Με ένα μπαράζ παρεμβάσεων η γερμανική πλευρά ρίχνει τον πήχη της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και του ΔΝΤ στο πεδίο των διαβουλεύσεων, προάγοντας την άποψη ότι το δημόσιο χρέος θα μειώνεται όσο θα αυξάνεται το ΑΕΠ. Υπαινίσσεται μάλιστα ότι είναι πολιτικά τα κίνητρα που «σηκώνουν» το ζήτημα του χρέους.
«Βράχος» η Bundesbank
Ενδεικτική είναι η τεκμηρίωση των γερμανικών θέσεων στη μηνιαία έκθεση της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, η οποία εκπονήθηκε πριν από λίγες ημέρες.
«Η ελάφρυνση χρέους θα υπονόμευε την αξιοπιστία των προγραμματικών συμφωνιών και θα αδυνάτιζε την υπευθυνότητα της χώρας του προγράμματος, ιδίως σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων (…) Το επιχείρημα ότι η βιωσιμότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς ελάφρυνση χρέους δεν είναι πειστικό (…) Αν το πρόγραμμα εφαρμοζόταν πλήρως και οι δημοσιονομικοί στόχοι εκπληρώνονταν, αυτό θα έφερνε μια συνεχή πτώση του λόγου χρέους κι έτσι θα αποκαθιστούσε ξανά τη βιωσιμότητα», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο report της Bundesbank.
Μάλιστα, στην έκθεση η τράπεζα, διατυπώνοντας τη θέση της για το αίτημα μείωσης των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα, αναφέρει εμμέσως πλην σαφώς ότι πίσω από τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης βρίσκονται πολιτικά κριτήρια· «είναι ουσιαστικό να αποφύγουμε να δώσουμε την εντύπωση ότι οι όροι που επισυνάπτονται στα δημοσιονομικά προγράμματα μπορούν να αρθούν αν είναι χρονικά ακατάλληλοι από πολιτική άποψη».
Επί της ουσίας, η Bundesbank εκτιμά πως «δεν υπάρχει λόγος για τον οποίο να μην μπορεί ένα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ να διατηρηθεί για πιο μακρά περίοδο. Για την ακρίβεια, σε συνέχεια της επιτυχημένης εφαρμογής μια θεμελιώδους μεταρρυθμιστικής διαδικασίας, αυτό είναι ιδιαιτέρως πιθανό να συμβεί. Στο παρελθόν, ορισμένες χώρες έχουν επίσης καταφέρει να επιτύχουν παρόμοια ή, σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και υψηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα για εκτεταμένες χρονικές περιόδους (Βέλγιο, Φινλανδία και Ιταλία)».
Πάντως, η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας υπογραμμίζει στη συγκεκριμένη έκθεση του Μαΐου ότι τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα απαιτούνται όταν τα επίπεδα χρέους είναι υψηλότερα ή τα επιτόκια αυξάνονται. «Όταν ο λόγος χρέους πέφτει, αυτά τα επίπεδα μπορούν να μειωθούν ξανά», συμπληρώνει η Bundesbank.
«Δεν θα υποχωρήσει» ο Σόιμπλε
Στο μεταξύ, ο διευθυντής του Walter Eucken Institute Λαρς Φελντ, ένας από τους πέντε οικονομολόγους που στελεχώνουν το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας αποκλείεται να κάνει πίσω στις διαβουλεύσεις με το ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, πόσο μάλλον, τρεις μήνες πριν από τις γερμανικές εκλογές.
Μιλώντας σε συνέδριο του Economist στη Φρανκφούρτη την Τετάρτη, χαρακτήρισε ως πιθανότερο σενάριο μια συμβιβαστική φόρμουλα με βάση την οποία το ΔΝΤ θα παραμείνει μεν στο πρόγραμμα, αλλά θα εκταμιεύσει χρήματα ξανά το 2018.
Και εκείνος με τη σειρά του επεσήμανε ως καίρια παράμετρο στην ελληνική υπόθεση τον ρυθμό ανάπτυξης, μιλώντας για την ανάγκη αποτελεσματικής εφαρμογής μεταρρυθμίσεων. Εξέφρασε μάλιστα την άποψη ότι μια περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν θα είναι απαραιτήτως αναγκαία, μεταξύ άλλων, τονίζοντας ότι το 2012, με το PSI, καταγράφηκε στην Ελλάδα η μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους στην παγκόσμια ιστορία.
«Βολές» προσωπικά στον Τσίπρα
Εξάλλου, μιλώντας σε συνέδριο στο Βερολίνο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε χαρακτηριστικά ότι για τα δομικά προβλήματα της Ελλάδας δεν ευθύνεται ο ίδιος αλλά το ελληνικό πολιτικό σύστημα, μια αναφορά - απάντηση και στον Επίτροπο Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος μεταξύ άλλων προέτρεψε να μην λαμβάνονται αποφάσεις «πίσω από κλειστές πόρτες» για την Ελλάδα.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ επέρριψε ευθύνες στην ελληνική κυβέρνηση ότι με την πολιτική της ρίχνει τα βάρη στους αδύναμους. Ανέφερε μάλιστα για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ότι «εξελέγη με την υπόσχεση να καταργήσει τα φορολογικά προνόμια για τους εφοπλιστές, αλλά τίποτα δεν έγινε».
Μάλλον αναμενόμενη ήταν η αντίδραση του Μαξίμου, μέσω διαρροών, σύμφωνα με την οποία «οι ευθύνες του κ. Σόιμπλε για την διαχείριση της ελληνικής κρίσης έχουν καταγραφεί ιστορικά» και «δεν έχει κανένα νόημα ο κ. Σόιμπλε να προσπαθεί να επιρρίψει τις ευθύνες του σε άλλους».
naftemporiki.gr
