«Να χαλαρώσει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο ορίζει πόσο χρέος μπορούν να αναλάβουν οι χώρες της ΕΕ» ζητάει ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung , με αφορμή την επέτειο της υπογραφής της Συνθήκης του Μάστριχτ, στις 7 Φεβρουαρίου πριν από 30 χρόνια.
«Η αύξηση του ορίου χρέους θα είχε οικονομική λογική», είπε και συνέχισε:«Εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεχίσει να απαιτεί από ορισμένες κυβερνήσεις να στοχεύουν στο 60%, αυτό δεν είναι μόνο πολιτικά δύσκολο, αλλά θα μπορούσε επίσης να πνίξει την ανάπτυξη»
«Το όριο του ελλείμματος. θα πρέπει να ισχύει κατ' αρχήν, επισήμανε επίσης , αλλά θα πρέπει να επιτρέπεται στις κυβερνήσεις να το υπερβαίνουν σε μεμονωμένες περιπτώσεις - για παράδειγμα εάν η Επιτροπή της ΕΕ διαγνώσει επενδυτικό κενό». Ωστόσο ανέφερε, πως για αυτό χρειαζεται και πολιτική απόφαση.
Κάνοντας αναδρομή, και αναφερόμενος στην χρηματοπιστωτική κρίση στην ΕΕ ο κ. Ρέγκλινγκ επισήμανε: «Ήταν απογοητευτικό το γεγονός ότι μετά την έναρξη του ευρώ, το 1999, οι χώρες χαλάρωσαν τις πολιτικές τους. Τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα της Ελλάδας ήταν γνωστά. Κατέστη επίσης προβληματικό το γεγονός ότι αρκετές χώρες έχασαν την ανταγωνιστικότητά τους. Τα εισοδήματα αυξήθηκαν πάρα πολύ την πρώτη δεκαετία του ευρώ σε σχέση με την παραγωγή των χωρών. Αυτός ήταν ο λόγος της κρίσης του ευρώ από το 2010 και μετά. Υπήρχαν μακροοικονομικές ανισορροπίες που έπρεπε να διορθωθούν. Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε επώδυνες περικοπές».
«Υπήρξε όμως μια στιγμή που φαινόταν ότι μεμονωμένες χώρες θα έπρεπε να εγκαταλείψουν τη ζώνη του ευρώ, όπως η Ελλάδα. Στην αρχή, ακόμη περισσότερες χώρες κινδύνευαν».
Απαντώντας, για τον Grexit και το γεγονός ότι διεφώνησε με τον τότε Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανέφερε πως δεν επρόκειτο για προσωπική διαφωνία, ούτε οι δυο τους καυγάδισαν ποτέ.
«Σέβομαι τους λόγους του, τόνισε. Ήθελε να αναγκάσει τις χώρες του ευρώ να λάβουν σοβαρά υπόψη την πειθαρχία της οικονομικής πολιτικής, κάτι που απαιτεί η συμμετοχή στη νομισματική ένωση. Αλλά θεωρούσα ότι το κόστος για τους Έλληνες θα ήταν πολύ υψηλό. Τα εισοδήματά τους είχαν ήδη μειωθεί κατά το ένα τέταρτο. Αυτό ήταν σε μεγάλο βαθμό απαραίτητο για τη μείωση των ανισορροπιών. Υπήρχαν υπολογισμοί ότι μια έξοδος από το ευρώ θα μείωνε τα εισοδήματά τους κατά ένα ακόμη τρίμηνο. Αυτό θα είχε οδηγήσει σε ακόμη πιο σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. Επιπλέον, μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είχε αλλάξει τη φύση της νομισματικής ένωσης».
Στην επισήμανση του δημοσιογράφου πως «η Ελλάδα πλέον έχει χρέη 200% της οικονομικής της παραγωγής» ο επικεφαλής του ESM είπε:
«Μόνο επειδή, όπως και άλλες χώρες, ξόδεψε χρήματα για τον έλεγχο της πανδημίας. Αυτό ήταν απολύτως το σωστό, διαφορετικά η οικονομική κατάρρευση το 2020 θα ήταν πολύ πιο σοβαρή. Οι οικονομολόγοι, που συνήθως δεν συμφωνούν σε πολλά, συμφωνούν σε αυτό. Το ευρώ τα πάει καλά παρά το αυξημένο χρέος. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές βλέπουν ότι οι σωροί χρέους στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία έχουν αυξηθεί πολύ περισσότερο από ό,τι στη ζώνη του ευρώ».
Και στην ερώτηση πως εάν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αυξήσει τα επιτόκια λόγω του πληθωρισμού, θα είναι επιφέρει πλήγμα στις υπερχρεωμένες χώρες της ζώνης του ευρώ , ο Κλ. Ρέγκλινγκ απάντησε:
«Όχι. Μια χώρα ή ένα άτομο δεν απειλείται με χρεοκοπία επειδή τα χρέη του φτάνουν σε ένα ορισμένο επίπεδο, αλλά επειδή δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στο επιβάρυνση των τόκων. Πριν από τριάντα χρόνια, η Ιταλία ξόδεψε σχεδόν το 12% της οικονομικής παραγωγής της σε πληρωμές τόκων. Σήμερα είναι λιγότερο από 3,5% λόγω της πτώσης των επιτοκίων. Τα επιτόκια θα αυξηθούν, αλλά όχι τόσο πολύ που θα δυσκολέψει την Ιταλία ή άλλους στο άμεσο μέλλον».
naftemporiki.gr