Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Στο πιο κρίσιμο σημείο βρίσκονται οι σχέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ναυτιλίας μετά την ανακοίνωση της προηγούμενης εβδομάδας από τις Βρυξέλες για την ένταξη της ναυτιλίας στο ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας ρύπων (EU ETS).
Η πρόταση-απόφαση κοινοποιήθηκε στο πλαίσιο των μέτρων που προτίθεται να λάβει η Ε.Ε. για τον νέο στόχο μείωσης των εκπομπών CO2 στο σύνολο των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο 55% το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
Μια τέτοια εξέλιξη δημιουργεί συνθήκες άνισου ανταγωνισμού μεταξύ των ευρωπαϊκών ναυτιλιακών εταιρειών και άλλων που έχουν έδρα την Άπω Ανατολή η άλλες τρίτες χώρες.
Η πιο «σκληρή» πολιτικά άποψη στην Ε.Ε. θεωρεί ότι η ναυτιλία πρέπει να μπει στο EU ETS, ωστόσο υπάρχουν και δυνάμεις που ακολουθούν πιο ρεαλιστική πολιτική, που δέχονται πριν από τις αποφάσεις να κατατεθούν μελέτες επιπτώσεων, ενώ χώρες με ισχυρή ναυτιλιακή παράδοση όπως η χώρα μας αντιτίθενται σε μια τέτοια εξέλιξη. Επίσης αντίθετη είναι η ευρωπαϊκή και διεθνής ναυτιλία, όπως προκύπτει από ανακοινώσεις του Διεθνούς Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου (ICS) και της European Community Shipowners’ Association (ECSA) της Ένωσης των ναυτιλιακών φορέων των χωρών της Ε.Ε.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στη Ναυτεμπορική