Η ΕΚΤ αποφάσισε, όπως και αναμενόταν, ότι το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, που άρχισε πριν από τρία χρόνια, θα τερματιστεί στα τέλη του έτους, ενώ ανακοίνωσε ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν σταθερά έως και το καλοκαίρι του 2019. Αυτό σημαίνει ότι έως τον επόμενο Σεπτέμβριο η κεντρική τράπεζα θα είναι στον «αυτόματο πιλότο»; Όχι, απαντούν οι αναλυτές της Capital Economics και εξηγούν τι θα μπορούσε να ανατρέψει τα σχέδια της ΕΚΤ.
Τρεις είναι οι βασικοί παράγοντες, που θα μπορούσαν να καθυστερήσουν περαιτέρω την έξοδο της ΕΚΤ από την υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική. Ο πρώτος είναι οι επιδόσεις της ανάπτυξης. Η Ευρωζώνη κατεβάζει ταχύτητα από τις αρχές του έτους και εάν η επιβράδυνση συνεχιστεί, ως αποτέλεσμα και των εμπορικών αντιπαραθέσεων, οι προβλέψεις της κεντρικής τράπεζας θα πέσουν έξω. Η ΕΚΤ έλαβε τις αποφάσεις της στηριζόμενη στην υπόθεση ότι η Ευρωζώνης θα αναπτυχθεί 2,1% φέτος και 1,9% την επόμενη χρονιά. Αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο, βάσει των τελευταίων οικονομικών δεδομένων, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές της Capital Economics.
O δεύτερος παράγοντας είναι μία ενδεχόμενη πτώση των τιμών του πετρελαίου, η οποία με τη σειρά της θα οδηγούσε και πάλι σε επίπεδα χαμηλότερα του στόχου τον πληθωρισμό. Η Capital Economics προβλέπει ότι η τιμή του μπρεντ θα υποχωρήσει στα 65 δολάρια το βαρέλι έως τα τέλη του έτους και στα 55 δολάρια την επόμενη χρονιά, την ώρα που οι εκτιμήσεις της ΕΚΤ στηρίζονται στην υπόθεση ότι το πετρέλαιο θα παραμείνει εν πολλοίς σταθερό. Την επομενη εβδομάδα η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία αναμένεται να αποφασίσουν αύξηση της προσφοράς τους, γεγονός που θα μπορούσε να θέσει τις τιμές υπό σημαντική πίεση. Υπό τις συνθήκες αυτές είναι αμφίβολο εάν θα έχουμε μέσο πληθωρισμό στο 1,7% την επόμενη τριετία, όπως υπολογίζει η κεντρική τράπεζα. Ο πληθωρισμός επιταχύνθηκε αισθητά τον Μάιο, αλλά αυτό ήταν μάλλον προσωρινό φαινόμενο.
Ένας τρίτος παράγοντας, θα μπορούσε να είναι μία νέα αναταραχή στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας. Η νέα κυβέρνηση αναμένεται να παρουσιάσει τον πρώτο προϋπολογισμό της τον Οκτώβριο και αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει μεγάλες αυξήσεις δαπανών και μειώσεις φόρων, που υποσχέθηκαν προεκλογικά τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού. Σε μία τέτοια περίπτωση, θα είχαμε ευθεία σύγκρουση με τις Βρυξέλλες και νέα εκτίναξη των αποδόσεων στην αγορά κρατικού χρέους.
naftemporiki.gr
