Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Όλο και πιο κοντά στην υλοποίηση έρχονται τα σχέδια για τη δρομολόγηση των αυτόνομων (χωρίς πλήρωμα) πλοίων. Εκτός από προγράμματα που τρέχουν χώρες της Βαλτικής Θάλασσας και αφορούν σε πρώτη φάση τη δρομολόγηση μέχρι το 2030 μικρής χωρητικότητας και βοηθητικά κυρίως πλοία, χθες η γιαπωνέζικη ναυτιλιακή εταιρεία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, η Nippon Yusen Kaisha (NYK) Line ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει τη δρομολόγηση το 2019 του πρώτου αυτόνομου containership που θα διασχίσει τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Ο Hideyuki Ando, γενικός διευθυντής της Monohakobi Technology Institute, ανέφερε χθες σε συνέντευξη στο Bloomberg, ότι η ναυτιλιακή εταιρεία σχεδιάζει τη δρομολόγηση του πλοίου με την παρουσία πληρώματος, ως μέτρο ασφαλείας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης κατά τη διάρκεια του πλου από την Ιαπωνία στη Βόρειο Αμερική. Το Ινστιτούτο είναι μία μονάδα της Nippon Yusen και διεξάγει έρευνα για την ασφαλή λειτουργία των πλοίων και την εξοικονόμηση ενέργειας.
Η NYK εργάζεται επίσης σε προγράμματα αποφυγής των συγκρούσεων σε συνεργασία με την κατασκευάστρια εταιρεία ραντάρ Furuno Electric και τους κατασκευαστές εξοπλισμού επικοινωνίας Japan Radio και Tokyo Keiki.
Κόστος εργασίας και ασφάλεια
Οι ναυτιλιακές εταιρείες που προωθούν αυτού του είδους τα project ευελπιστούν ότι θα μειώσουν το κόστος εργασίας που φτάνει τα 334 δισ. δολ. σε ετήσια βάση, ενώ επίσης εκτιμούν ότι θα μειώσουν τους κινδύνους ατυχημάτων.
Σύμφωνα με ανάλυση της Allianz Global Corporate & Speciality (AGCS), το ανθρώπινο λάθος διαδραματίζει συχνά σημαντικό ρόλο σε περιστατικά στη θάλασσα. Εκτιμάται ότι το 7 - 96% των θαλάσσιων ατυχημάτων μπορεί να αποδοθεί σε ανθρώπινο λάθος.
Επιπλέον, ανάλυση της AGCS σε σχεδόν 15.000 ασφάλειες αστικής ευθύνης έδειξε ότι το ανθρώπινο λάθος είναι πίσω από το 75% της αξίας όλων των απαιτήσεων που κατεγράφησαν και ισοδυναμούν με 1,6 δισ. δολάρια. Δεδομένου του ρόλου του ανθρώπινου λάθους σε θαλάσσια περιστατικά, θεωρείται ότι τα μη επανδρωμένα σκάφη θα μπορούσαν να είναι ασφαλέστερα.
Ανάλογα σχέδια για τη δρομολόγηση μη επανδρωμένων πλοίων έχουν και άλλες εταιρείες. Μέχρι στιγμής έχει δημοσιοποιηθεί ότι το πρώτο πλήρως αυτόνομο πλοίο εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο αναμένεται να ξεκινήσει τον επόμενο χρόνο στη Νορβηγία για να μεταφέρει λιπάσματα περίπου 16 μίλια κατά μήκος της ακτής.
Επίσης η Rolls-Royce αναπτύσσει τεχνολογία για τα πλοία που θα λειτουργούν αυτόνομα και θα ελέγχονται εξ αποστάσεως από έναν «καπετάνιο». Σύμφωνα με τον Oskar Levander, αντιπρόεδρο για την καινοτομία στη Rolls-Royce, τα μη επανδρωμένα πλοία θα δρομολογηθούν μέχρι το 2025 σε μικρά θαλάσσια ταξίδια μεταξύ χωρών, ενώ μετά το 2030 θα αρχίσουν τα διατλαντικά ταξίδια.
Πρόσθεσε επίσης ότι τα μεγάλα δεξαμενόπλοια και τα πλοία μεταφοράς φυσικού αερίου θα διατηρούν έναν αριθμό ναυτικών επί του πλοίου ως εφεδρεία σε περίπτωση που τα αυτόνομα συστήματα υποστούν βλάβη.
Την εισαγωγή μεγάλων αυτοματοποιημένων φορτηγών πλοίων που θα μεταφέρουν σιδηρομετάλλευμα ή άνθρακα από τη μία περιοχή του κόσμου σε άλλη εξετάζει και η BHP Billiton Ltd., η μεγαλύτερη εταιρεία εξόρυξης στον κόσμο. Αλλά και η Wartsila, μια ακόμα μεγάλη εταιρεία στην κατασκευή μηχανών πλοίων, συμμετέχει σε ένα σημαντικό ερευνητικό πρόγραμμα για το αυτόνομο πλοίο.
Αρχικά στο πρόγραμμα αυτό θα δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη ενός πλήρως αυτόνομου συστήματος για τη Βαλτική Θάλασσα μέχρι το 2025, το οποίο θα εφαρμοστεί σε εμπορικά πλοία. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από την Tekes, τη φινλανδική Υπηρεσία Χρηματοδότησης για την καινοτομία, ενώ το αναπτύσσει η εταιρεία DIMECC.
Να σημειωθεί, όπως έχει ήδη αναφέρει η «Ν», ότι η Δανία εισήγαγε το θέμα για συζήτηση και στον Διεθνή ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ) στην Επιτροπή Θαλάσσιας Ασφάλειας (Maritime Safety Committee), τον προηγούμενο Ιούνιο.
Η Δανία εστιάζει στην ανάπτυξη της βιομηχανίας καινοτομίας και ενισχύει τέτοιου είδους προσεγγίσεις και στη στεριά και τη θάλασσα. Ανάλογη ευαισθησία επιδεικνύει και η Ιαπωνία, η οποία επενδύει στις νέες τεχνολογίες, αλλά παράλληλα επιδιώκει και την άνοδο των ναυπηγικών εργασιών ως μία μεγάλη ναυπηγική δύναμη.
Ως εκ τούτου και η κυβέρνηση της χώρας αυτής, σε συνδυασμό και με την ισχυρή ναυτιλία που διαθέτει, επικεντρώνει στην ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών που είναι προς όφελος της οικονομίας της στο σύνολό της.
Από την άλλη πλευρά η διεθνής ναυτιλιακή κοινότητα και οι μεγάλες ναυτιλιακές χώρες-μέλη του ΙΜΟ αντιμετωπίζουν τα σχέδια αυτά ως πολύ πρώιμα και σε κάθε περίπτωση, όπως σημειώνεται από αρμόδιους παράγοντες που παρακολουθούν από πολύ κοντά τις εξελίξεις, το μη επανδρωμένο πλοίο ειδικά για τη μεταφορά υγρού και ξηρού φορτίου και επιβατών θεωρείται ακόμη σενάριο επιστημονικής φαντασίας, καθώς τίθενται τεράστια θέματα ασφάλειας.
