Του Σπύρου Αλεξανδρόπουλου*
Ένα από τα σημαντικότερα, αν όχι το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η παγκόσμια εμπορική ναυτιλία, το οποίο πλήττει ισχυρά την δραστηριότητα των αγοραπωλησιών πλοίων, είναι η διαδικασία αλλαγής των πληρωμάτων.
Για να ολοκληρωθεί η αγοραπωλησία ενός πλοίου, εκτελούνται ταυτόχρονα σημαίνουσες διαδικασίες, με κυριότερη την φυσική παράδοση του πλοίου, κατά την διάρκεια της οποίας το πλήρωμα της πωλήτριας εταιρείας παραδίδει τα απαραίτητα και αποχωρεί, και, αναλαμβάνει το πλήρωμα της αγοράστριας.
Το πρόβλημα εστιάζεται στο γεγονός ότι, συνεπεία των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας, τα μέλη των πληρωμάτων των αγοραστών δυσκολεύονται ή/και αδυνατούν να ταξιδέψουν προς συγκεκριμένες χώρες ανά τον κόσμο και κυρίως στην Άπω Ανατολή, όπου είθισται η πλειοψηφία των παραδόσεων των πλοίων να λαμβάνει χώρα, ώστε να εκτελεστεί η παραλαβή του πλοίου.
Κατ’επέκταση, τα μέλη των πληρωμάτων των πωλητών αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες και μεγάλες καθυστερήσεις κατά τον επαναπατρισμό τους, δεδομένου του ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τίθενται σε περιορισμό τουλάχιστον 2 εβδομάδων, προ της επιστροφής τους. Επίσης η εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας προέλευσης τους πρέπει να επιτρέπει εισερχόμενες πτήσεις αλλά και να υπάρχουν διαθέσιμες από τον τόπο παράδοσης του πλοίου προς την χώρα τους.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι προαναφερθείσες συνθήκες δεν ικανοποιούνται, καθώς πολλές χώρες έχουν αποκλείσει εισερχόμενες πτήσεις, συνεπώς δεν υφίσταται η πολυτέλεια των απευθείας μετακινήσεων, με αποτέλεσμα να ενεργοποιούνται ποικίλες ανταποκρίσεις, ούτως ώστε να προσεγγισθούν χώρες που επιτρέπουν εισερχόμενες πτήσεις. Το πλαίσιο εφαρμογής ενός πλάνου ανταποκρίσεων, όμως, δεν δύναται να είναι ευρύ, καθώς υφίστανται περιορισμοί στο πλήθος των ταξιδιωτών που μπορούν να εισέρχονται σε «ανοικτές» χώρες και στην εξασφάλιση άδειας εισόδου και μερικής διαμονής.
Πιο συγκεκριμένα στην Άπω Ανατολή, αυτή την στιγμή δύναται να εκτελεστεί αλλαγή πληρωμάτων, με σχετική αλλά διαχειρίσιμα δυσκολία, στην Ιαπωνία, στην Κορέα, στο Βιετνάμ και στην Σιγκαπούρη, η οποία, όμως, πρόσφατα θέσπισε και ανακοίνωσε πιο αυστηρά μέτρα, με αποτέλεσμα να μην καθίσταται πλέον εφικτή αυτή η διαδικασία, σε πολλές περιπτώσεις. Όλες οι υπόλοιπες χώρες δεν παρέχουν πρόσφορο έδαφος για την εκτέλεσή της.
Οι εφοπλιστές, ειδικότερα οι Έλληνες εφοπλιστές, πρέπει ακόμη μια φορά να πρωτοστατήσουν, να προτείνουν και να παρέχουν λύσεις και να ηγηθούν σε αυτή την περίεργη «νέα πραγματικότητα», καθώς όλοι οι ναυτιλιακοί οργανισμοί και οι κυβερνήσεις των εμπλεκομένων κρατών είτε αδιαφορούν είτε διατηρούν σιγή ιχθύος.
* Ο κ. Σπύρος Αλεξανδρόπουλος είναι Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας ITCM (www.itcm.gr).
