Από την έντυπη έκδοση
Της Σοφίας Εμμανουήλ
[email protected]
Την έντονη αντίδραση των εταιρειών franchise προκάλεσε η εξαίρεσή τους από τα προγράμματα ενίσχυσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων που επλήγησαν από τις παρενέργειες της πανδημίας του κορωνοϊού.
«Σε μια έρευνα στις προσκλήσεις των Ε.Π. των διαφόρων Περιφερειών που δημοσιεύονται αυτές τις ημέρες διαπιστώσαμε ότι αναφέρεται ρητά ότι δεν έχουν δικαίωμα υποβολής αίτησης χρηματοδότησης στα συγκεκριμένα προγράμματα, πέρα από τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, τις εξωχώριες και δημόσιες επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις που εντάσσονται σε ήδη οργανωμένο ομοιόμορφο δίκτυο διανομής προϊόντων ή παροχής υπηρεσιών και οι οποίες εκμεταλλεύονται κατόπιν σχετικών συμβάσεων άδειες εκμετάλλευσης δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, που αφορούν συνήθως εμπορικά σήματα ή διακριτικούς τίτλους και τεχνογνωσία για τη χρήση και τη διανομή αγαθών ή υπηρεσιών (π.χ. franchising, Shop in shop, δίκτυο πρακτόρευσης κ.λπ.)».
Οι παραπάνω αναφορές, που αφορούν ενισχύσεις που καλύπτονται από τη 19.3.2020/C(2020) 1863 ανακοίνωση της Επιτροπής, επαναλαμβάνονται «κατά γράμμα» στα προγράμματα και των 13 περιφερειών, σύμφωνα με τις πληροφορίες, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα στα στελέχη της αγοράς. Όπως επισημαίνουν στη «Ν», το franchise εξαιρείται από τις επιδοτήσεις σε μια κρίσιμη συγκυρία για το σύνολο της αγοράς και ειδικά για τον κλάδο της εστίασης, που -όπως είναι γνωστό- έχει ηγετικό μερίδιο στις αλυσίδες που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας (σε σύνολο περίπου 350 franchise concepts, με πάνω από 15 χιλ. καταστήματα και κύκλο εργασιών περί τα 5 δισ. ευρώ, σύμφωνα με εκτιμήσεις). Εξάλλου, εκτός από τις μεγάλες επιχειρήσεις που αναπτύσσουν δίκτυα με τη μέθοδο franchise υπάρχουν και μικροί παίκτες στην αγορά, ενώ σε επίπεδο franchisee η πτώση της ζήτησης έχει προκαλέσει ασφυκτικά προβλήματα ρευστότητας, αναδύοντας προκλήσεις αντίστοιχες με αυτές των καταστημάτων του ανταγωνισμού. «Η πανδημία δεν κάνει εξαιρέσεις», επισημαίνουν χαρακτηριστικά στελέχη της αγοράς που βλέπουν να μην αλλάζει η στάση «περιθωριοποίησης» του κλάδου σε θέματα επιχορηγήσεων και αποδίδουν εν πολλοίς ευθύνες στην αδυναμία των ιθυνόντων των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών να αναπτύξουν αποτελεσματικές πολιτικές για την υγιή ανάπτυξη της δικαιόχρησης.
Υπενθυμίζεται ότι η τελευταία φορά που ο κλάδος πήρε χρηματοδότηση ήταν το 2009, με ένα κονδύλι 50 εκατ. ευρώ, ενώ πιο πριν στα ΠΕΠ που αφορούσαν το λιανεμπόριο ο κλάδος είχε συμμετοχή, όπως και οι άλλες επιχειρήσεις.
Ο αποκλεισμός του κλάδου στα επόμενα χρόνια εστιάστηκε στο θέμα του κατά πόσον μπορεί ο franchisee να θεωρηθεί μη συνδεδεμένη επιχείρηση με τον franchisor, κάτι που απαιτεί έλεγχο του καταστατικού και της Σύμβασης Δικαιόχρησης. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν περιπτώσεις εταιρειών, όπου ο franchisor έχει έλεγχο στο μετοχικό κεφάλαιο του franchisee και άρα υπάρχει σχέση -το λεγόμενο De Minimis- αλλά αυτό δεν είναι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση.
Σύμφωνα με τον Σωτήρη Γιαννακάκη, νομικό σύμβουλο του Συνδέσμου Franchise της Ελλάδος, απαιτείται έλεγχος για να αποκλειστούν τέτοιες περιπτώσεις. Ωστόσο, όπως εξηγεί, αν οι ελεγκτικές αυτές διαδικασίες θεωρείται ότι αποτελούν μη προτιμητέο μοντέλο για την επιλεξιμότητα θα μπορούσε να θεσπιστεί η λύση των «προδιατυπωμένων συμβάσεων». Σημειώνεται -τέλος- ότι οι φορείς της αγοράς έχουν κινητοποιηθεί έντονα και επιχειρείται προσπάθεια συντονισμού δράσεων, με τον κ. Γιαννακάκη να διερευνά τις νομικές δυνατότητες για πιθανή προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια με αίτηση ακύρωσης.
