Επί ξυρού ακμής το μέλλον της παραγωγής σοκολάτας

Γκάνα και Ακτή Ελεφαντοστού απειλούν με εμπάργκο πωλήσεων κακάο ζητώντας ελάχιστο τίμημα πώλησης τα 2.300 ευρώ τον τόνο
Παρασκευή, 05 Ιουλίου 2019 10:24
UPD:11:04
Shutterstock

Με εμπάργκο πωλήσεων κακάο απειλούν τις πολυεθνικές του κλάδου της σοκολάτας η Γκάνα και η Ακτή Ελεφαντοστού, χώρες που παράγουν το 60% της παγκόσμιας κατανάλωσης, απαιτώντας ελάχιστο τίμημα πώλησης τα 2.300 ευρώ τον τόνο. Ανακοίνωσαν δε ότι στις 11 Ιουνίου θα αναστείλουν τις πωλήσεις κακάο για την επόμενη περίοδο (2020-21) εάν δεν συμφωνήσουν οι εταιρείες για το ποσό αυτό, που εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση των αγροτών τους.

Ενώπιον της απειλής αυτής, οι κυριότεροι εκπρόσωποι της βιομηχανίας και του εμπορίου κακάο προσήλθαν αυτήν την εβδομάδα στη σύνοδο του Αμπιτζάν, για να διαπραγματευθούν με τα αρμόδια όργανα των δύο χωρών, το Συμβούλιο Κακάο της Γκάνας και το Συμβούλιο Καφέ και Κακάο της Ακτής Ελεφαντοστού.

Πλέον το μέλλον της παραγωγής σοκολάτας βρίσκεται επί ξυρού ακμής. Από τη μία πλευρά ο υπόλοιπος κόσμος θέλει να εξασφαλίσει την κατανάλωση του πιο δημοφιλούς εδέσματος, από την άλλη οι δύο αυτές χώρες επιδιώκουν να εξασφαλίσουν την (αξιοπρεπή) επιβίωση των αγροτών τους.

Οι εκπρόσωποι των κολοσσών της Mars, Barry and Collebaut,. Mondelez, Olam, SucDen, Hershey, Cargill, Bloomer Chocolate, Touton στο Αμπιτζάν, έφυγαν σιωπηλοί μετά τη σύνοδο. Στους διαδρόμους, πηγές από τις δύο πλευρές παραδέχονταν πως δεν υπήρξε συμφωνία ούτε για τις τιμές, ούτε για τον μηχανισμό πληρωμών. Μόνο η Mars κι η Cargill έδειξαν μία διάθεση να στηρίξουν τις απαιτήσεις των δύο αφρικανικών χωρών, έστω και με τρόπο ασαφή.

Για πρώτη φορά οι δύο μεγάλες χώρες –παραγωγοί αποφάσισαν να συμπήξουν ένα κοινό μέτωπο και να απαιτήσουν κάποια από τα τεράστια κέρδη της αγοράς να φθάσουν επιτέλους και στους κατεξοχήν παραγωγούς. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του αρμόδιου Συμβουλίου Κακάο της Γκάνας Τζόζεφ Μποχαΐν Αϊντού, στόχος είναι «να εξασφαλίσουμε αξιοπρεπείς αμοιβές για τους χωρικούς», που διαβιούν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας.

Βέβαια, το στοίχημα της «αντίστασης» στις πολυεθνικές είναι ριψοκίνδυνο. Το κακάο είναι ένας από τους πυλώνες της οικονομίας της Ακτής Ελεφαντοστού και το ένα τέταρτο του πληθυσμού της εξαρτάται από την καλλιέργειά του για να επιβιώσει. Ένα εκατομμύριο μικροκαλλιεργητές, φυτεύουν, συλλέγουν, ανοίγουν το φρούτο και λιάζουν τους σπόρους του, αλλά συνολικά είναι 6 εκατομμύρια όσοι τρέφονται από την παραγωγή του κακάο.

Επίσης, είτε σε συνθήκες πολέμου, είτε ειρήνης, το κακάο εξακολουθεί να αποτελεί έναν στρατηγικό τομέα. Στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς, η ζήτηση σε παγκόσμιο επίπεδο αυξάνει διαρκώς και το κοινό μέτωπο των δύο χωρών ευνοεί τις απαιτήσεις τους. Ενδεικτικό είναι πως οι δύο χώρες ήσαν ορκισμένοι αντίπαλοι μετά την κρίση του 2016, αλλά τώρα έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία   και ορθώνουν ένα συμπαγές μέτωπο κατά των γιγάντων της σοκολατοποιΐας.

Στη Δύση, με προεξάρχουσα την Ευρώπη, καταναλώνονται προϊόντα που αποφέρουν κέρδη 90 δισ. ευρώ, με τις βιομηχανίες να καρπώνονται το 75% των κερδών αυτών, ενώ για τους χωρικούς και τους παραγωγούς στην πηγή φθάνει μόνον το 4%-6%.

Πηγή: ΑΜΠΕ



Προτεινόμενα για εσάς





Σχολιασμένα