«Η συμφωνία της πλειοψηφίας της ηγεσίας της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ για αυξήσεις της ντροπής είναι πρόκληση. Το βασικό μεροκάματο αυξάνεται κατά 77 λεπτά μικτά και ο βασικός μισθός κατά 17 ευρώ μικτά το πρώτο εξάμηνο του 2006.
Με το ΠΑΜΕ όλοι στην μάχη για την επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 13 Απρίλη. Για κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν διαπραγματεύτηκε με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες και το δίκιο των εργατών για ουσιαστικές αυξήσεις, αλλά με στόχο την «εργασιακή ειρήνη». Την τακτική της την καθορίζουν σκοπιμότητες. Της μεν ΠΑΣΚΕ, η εξυπηρέτηση της δημαγωγικής-αντιλαϊκής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ. Της δε ΔΑΚΕ η προσπάθεια να παρουσιάζει την κυβέρνηση ως ανεξάρτητη και αμέτοχη στη διαμόρφωση των εργατικών μισθών.
Δεκανίκι τους ήταν για μια ακόμα φορά η παράταξη του Συνασπισμού. Μπορεί να μην υπέγραψε στο τέλος, αλλά όλο αυτό το διάστημα ήταν μαζί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ και ενάντια στο ΠΑΜΕ», αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΚΚΕ.
Ο Παν. Λαφαζάνης, μέλος της ΠΓ και υπεύθυνος για την οικονομική και κοινωνική πολιτική του ΣΥΝ, χαρακτήρισε εμπαιγμό «τις διετείς αυξήσεις που συνομολογήθηκαν ανάμεσα στους εργοδότες και τη ΓΣΕΕ για τους κατώτερους μισθούς και μεροκάματα...
Οι πενιχρές αυτές αυξήσεις, οι οποίες συνεχίζουν να αναδιανέμουν όλο και πιο άνισα, σε όφελος του κεφαλαίου, το εθνικό εισόδημα, πρόκειται να εξανεμισθούν στα επόμενα δύο χρόνια από το κύμα ακρίβειας στα είδη λαϊκής κατανάλωσης που σαρώνει την αγορά, και δεν αποτυπώνεται στον επίσημο τιμάριθμο, πράγμα που σημαίνει ότι θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο η θέση των χαμηλόμισθων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας».
