Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Μία από τις μεγάλες υποσχέσεις του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, προς τον επιχειρηματικό κόσμο της Αμερικής είναι η δραστική μείωση της φορολογίας, ως κίνητρο για τον επαναπατρισμό επιχειρήσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, καθώς και τη συμμετοχή στις προσπάθειες για μια «Μεγάλη Αμερική».
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, φιλοδοξεί να μετατρέψει το Λονδίνο σε «Σιγκαπούρη του Τάμεση», δηλαδή έναν φορολογικό παράδεισο στην περίμετρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να παραμείνει η χώρα πόλος έλξης για ξένες επιχειρήσεις στη μετά Brexit εποχή, αλλά και για να διατηρήσει η βρετανική οικονομία την ανταγωνιστικότητά της.
Σε μια εποχή ιστορικών αλλαγών και πολιτικών προκλήσεων, οι χώρες ανά τον κόσμο διασταυρώνουν τα ξίφη τους για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, προσφέροντας ως κίνητρο χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Παρότι η πρακτική εγκυμονεί τον κίνδυνο να βρεθούν στο στόχαστρο διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ και να στιγματιστούν ως φορολογικοί «παράδεισοι», οι οικονομίες αναζητούν «παραθυράκια» και τεχνάσματα, ώστε να αποφύγουν την αύξηση της εταιρικής φορολόγησης, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μαζική έξοδο, «λουκέτα», κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, αλλά και δραματική μείωση των κρατικών εσόδων.
Ολόκληρο το άρθρο στη «Ναυτεμπορική»
