Από την έντυπη έκδοση
Της Ειρήνης Σακελλάρη
[email protected]
Η δημιουργία δευτερογενούς αγοράς NPLs -Μη εξυπηρετούμενων Δανείων- προβλέπεται μεταξύ άλλων στη συμπληρωματική συμφωνία της χώρας μας με τους θεσμούς, ανοίγοντας το εύρος των διαπραγματευόμενων «πραγμάτων» γύρω από μία αγορά που αν και αμφιλεγόμενη εξελίσσεται ραγδαία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Και αυτό δυστυχώς είναι μία πραγματικότητα καθώς αυτές οι αγορές αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των σχεδίων της διεθνούς αντιμετώπισης των κρίσεων χρέους, ιδιωτικού κυρίως, αλλά και δημόσιου.
Από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής έως και την Ευρώπη, όπου υπήρξαν αναπτυγμένες σχετικώς οικονομίες, εξαγοράστηκαν κατ’ αρχήν «κόκκινα» δάνεια και γύρω από αυτά εξελίχθηκε μία αγορά προκειμένου οι νέοι κάτοχοι πλέον αυτών των δανείων -κυρίως funds αλλά όχι μόνον- να μπορούν να μεταπωλήσουν με κέρδος τα περιουσιακά τούτα στοιχεία που αποδεικνύονται ενίοτε πολύ επικερδή. Ο λόγος αποκόμισης σημαντικού κέρδους είναι είτε επειδή τα δάνεια αυτά σφραγίζονται με ενέχυρα τα οποία τα ακολουθούν σε όλη τους τη διαδρομή, είτε επειδή λόγω της έλλειψης ενεχύρων αγοράζονται εξαιρετικά φθηνά και άρα η οποιαδήποτε μεταπώληση, έστω και ελαφρώς ακριβότερα, συνιστά σημαντικό κέρδος για τον πωλητή.
Ολόκληρο το άρθρο στη «Ναυτεμπορική»
