Εντολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις για τον εκσυγχρονισμό της Συνθήκης για τον Χάρτη Ενέργειας (ΣΧΕ), καθώς και τις αντίστοιχες διαπραγματευτικές οδηγίες έδωσε σήμερα το Συμβούλιο.
Στόχος των διαπραγματεύσεων είναι ο εκσυγχρονισμός των διατάξεων της ΣΧΕ, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι στόχοι για τη βιώσιμη ανάπτυξη και το κλίμα, καθώς και τα σύγχρονα πρότυπα προστασίας των επενδύσεων και επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους.
Διευκρινίζεται ότι η Ε.Ε. μπορεί να απαιτήσει από τους συμμετέχοντες στην αγορά που προέρχονται από τρίτες χώρες να συμμορφώνονται με την εφαρμοστέα νομοθεσία της ΕΕ και των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης της νομοθεσίας που αφορά την πολιτική για το περιβάλλον και την ασφάλεια.
Η Ε.Ε. θα επιδιώξει να ευθυγραμμίσει τις διατάξεις για την προστασία των επενδύσεων με τα σύγχρονα πρότυπα των συμφωνιών που έχουν συναφθεί πρόσφατα από την Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη της. Θα επιδιώξει επίσης να διασφαλίσει ότι η εκσυγχρονισμένη ΣΧΕ εξακολουθεί να επιδιώκει υψηλό επίπεδο προστασίας των επενδύσεων.
Η εκσυγχρονισμένη ΣΧΕ θα πρέπει να επιβεβαιώνει ρητά το λεγόμενο «δικαίωμα ρύθμισης», δηλαδή το δικαίωμα των συμβαλλόμενων μερών να λαμβάνουν μέτρα για την προστασία της υγείας, της ασφάλειας, του περιβάλλοντος και άλλων στόχων δημόσιας πολιτικής. Η Ε.Ε. έχει επίσης ως στόχο να διευκρινίσει ότι οι διατάξεις για την προστασία των επενδύσεων δεν μπορούν να ερμηνευθούν ως δέσμευση των συμβαλλόμενων μερών να μην αλλάξουν τη νομοθεσία τους. Οι διατάξεις επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν την προσέγγιση της Ε.Ε. όσον αφορά τις συμφωνίες προστασίας των επενδύσεων και τη θέση που λαμβάνει η Ε.Ε. στο πλαίσιο των εν εξελίξει πολυμερών μεταρρυθμίσεων.
Η Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας είναι μια πολυμερής συμφωνία που παρέχει ένα πλαίσιο για το εμπόριο και τις επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας. Υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 1994 και τέθηκε σε ισχύ τον Απρίλιο του 1998. Οι σημαντικότερες διατάξεις της ΣΧΕ αφορούν την προστασία των επενδύσεων, την εμπορία ενεργειακών υλών και προϊόντων, τη διαμετακόμιση και την επίλυση διαφορών. Οι περισσότερες από τις διατάξεις της δεν έχουν αναθεωρηθεί από τη δεκαετία του 1990. Αυτό δημιούργησε προβλήματα, ιδίως στον τομέα της προστασίας των επενδύσεων, τα οποία δεν ανταποκρίνονται πλέον στα σύγχρονα πρότυπα.