Η Ελλάδα επιστρέφει στην κανονικότητα. Αλλά πολλά από τα δεινά του παρελθόντος δεν έχουν αλλάξει, επισημαίνεται σε άρθρο του Brookings Institute, στο οποίο αναφέρονται «άβολες αλήθειες», που θέτουν υπό αμφισβήτηση το success story.
«Η Ευρώπη έχει κάνει μάλλον λίγα για να εκσυγχρονίσει τη δομή της διακυβέρνησής της ώστε να αντιμετωπίζει τα βασικά ζητήματα, που την εξέθεσαν στην κρίση ... και η Ελλάδα έχει κάνει λίγα για να προσφέρει ποιοτική διακυβέρνηση στους Έλληνες σε ευθυγράμμιση με ένα ιδανικό ευρωπαϊκό κράτος» αναφέρεται στο άρθρο του ινστιτούτου.
Όλα αυτά, τονίζουν οι συντάκτες Θοδωρής Πελαγίδης και Μιχάλης Μητσόπουλος, «μας οδηγούν στις άβολες αλήθειες για το υποτιθέμενο success story της Ελλάδας». Ποιές είναι αυτές;
Το μέσο μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων παραμένει μικρό, προϊόν μακροχρόνιων διαρθρωτικών αδυναμιών σε εθνικό επίπεδο, που θέτουν εμπόδιο στην ανάπτυξη. Αυτό με τη σειρά του, εξηγούν, αντανακλάται στην αδύναμη αγορά εργασίας, την αδύναμη καινοτομία και εξαγωγική δραστηριότητα, την περιορισμένη φορολογική βάση και την επίμονα υψηλή αναλογία κατανάλωσης προς ΑΕΠ.
«Τα προγράμματα προσαρμογής απέτυχαν να βάλουν τη χώρα σε μονοπάτι, το οποίο θα την απομακρύνει από τους αρνητικούς αυτούς παράγοντες, που χαρακτήρισαν τα χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση» σχολιάζουν, προσθέτοντας ότι αυτό μας δείχνει πως «η επιβολή της λιτότητας και μόνο δεν επαρκεί». Ίσως είνα πιο σημαντικά, τονίζουν, ζητήματα όπως το Κράτος Δικαίου, οι αποφάσεις των δικαστηρίων, η προστασία της ελευθερίας του Τύπου. «Αυτά καθορίζουν σε ποιο βαθμό οι πολίτες, μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να δημιουργήσουν οικονομική δραστηριότητα και κατά συνέπεια να παράξουν φορολογήσιμο εισόδημα» επισημαίνουν.
«Θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι η εξίσωση πολιτικής, κοινωνίας και οικονομίας δεν έχει αλλάξει ύστερα από εννέα έτη προγραμμάτων, ότι η κλεπτοκρατία συνεχίζει το "business as usual". Είναι αυτό δυνατό δεδομένης της αυστηρής εποπτείας της Ελλάδας όλα αυτά τα χρόνια» αναρωτιούνται. Η απάντηση δεν είναι ευχάριστη. Όχι μόνο δεν άλλαξαν οι παραπάνω ισορροπίες, αλλά «μέσω της επιβολής ακόμη υψηλότερης φορολογίας πολλαπλασιάστηκαν τα εμπόδια στην ανάπτυξη και η Ελλάδα μετατράπηκε σε μία οικονομία μικρών καταστημάτων» αναφέρουν και συνεχίζουν «ο συνδυασμός αδύναμων θεσμών και ανεξέλεγκτης εκτελεστικής εξουσίας δημιούργησε ένα περιβάλλον στο οποίο ο λαϊκισμός δεν μειώθηκε, αλλά αντιθέτως άνθησε».
Παραδόξως, σχολιάζουν, η λιτότητα δεν έκανε τους Έλληνες πιο ολιγαρκείς, αλλά πιο ευάλωτους σε πολιτικές σειρήνες. «Το γεγονός ότι η Ελλάδα παρουσιάζει σήμερα ένα κοινοβουλευτικό σύστημα παρόμοιο με εκείνο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, δεν είναι καθησυχαστικό» καταλήγουν.
naftemporiki.gr
