Από την έντυπη έκδοση
Της Ειρήνης Σακελλάρη
[email protected]
Δεν βλέπουν μπροστά τη μονάδα τα επιτόκια καταθέσεων των συστημικών τραπεζών ακόμη και εάν μιλάμε για μεγάλα ποσά, ακόμη και αν πρόκειται για νέο χρήμα, είτε προερχόμενο από τα στρώματα είτε «αφικνούμενο» από κατάθεση στο εξωτερικό.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που αναφέρει στη «Ν» συστημική τράπεζα, για επιχειρηματική κατάθεση από το εξωτερικό, η οποία πλησίαζε τα 2 εκατ. ευρώ και που μετά από πολλή συζήτηση έλαβε επιτόκιο 0,95%.
Για τις καταθέσεις των πολλών και ποσά από 10.000 έως 100.000 ευρώ, πιθανόν και μεγαλύτερα όταν πρόκειται για ανανέωση προθεσμιακής κατάθεσης και όχι νέο χρήμα, τα επιτόκια ξεκινούν από 0,20% και καταλήγουν στο 0,60%, ενώ αν πρόκειται για νέο χρήμα κινούνται μεταξύ 0,60% και φθάνουν στο 0,80%.
Τα επιτόκια αυτά αφορούν τις συστημικές τράπεζες, καθώς οι μη συστημικές τράπεζες και κυρίως οι μικρότερες εξ αυτών μπορεί για να προσελκύσουν καταθέσεις να δώσουν και υψηλότερα επιτόκια.
Και όλα αυτά ενώ οι τράπεζες κάνουν αγώνα δρόμου προκειμένου να επαναφέρουν τις καταθέσεις στα γκισέ τους, κάτι που αποτελεί άλλωστε και στόχο των προγραμμάτων τους, όπως αυτά έχουν επικυρωθεί από τους θεσμούς.
Ένα όπλο από παλιά φαρέτρα φαίνεται να χρησιμοποιούν οι τράπεζες στην παρούσα φάση προκειμένου να προσελκύσουν με οποιοδήποτε τρόπο καινούργιο χρήμα, αλλά και να συγκρατήσουν το παλιό. Πρόκειται για μικτά προϊόντα τα οποία εσωκλείουν μία δόση κινδύνου, αλλά εξ αυτού του λόγου δίδουν και υψηλότερες αποδόσεις.
Τέτοια προϊόντα είναι προθεσμιακές καταθέσεις μαζί με επένδυση σε αμοιβαία κεφάλαια σε μια αναλογία 70% κατάθεση και 30% αμοιβαίο. Στις περιπτώσεις αυτές, όπως εξηγούν στη «Ν» τραπεζικοί παράγοντες, τα επιτόκια στο κομμάτι της κατάθεσης μπορεί να φθάσει και το 1,20%.
Χορηγήσεις δανείων
Οι τράπεζες έχουν αρχίσει να κινούνται σε ό,τι αφορά τον δανεισμό και μάλιστα και με σχετικώς ευνοϊκά επιτόκια.
Τούτο συμβαίνει διότι η χρηματοδότηση της οικονομίας αποτελεί πια ένα βασικό στοίχημα για την πρόοδο των πιστωτικών ιδρυμάτων και βεβαίως αυτός είναι και ο μόνος τρόπος προκειμένου οι τράπεζες να μπουν στον δρόμο της πραγματικής κερδοφορίας.
Έτσι δίδονται επιχειρηματικά δάνεια με επιτόκια και 4% και 5% σε περιπτώσεις που υπάρχουν εγγυήσεις, ενώ στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν εγγυήσεις τα επιτόκια ανεβαίνουν στο 8%-10%.
Οι τράπεζες εκτιμούν πως θα καλύψουν όλη τη ζήτηση που υπάρχει σε χορηγήσεις και πως είναι πρόθυμες να δώσουν δάνεια για σοβαρά επενδυτικά σχέδια. Συγχρόνως ποντάρουν στην ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας, η οποία σε αυτήν την περίπτωση δεν θα αναπαράξει νέα γενιά «κόκκινων» δανείων.
Μια σχετική ζήτηση έχει ξεκινήσει και όσον αφορά τον δανεισμό για την αγορά στέγης.
Μάλιστα, τα επιτόκια στα στεγαστικά δάνεια εμφανίζονται ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, αφού υπολογίζονται σε Euribor +4%.
Επειδή ωστόσο το Euribor είναι αρνητικό (-0,3%), το τελικό επιτόκιο κινείται κάτω από 4%, δηλαδή στο 3,70%. Δεν δίδονται σχεδόν καθόλου στεγαστικά σταθερού επιτοκίου και πάντως στις περιπτώσεις που δίδονται τα επιτόκια βρίσκονται σε πολύ υψηλότερα επίπεδα.
Γενικώς οι τράπεζες δεν μπορούν να αναπτύξουν προβλέψεις σε έναν τόσο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, ώστε να προβαίνουν σε χορηγήσεις σταθερού επιτοκίου σε δάνεια στεγαστικά.
«Ακριβά» καταναλωτικά
Πολύ πάνω κινούνται τα επιτόκια των καταναλωτικών δανείων που κυρίως χορηγούνται είτε για να αναχρηματοδοτήσουν παλαιότερα χρέη καρτών που δεν αποπληρώνονται, είτε για να καλύψουν ανάγκες κυρίως φορολογικές. Ωστόσο, τα καταναλωτικά δάνεια στον βαθμό που χορηγούνται φέρουν επιτόκια τα οποία κινούνται μεταξύ 9% και 13%.
