Από την έντυπη έκδοση
*Αν αφαιρέσουμε τον συναισθηματισμό από το γεγονός πως είμαστε πολίτες αυτής της χώρας, που επιβιώνουμε από τα αποτελέσματα της εγχώριας αγοράς, αποστασιοποιούμενοι, διαπιστώνουμε ότι:
Α) Οι προσδοκίες τον Μάιο αφορούσαν την επαναφορά της τουριστικής δραστηριότητας από τα μέσα Ιουνίου. Άντε να άλλαζαν την ημερομηνία ανοίγματος οι πιο απαισιόδοξοι για τις αρχές Ιουλίου. Θεωρούσαν οι περισσότεροι ότι η στατιστική εικόνα της χώρας στην εξέλιξη της πανδημίας θα ήταν αδιαφιλονίκητο προσόν. Ενώ αποδείχθηκε ότι η συνέχιση της εξάπλωσης με αυξητικούς ρυθμούς δεν καθιστά μια παρελθούσα εικόνα διασφάλιση πως τα νέα κρούσματα θα είναι ανύπαρκτα. Η πραγματικότητα έδειξε ότι ο Ιούλιος ίσως χάθηκε και οι θετικές προσδοκίες σχετίζονται με την εικόνα της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας από τον Αύγουστο και μετά.
Β) Η αισιοδοξία παγκόσμια πως μέσα στο 2020 οι οικονομίες θα μπορούσαν να επιστρέψουν στα προ πανδημίας επίπεδα αποδείχθηκε εξαιρετικά φιλόδοξη και έγινε ξύλινος λόγος σε χείλη πολιτικών.
Γ) Η βασική στήριξη των χρηματιστηρίων στο rebound των δεικτών από τα χαμηλά του Μαρτίου ήταν οι εταιρείες τεχνολογίας, επειδή φαίνονταν ως οι πλέον ανθεκτικές στο κλάδεμα των κερδών τους από τα μέτρα αντιμετώπισης του Covid-19. Τελευταία υπάρχει ένας σκεπτικισμός για το ύψος στο οποίο βρέθηκαν οι γίγαντες της τεχνολογίας παγκόσμια, καθώς αρχίζει να γνωστοποιείται η επίπτωση στα έσοδα και τις προσδοκίες κυρίως για το β’ εξάμηνο.
Δ) Η ελληνική οικονομία έχασε τον βηματισμό της και το πλήγμα από την πανδημία στον τουρισμό συννεφιάζει τις προοπτικές για τα αμέσως επόμενα τρίμηνα.
Ε) Οι θέσεις που εμφανίζονται στον γαλλικό Τύπο για την κατάσταση που διαμορφώνεται από την Τουρκία και τους συμμάχους της στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αναστέλλουν τις επενδυτικές κινήσεις.
*Παραμένει ωστόσο η προτίμηση των επαγγελματιών στα ελληνικά ομόλογα, που εμφάνισαν μείωση των αποδόσεών τους, περνώντας κάτω από το 1,200% την περασμένη βδομάδα. Ωστόσο, βασικό της χαρακτηριστικό στο χρηματιστήριο ήταν η υποχώρηση του τζίρου, την οποία απέδωσαν αρκετοί παράγοντες της αγοράς στην υπερδραστηριότητα που εμφάνισε η αγορά εταιρικών ομολόγων. Παράλληλα, βέβαια, ανέδειξε τη ρηχότητα της αγοράς, που σημαίνει διατήρηση των επενδυτικών επιφυλάξεων για το άμεσο μέλλον, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Η συσσώρευση όταν έχει μεγάλη διάρκεια υποδηλώνει απουσία τάσης στην αγορά που την εμφανίζει. Οι εγχώριοι αναλυτές αναφέρονται στην απουσία καταλυτικών ειδήσεων. Η εκτίμησή μας κλίνει υπέρ της απουσίας ειδήσεων γενικότερα. Η οικονομία παράγει κάποιο πλούτο, αλλά όχι... ειδήσεις.
*Η Αθήνα έχει απόδοση φέτος -30% έχοντας περάσει σε απώλειες άνω του 20% (επίσημο bear market) από το τέλος Φεβρουαρίου και τα blue chip με πτώση πάνω από -50% είναι μόλις πέντε. Όλα τα Τραπεζικά, ήτοι ΑΛΦΑ -69,12%, ΕΤΕ -59,70%, ΠΕΙΡ -58,36%, ΕΥΡΩΒ -56,96% και η ΑΡΑΙΓ -51,73%, είναι θύματα της πανδημίας, καθώς οι θεσμικοί θεωρούν πως θα πληγούν περισσότερο όλων το τρέχον έτος, από την επιβράδυνση γενικά της οικονομικής και ειδικά της τουριστικής δραστηριότητας. Οι προϋποθέσεις για να «σπάσει» η συσσώρευση ανοδικά, προσδιορίζονται εύκολα. Είναι οι αποφάσεις της Ε.Ε. για βοήθεια στις περισσότερο πληγωμένες χώρες, ενισχύοντας τον τραπεζικό τομέα με τα διογκωμένα κόκκινα δάνεια. Θα κριθούν ευνοϊκά αν η εκταμίευση δεν περιλαμβάνει παγίδες για να κλαδευτεί η πρόταση του γαλλογερμανικού άξονα. Το δύσκολο ωστόσο είναι ο προσδιορισμός των αιτίων της βουτιάς και το πότε.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
*Όταν ο θεωρητικός στοχασμός στην προσπάθεια να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα διασπάται διαλεκτικά σε αντίθετες λύσεις, είτε καταλήγει σε αδιέξοδο, που υποχρεώνει στην επανατοποθέτηση του προβλήματος συνολικά, είτε πέφτει σε δογματικές ακρότητες. Και τότε, επειδή η αλήθεια δεν βρίσκεται σε καμία από τις αντίθετες λύσεις χωριστά, χρειάζεται η κριτική σύνθεση των στοιχείων και των δύο. Αυτά σημείωνε ο Παπανούτσος στην Αισθητική του αναφερόμενος στη σύνθεση των αντιθέσεων. Όταν όμως οι πολιτικοί της Ευρώπης, για να ενισχύσουν τα ποσοστά προτίμησης, παρουσιάζουν στη χώρα τους επίμονα τις δικές τους μόνο απόψεις, οι πολίτες δεν προετοιμάζονται για την αποδοχή μιας λύσης που θα περιλαμβάνει στοιχεία και από την αντίθετη πλευρά. Ούτε διευκολύνουν τους διαπραγματευτές στην απαραίτητη σύνθεση. Θεωρώντας πως ταιριάζουν στη Σύνοδο Κορυφής τα παραπάνω, εκτιμούμε πως το διάστημα έως το τέλος του Ιουλίου είναι μικρό, για να γίνει η σύνθεση των αντιθέσεων στην Ε.Ε., που ακόμα ψάχνει τον τρόπο για να ολοκληρώσει την ένωσή της, πριν καταρρεύσει.
Σοφοκλής β’
Κατά Κόσμον Κώστας Ιωαννίδης
