ΣΟΒΑΡΟΙ κίνδυνοι απειλούν την παγκόσμια οικονομία, η οποία προβλέπεται να αναπτυχθεί φέτος με ρυθμό 4% και πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα», σύμφωνα με τον επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), Rodrigo de Rato.
Η παγκόσμια οικονομία καθίσταται ιδιαίτερα εξαρτημένη από τις ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και η Κίνα πρέπει να συγκρατήσει την ορμή της, είπε. Την ίδια στιγμή και οι δύο χώρες, αντιμετωπίζουν πιέσεις των οικονομιών τους με την αναχαίτιση από τα υψηλότερα επίπεδα του προϋπολογισμού και των εμπορικών ελλειμμάτων των ΗΠΑ, αλλά και την προσαρμογή του νομίσματος της Κίνας, συμπλήρωσε.
«Βλέποντας μπροστά, μπορούμε να πούμε ότι η περυσινή δυναμική θα εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη, που θα παραμείνει σφριγηλή το 2005», αναφέρει ο De Rato, στο προσχέδιο ομιλίας του, που παρελήφθη από την New York Foreign Policy Association. «Ωστόσο, παρά τα θετικά στοιχεία, υπάρχουν σοβαρές απειλές και προκλήσεις», είπε ο De Rato.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΔΝΤ, οι εισαγωγές – εκτός πετρελαίου – των ΗΠΑ, αποτέλεσαν το 18% του παγκόσμιου εμπορίου, μια ανισόρροπη εξάρτηση από το κράτος, που οδηγεί την παγκόσμια ανάπτυξη. Η ανάπτυξη στην Ιαπωνία και την Ευρώπη, που αποτελεί, το 25% της παγκόσμιας παραγωγής είναι αρνητική. Η συνέχιση αυτής τη κατάστασης, θα διευρύνει τις διεθνείς εμπορικές ανισορροπίες, θα αυξήσει τις πιθανότητες έντονων διακυμάνσεων στις αγορές συναλλάγματος και θα ωθήσει υψηλότερα, τα βασικά επιτόκια δανεισμού.
Μία από τις πιο πιεστικές ανησυχίες, είπε ο De Rato, είναι το μεγάλο έλλειμμα, σε επίπεδα ρεκόρ, του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, των ΗΠΑ, το κύριο μέτρο του εμπορίου, επειδή περιλαμβάνει επενδύσεις. Η χρηματοδότηση του χρέους, η οποία προέρχεται κυρίως από ξένους ιδιώτες επενδυτές, ενδέχεται να μπει σε κίνδυνο, καθώς το δολάριο των ΗΠΑ συνεχίζει να υποτιμάται, καθιστώντας τις επενδύσεις λιγότερο ελκυστικές, είπε ο ίδιος. Το έλλειμμα ανήλθε στα επίπεδα ρεκόρ των 164,7 δισ. δολ. ΗΠΑ, το τρίτο τρίμηνο του 2004.
Από τον Μάρτιο του 2002, το δολάριο των ΗΠΑ έχει υποχωρήσει σε ποσοστό 50% έναντι του ευρώ, σε μια αντίδραση της αύξησης του ελλείμματος του ισοζυγίου των τρεχουσών συναλλαγών. Μέχρι στιγμής, η υποτίμησή του έχει επιδράσει λίγο στην παγκόσμια οικονομία.
