Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Πιστώθηκε τη διάσωση του ευρώ, την αντίσταση στις γερμανικές πιέσεις, τις δυναμικές αποφάσεις με κριτήριο όχι μόνο οικονομικό, αλλά και πολιτικό, με την έννοια της εξυπηρέτησης του σταθερού οράματος για πραγματική ενοποίηση στην Ευρωζώνη και για απόκρουση κάθε είδους σεναρίων διάλυσης ή σμίκρυνσής της. Και σήμερα ετοιμάζεται να παραδώσει τα ηνία της ΕΚΤ δεχόμενος αλλεπάληλλα βέλη κριτικής και με φόντο τις απογοητευτικές επιδόσεις της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Η τελευταία συνεδρίαση για τον Μάριο Ντράγκι αυτή την εβδομάδα προετοιμάζεται σε ένα κλίμα, που μάλλον δεν του αξίζει. Εμπορικοί πόλεμοι, παλινωδίες και χάος στο Brexit και μία έντονη αμφισβήτηση της απόφασής του να επαναφέρει το μπαζούκας της ποσοτικής χαλάρωσης (QE), ρίχνουν βαριές σκιές στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του. Και εάν οι δύο πρώτοι παράγοντες είναι εκτός του δικού του ελέγχου, ορισμένοι θα πουν ότι για το τρίτο δικαίως «πυροβολείται». Ο εθισμός στο φθηνό χρήμα δεν κάνει σε κανέναν καλό και είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους επιστρέφει στο προσκήνιο ο κίνδυνος φούσκας, για τον οποίο ο ίδιος προειδοποιεί.
Ωστόσο θα πρέπει να θυμίσουμε ότι εδώ και σχεδόν δύο χρόνια επίμονα καλεί τις κυβερνήσεις να σηκώσουν το δικό τους μερίδιο της ευθύνης, να ενεργοποιήσουν τα όπλα της δημοσιονομικής πολιτικής- κάτι που σημαίνει γενναία αύξηση των δαπανών για όσε χώρες έχουν τα περιθώρια, όπως η Γερμανία, και επώδυνες μεταρρυθμίσεις για τους υπόλοιπους. Έχει επίσης ξεκαθαρίσει πως χωρίς δημοσιονομική ικανότητα η ΟΝΕ θα είναι πάντα «λειψή». Όσο πιο γρήγορα οι πολιτικοί κινηθούν σε αυτές τις κατευθύνσεις τόσο πιο γρήγορα θα έρθει και η επιστροφή στην ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής, εξηγεί. Αλλά το πόσοι είναι έτοιμοι να τον ακούσουν είναι αμφίβολο.
Οι μνήμες της εμβληματικής ομιλίας του «ό,τι χρειαστεί» το 2012 σβήνουν και δίνουν τη θέση τους στη ζοφερή εικόνα των δεδομένων. Η Ευρωζώνη απειλείται με ύφεση και μόνιμα υποτονικό πληθωρισμό. Κινδυνεύει να γίνει... Ιαπωνία. Αλλά το εάν θα καταφέρει να αποκρούσει και αυτόν τον κίνδυνο δεν εξαρτάται πια από τον Ιταλό Σούπερ Μάριο, που εξάντλησε τις υπερδυνάμεις του για να κρατήσει όρθιο το οικοδόμημα του ευρώ. Τον λόγο παίρνει τώρα η Κριστίν Λαγκάρντ. Η Γαλλίδα μοιράζεται τις θέσεις Ντράγκι και οι αγορές πιστεύουν ότι δεν θα θελήσει να παρεκκλίνει από την πορεία, που εκείνος χάραξε.
Οι συσχετισμοί στους κόλπους της ΕΚΤ, ωστόσο, αλλάζουν. Προς το παρόν το 1/3 των μελών είναι κατά της υπερβολικά χαλαρής πολιτικής και ειδικότερα του QE. Περιμένει και εκείνη με αγωνία την τελευταία συνεδρίαση του Ντράγκι ως επικεφαλής, για να μάθει εάν οι «αντάρτες» ετοιμάζονται να σηκώσουν περαιτέρω τη φωνή τους ή να ρίξουν τους τόνους.
