Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Ενώ το ελληνικό χρηματιστήριο είναι από τους μεγάλους ηττημένους του 2020, μετά την εντυπωσιακή κούρσα του 2019, τα ελληνικά ομόλογα έχουν πετύχει να πείσουν για την αξία τους τους επενδυτές. Αν και όταν ξέσπασε η πανδημία βρέθηκαν αιφνιδίως στο στόχαστρο με τις τιμές τους να κάνουν βουτιά και τις αποδόσεις να εκτινάσσονται στα ύψη σε λίγα 24ωρα, η απόφαση της ΕΚΤ να τα εντάξει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, αλλά και οι ευρύτερες άκρως δυναμικές κινήσεις της κεντρικής τράπεζας άλλαξαν και πάλι προς το καλύτερο τα δεδομένα. Το ελληνικό 10ετές (ομόλογο αναφοράς) βλέπει σήμερα την απόδοσή του σε χαμηλότερα επίπεδα, από εκείνα στα οποία βρισκόταν στις αρχές του έτους. Αξιζει να θυμηθούμε την πορεία του μέσα στο εξάμηνο.
Τα ελληνικά ομόλογα αποχαιρέτισαν ένα άκρως γενναιόδωρο για τις ελληνικές αγορές 2019 με την απόδοση του 10ετους στο 1,457%. Το 2020 μπήκε με τους καλύτερους οιωνούς αφού οι επενδυτές έβλεπαν τους ελληνικούς τίτλους ως μία επιλογή που προσφέρει ταυτόχρονα ασφάλεια, αλλά και ελκυστική απόδοση. Με μεγάλο αριθμό των κρατικώνο ομολόγων της Ευρωζώνης να φέρουν αρνητική απόδοση ή ένα επιτόκιο πολύ κοντά στο μηδέν, το 1,4% -1,5% ήταν αρκετά ισχυρό δέλεαρ. Παράλληλα οι επενδυτές πόνταραν τόσο στην μεταρρυθμιστική ατζέντα της κυβέρνησης όσο και στις ισχυρές, όπως διαφαίνονταν τότε, προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Υπό τις συνθήκες αυτές στις 27 Ιανουαρίου η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς υποχωρούσε στο 1,194% και οι τιμές επιδίδονταν σε ράλι. Αυτό συνεχίστηκε έως και τα μέσα Φεβρουαρίου, όταν ήδη είχε γίνει γνωστή η ύπαρξη του ιού, αλλά κανείς ακόμη δεν είχε αντιληφθεί πως θα εξελιχθεί σε μία παγκόσμια πανδημία, η οποία θα απαιτήσει να παραλύσουν τα πάντα για την καταπολέμησή της. Στις 14 Φεβρουαρίου, «ημέρα των ερωτευμένων», η αγορά έδειχνε την αγάπη της στους ελληνικούς τίτλους στέλνοντας την απόδοση του 10ετους κάτω από και το όριο του 1% στο 0,943%.
Χρειάστηκε να περάσει λιγότερο από ένας μήνας για να αλλάξει το σκηνικό άρδην. Στις 2 Μαρτίου, με τα ομόλογα της περιφέρειας να δέχονται συνολικά πιέσεις, η απόδοση του 10ετους είχε ήδη σκαρφαλώσει στο 1,378% και μία εβδομάδα αργότερα στις 9 Μαρτίου ήταν στο 1,894%. Μέσα στις επόμενες ημέρες έσπασε πολύ γρήγορα το φράγμα όχι μόνο το 2% αλλά και του 3% και έφτασε μία αναπνοή από το 4%. Στις 18 Μαρτίου η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς εκτινασσόταν συγκεκριμένα στο 3,905%.
Και κάπου εκεί ήρθε η παρέμβαση της ΕΚΤ για να επαναφέρει την ηρεμία στις αγορές και την εμπιστοσύνη στα ελληνικά ομόλογα. Το «στήριξη χωρίς όρια» της Κριστίν Λαγκάρντ και η έμπρακτη απόδειξή του (όλα τα ομόλογα, ακόμη και τα ελληνικά στο QE) έφερε στις 19 Μαρτίου τη βουτιά της απόδοσης στο 2,381%. Στις 27 Μαρτίου το ράλι είχε και πάρει και πάλι φωτιά με την απόδοση στο 1,585%.
Ο Απρίλιος όμως έφερε νέες αμφιβολίες στο προσκήνιο και ζοφερές εκτιμήσεις ξένων οίκων για τη συρρίκνωση του ελληνικού ΑΕΠ. Αυτές είχαν ως συνέπεια να αυξηθεί και πάλι, αν και όχι για πολύ, η απόδοση στο 2,539% στις 22 εκείνου του μήνα. Σε λιγότερο από ένα μήνα, στις 18 Μαΐου η απόδοση είχε κατέβει και πάλι κάτω από το ψυχολογικό όριο του 2% και έκτοτε συνέχιζε με σταθερά βήματα πτωτικά. Ήδη από τα μέσα Ιουνίου έχει σταθεροποιηθεί κοντά στο 1,15% με 1,20%. Μόνο τον τελευταίο μήνα έχει μειωθεί κατά 30 μονάδες βάσης, ενώ κινείται 123 μονάδες χαμηλότερα σε σχέση με τις 30 Ιουνίου του 2019.
