Οριακά αμετάβλητος παρέμεινε το 2005 ο κύκλος εργασιών του μεταποιητικού κλάδου επίπλων, για να διαμορφωθεί σε 529,04 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με έρευνα της Hellastat:
Από τις 225 επιχειρήσεις που δημοσιοποίησαν οικονομικά στοιχεία για το έτος 2005, οι 115 κατέγραψαν αύξηση πωλήσεων και 165 ήταν κερδοφόρες, εκ των οποίων μάλιστα 71 βελτίωσαν τα αποτελέσματα που είχαν εμφανίσει το 2004, ενώ 28 προήλθαν από ζημιογόνο χρήση 2004. Αντίστροφα, 32 από τις ζημιογόνες επιχειρήσεις του κλάδου για το 2005 είχαν πραγματοποιήσει κερδοφόρο χρήση 2004. Τελικά, η μέση μεταβολή των πωλήσεών διαμορφώθηκε για το 2005 σε +0,7%, από +8,2% το 2004. Η συγκέντρωση αγοράς του κλάδου επίπλων είναι μέτρια, με τις 20 μεγαλύτερες εταιρείες του να παράγουν κύκλο εργασιών που αντιστοιχεί στο 54,87% των συνολικών πωλήσεών.
Αν και το μέσο μεικτό περιθώριο κερδοφορίας το 2005 παρέμεινε οριακά αμετάβλητο (σε 34,4%), η μεγάλη αύξηση των λειτουργικών του εξόδων προκάλεσε την υποχώρηση της λειτουργικής του κερδοφορίας (ΚΠΤΦΑ ή EBITDA) κατά 23,2% ή κατά 15,59 εκατ. ευρώ – για να περιοριστούν σε 51,52 εκατ. ευρώ – και κατ’ επέκταση τη σημαντική πτώση του λειτουργικού του περιθωρίου κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες, σε 9,7%. Μεταξύ των λειτουργικών εξόδων του κλάδου, τα έξοδα διοίκησής το 2005 αυξήθηκαν κατά 11,55% (σε 54,53 εκατ. ευρώ) και τα έξοδα διάθεσής κατέγραψαν άνοδο 10,8% (σε 99,22 εκατ. ευρώ). Το μέσο καθαρό περιθώριο κερδοφορίας του μεταποιητικού κλάδου επίπλων για το 2005 υποχώρησε σε 4,0% (από 7,5% το 2004) και πλέον είναι μικρότερο του αντίστοιχου για ολόκληρο τον τομέα της μεταποίησης (5,5%). Το διάμεσο καθαρό περιθώριο κέρδους του κλάδου για το 2005 παρέμεινε αμετάβλητο σε 2,9%.
Κατά τη διάρκεια του ιδίου έτους η μέση αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων απώλεσε 90 μονάδες βάσης – για να υποχωρήσει σε 4,2% – εξέλιξη που οφείλεται στο συνδυασμό της αύξησης αυτών (+3,8%) και της μείωσης της καθαρής κερδοφορίας (-46,6%). Το 2005, οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις αυξήθηκαν κατά 9,5% ή κατά 29,79 εκατ. ευρώ – για να ανέλθουν σε 343,47 εκατ. ευρώ – τόσο λόγω της αύξησης των δανειακών του υποχρεώσεων (+10,4%), όσο λόγω της ανόδου της αξίας των γραμματίων-επιταγών που είχε εκδώσει έως το τέλος 2005 (+17,9%). Τελικά, η σχέση βραχυπροθέσμων υποχρεώσεων προς πωλήσεις αυξήθηκε οριακά μόνο (σε 0,66), με τις βραχυπρόθεσμες τραπεζικές υποχρεώσεις να αντιστοιχούν στο 27,9% (α-πό 26,7%) του κύκλου εργασιών του κλάδου, κατά μέσο όρο. Όμως, άνοδο μεγαλύτερη των ιδίων κεφαλαίων επέδειξαν και οι μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις του κλάδου (+22,2% έναντι +3,8%), με συνέπεια η μέση μόχλευση ιδίων κεφαλαίων να αυξηθεί σε 1,45, από 1,13 στο τέλος 2004.
Η αύξηση του κυκλοφορούντος ενεργητικού (+9,2%) των μεταποιητικών εταιρειών επίπλου το 2005 με ρυθμό αντίστοιχο των βραχυπροθέσμων υποχρεώσεων (+9,5%), είχε σαν αποτέλεσμα τη σταθεροποίηση της γενικής ρευστότητάς σε επίπεδο οριακά αμετάβλητο σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2004 (σε 1,19, από 1,21). Παρά την ακόμα ταχύτερη αύξηση των αποθεμάτων του κλάδου (+13,9%), η άμεση ρευστότητα παρέμεινε στάσιμη σε 0,73, σε επίπεδο σημαντικά κατώτερο του αντίστοιχου για ολόκληρο τον τομέα μεταποίησης (0,95).
Σε συνδυασμό με τις στάσιμες πωλήσεις του κλάδου για το 2005 (+0,2%), η μέση περίοδος ανακύκλωσης αποθεμάτων αυξήθηκε σε 145, από 120 ημέρες. Τελικά όμως, ο εμπορικός κύκλος του κλάδου διατηρήθηκε οριακά αμετάβλητος σε 55 (από 54) ημέρες, καθώς οι υποχρεώσεις του αυξήθηκαν περισσότερο από τις απαιτήσεις του. Ο εμπορικός κύκλος σε ολόκληρο τον τομέα της μεταποίησης το 2005 ήταν μεγαλύτερος κατά 41 ημέρες (96). Οι ημέρες απαιτήσεων του κλάδου για το 2005 αυξήθηκαν σε 142 (από 130) ημέρες, ενώ η περίοδος πίστωσης από προμηθευτές αυξήθηκε περισσότερο από ένα μήνα (+36 ημέρες), για να ανέλθει σε 232 ημέρες, έναντι 161 ημερών για ολόκληρη τη μεταποίηση.
