Αν και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 είχε τις ρίζες της στην αμερικανική αγορά στέγης, άφησε πολύ βαθύτερες πληγές στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οι τράπεζες της γηραιάς ηπείρου έχουν μείνει πίσω από τις αμερικανικές ανταγωνίστριές τους σε κέρδη, απόδοση ιδίων κεφαλαίων και κεφαλαιακή επάρκεια. Έχουν δε ακόμη και σήμερα να παλέψουν με ένα περιβάλλον αναιμικής ανάπτυξης, που δεν διευκολύνει όσες εξ αυτών έχουν να απαλλαγούν από κόκκινα δάνεια, με τα μηδενικά και αρνητικά επιτόκια της ΕΚΤ, που συμπιέζουν τα περιθώρια κέρδους και με αλλεπάλληλα σκάνδαλα, που δεν μπορούν να αφήσουν πίσω τους.
Η προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να «παντρέψει» με το ζόρι τις δύο κορυφαίες τράπεζες της χώρας, Deutsche Bank και Commerzbank έχει ανοίξει μία μεγάλη συζήτηση για το εάν η λύση στα προβλήματα των ευρωπαϊκών πιστωτικών ιδρυμάτων βρίσκεται σε ένα νέο γύρο συγχωνεύσεων. Μπορούν ενώνοντας δυνάμεις να υπερβούν τα εμπόδια; Ή απλώς θα σχηματίσουν «πολύ μεγάλους για να καταρρεύσουν» οργανισμούς, που θα κληθούν και πάλι στην δύσκολη ώρα να διασώσουν μέτοχοι, ομολογιούχοι, καταθέτες και συνολικά οι φορολογούμενοι πολίτες;
Η γερμανική επιτροπή «σοφών» απάντησε το δεύτερο. Τίποτα καλό δεν θα μπορούσε να προκύψει από τη συνένωση των δύο κορυφαίων τραπεζών ήταν η ετυμηγορία της. Αντιθέτως το ρίσκο για κρατική διάσωση θα αυξανόταν και οι συνέπειες στην γερμανική οικονομία θα ήταν ζοφερές. Το ίδιο σκεπτικό έχει υιοθετήσει και ο Ενιαίος Μηχανισμός Εποπτείας (SSM) της ΕΚΤ, ο οποίος καθόλου ελκυστική δεν θεωρεί την ιδέα εθνικών ή ευρωπαίων πρωταθλητών στον τραπεζικό κλάδο. Η προ δεκαετίας κρίση, θυμίζει, μας δίδαξε ότι οι κολοσσοί που συγκεντρώνουν μεγάλη έκταση δραστηριοτήτων είναι και οι πιο ευάλωτοι σε περιόδους αναταράξεων.
Το Κατάρ, εκ των μεγαλύτερων μετόχων της Deutsche Bank, επίσης αμφισβητεί τη λογική μίας συγχώνευσης με την Commerzbank, καθώς πιστεύει ότι θα οδηγήσει σε μεγάλες απομειώσεις ενεργητικού. Τα εργατικά συνδικάτα λένε και αυτά «όχι» γιατί φοβούνται απώλεια έως και 30.000 θέσεων εργασίας;
Τελικά ποιος πιστεύει στις συγχωνεύσεις; Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του τραπεζικού κλάδου. Μπορεί οι διοικήσεις των Deutsche Bank και Commerzbank να μην είναι ιδιαίτερα θερμές στην ιδέα του μεταξύ τους γάμου, αλλά δεν αποκλείουν άλλα «φλερτ», που θα μπορούσα να έχουν αίσιο τέλος. Την Commerzbank φέρεται να έχουν προσεγγίσει για μία συγχώνευση τόσο η ιταλική Unicredit όσο και η ολλανδική ING. Η Deutsche Bank δεν θα απέκλειε και εκείνη μία συνεργασία με άλλη εκτός Γερμανίας μεγάλη τράπεζα, ενώ μερίδα αναλυτών τάσσεται σταθερά υπέρ της προοπτικής συνένωσης των Unicredit και Societe Generale.
Στο παιχνίδι δεν αποκλείεται να μπει και η ελβετική UBS, αφού ο επικεφαλής της έχει χαρακτηρίσει τις συμμαχίες στον κλάδο αναπόφευκτες. To ίδιο και ο επικεφαλής της Barclays, που θεωρεί ότι μόνο μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη μπορεί να ανταγωνιστεί τους αμερικανικούς κολοσσούς της Wall Street.
Οι περισσότεροι από όσους τάσσονται υπέρ των συγχωνεύσεων, πάντως, αναφέρονται σε διασυνοριακές και όχι εθνικές συμφωνίες. Όσο όμως τα συστήματα ασφάλισης καταθέσεων παραμένουν εθνικά και αδυνατούν οι Ευρωπαίοι να συμφωνήσουν στο ενιαίο δίχτυ, αυτές δύσκολα θα έρθουν.
naftemporiki.gr
