προκειμένω, είναι και η ρητή «ομολογία» της Εισηγητικής Έκθεσης (σελ. 104) του ν.σχ. που αναφέρει, ότι, η προτεινόμενη ρύθμιση χειροτέρευσης των όρων συνταξιοδότησης, λόγω 35ετίας, «επιβάλλεται τόσο για την ενιαία αντιμετώπιση όλων των από 1.11983 μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένων στον Κλάδο Κύριας Ασφάλισης του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ όσο και για την ίση μεταχείριση των κατ’ αντιστοιχία ασφαλισμένων των πρώην Ειδικών Ταμείων Μισθωτών με τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ -ΕΤΑΜ στο οποίο εντάσσονται οι Κλάδοι Σύνταξής τους».
· Οι ρυθμίσεις της παρ. 2 του άρθρου 144 του ν.σχ. με τις οποίες εναρμονίζεται (δηλαδή επιμηκύνεται) το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης των από 1.1.1983 μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένων μητέρων ανηλίκων τέκνων στα πρώην Ειδικά Ταμεία Μισθωτών που εντάσσονται στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, με το όριο ηλικίας που προβλέπεται για την ίδια κατηγορία ασφαλισμένων στο Ίδρυμα. Όπως ομολογείται στην Εισηγητική Έκθεση του ν.σχ. (σελ. 107 - 108): «Με δεδομένη την ένταξη των Κλάδων Σύνταξης των πρώην Ειδικών Ταμείων Μισθωτών στο ως άνω Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών, συνεκτιμωμένου και του γεγονότος ότι οι γυναίκες ασφαλισμένες αυτών έχουν, συγκριτικά με τις ασφαλισμένες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ομαλότερο και συνεχή εργασιακό βίο, θεωρείται επιβεβλημένη η εναρμόνιση των προαναφερθέντων ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των μητέρων ανηλίκων τέκνων. Η εναρμόνιση αυτή επιτυγχάνεται με τη σταδιακή αύξηση του ορίου ηλικίας που προβλέπεται για τις ασφαλισμένες μητέρες στα εντασσόμενα στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Ειδικά Ταμεία, κατά ένα χρόνο, κάθε έτος από 1.1.2013 μέχρι τη συμπλήρωση του 55ου έτους. Η πλήρης εναρμόνιση θα επιτευχθεί το 2017».
· Οι ρυθμίσεις της παρ. 3 του άρθρου 144 του ν.σχ., με τις οποίες εναρμονίζονται (δηλαδή επιδεινώνονται) σταδιακά, στα πρώην Ταμεία Τύπου που εντάσσονται στον Κλάδο Κύριας Ασφάλισης του ΕΤΑΠ - ΜΜΕ, ως Τομείς Σύνταξης και Ασφάλισης, τόσο τα όρια ηλικίας όσο και ο συντάξιμος χρόνος που απαιτείται για τη συνταξιοδότηση των ασφαλισμένων τους μητέρων ανηλίκων τέκνων από 1.1.1983 μέχρι 31.12.1992. Επισημαίνεται, ότι και στην περίπτωση αυτή η Εισηγητική Έκθεση του ν.σχ. είναι εξόχως αποκαλυπτική (σελ. 108-109).
· Με τη ρύθμιση του άρθρου 38 του ν.σχ., προβλέπεται η έκδοση Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (σε είδος και σε χρήμα) για το σύνολο των ασφαλισμένων του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητων Απασχολουμένων (ΕΤΑΑ), με τον οποίο καθορίζεται (δηλαδή ανακαθορίζεται έναντι των οικείων ρυθμίσεων των επί μέρους καταστατικών των εντασσόμενων Ταμείων) "η έκταση, το ύψος των παροχών αυτών, ο τρόπος και η διαδικασία χορήγησής τους". Η ρητή μνεία στην ίδια διάταξη, ότι, της έκδοσης του Κανονισμού αυτού θα προηγηθεί οικονομική μελέτη προκαθορίζει και τη δυσμενέστερη κατεύθυνση των τροποποιήσεων που θα επιχειρηθούν.
· Με τη ρύθμιση του άρθρου 83 του ν.σχ. προβλέπεται ανάλογη με εκείνη τουτ άρθρου 38, διαδικασία έκδοσης Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας για το σύνολο των ασφαλισμένων του Ταμείου Ασφάλισης Υπαλλήλων Τραπεζών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας (ΤΑΥΤΕΚΩ), με βάση αντίστοιχη οικονομική μελέτη (συνεπώς, είναι βεβαία η επιδείνωση των όρων της υγεινομικής περίθαλψης του συνόλου των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων όλων των ασφαλισμένων στο ενοποιημένο ΤΑΥΤΕΚΩ).
· Με τη ρύθμιση του άρθρου 103 παρ. 3 του ν.σχ. προβλέπεται η δυνατότητα, έπειτα από Απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και με βάση σχετική οικονομική μελέτη, τροποποίησης των καταστατικών διατάξεων των Κλάδων Επικουρικής Ασφάλισης, Πρόνοιας και Υγείας του ΤΕΑΠΑΣΑ η και ενοποίησης των κλάδων αυτών».
Συνεπώς, καταλήγει η ΓΣΕΕ, «ο ισχυρισμός ότι οι ενοποιήσεις και εντάξεις έχουν καθαρώς διοικητικό χαρακτήρα χωρίς να θίγουν τα υφιστάμενα δικαιώματα των ασφαλισμένων των υπό ενοποίηση Ταμείων, είναι ανακριβής και παραπλανητικός: αντιθέτως, με τις ενοποιήσεις και τις εντάξεις πλήττονται και τα ήδη υφιστάμενα ασφαλιστικά δικαιώματα των ασφαλισμένων των υπό ενοποίηση Ταμείων και κλάδων.
Επισημαίνεται, μάλιστα, ότι, η υποκρυπτόμενη αληθής στόχευση του ν.σχ. βαίνει ακόμη μακρύτερα: οι διοικητικές αλλαγές φαίνεται, ότι, αποτελούν το προστάδιο μέλλουσας, σε δεύτερο φάση (και σε ευθετότερο, προφανώς, χρόνο), ασφαλιστικής προσαρμογής (δηλαδή επιδείνωσης) του συνόλου των υφιστάμενων ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων».
3. Έλλειψη προκαταρκτικών μελετών για την εφαρμογή της επιχειρούμενης διοικητικής «μεταρρύθμισης»
Οι επιχειρούμενες διοικητικές αλλαγές επαπειλούν να οδηγήσουν σε διοικητικό χάος και λειτουργικά αδιέξοδα, μετά την ψήφιση και θέση σε ισχύ των ρυθμίσεων του ν.σχ.
Ειδικότερα, επαπειλείται επαύξηση της γραφειοκρατίας και των φαινομένων δυσλειτουργίας των νέο-δημιουργούμενων Φορέων και συνεπώς, κίνδυνοι κατά-ταλαιπώρησης των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων.(Τρανό παράδειγμα η ενοποίηση του ΟΑΕΕ), αναφέρεται στο κείμενο των παρατηρήσεων
4. Ανατροπή των όρων θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος
«Με τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 143 του ν.σχ., ανατρέπονται οι υφιστάμενες ρυθμίσεις του άρθρου 10 παρ. 3 του Ν. 1902/1990 και του άρθρου 9 παρ. 2 του Ν. 1976/1991, με τις οποίες ορίζεται, ότι, η θεμελίωση του ασφαλιστικού δικαιώματος ολοκληρώνεται με τη συμπλήρωση του κατά περίπτωση απαιτούμενου συντάξιμου χρόνου. Η αρχή αυτή ανατρέπεται με τη διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 143 του νσχ που ορίζει, ότι δεν αρκεί η συμπλήρωση του συντάξιμου χρόνου αλλά απαιτείται και η σωρευτική συνδρομή και του κατά περίπτωση απαιτούμενου αντίστοιχου ορίου ηλικίας οπότε και μόνον θεμελιώνεται το συνταξιοδοτικό δικαίωμα», σημειώνει η ΓΣΕΕ και υπογραμμίζει: «Ο ΣΤΟΧΟΣ για τους ασφαλισμένους είναι προφανής αφού μέχρι τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας είναι ενδεχόμενο να έχει αυξηθεί ο αναγκαίος κατά περίπτωση συντάξιμος χρόνος».
