Απόλυτα ρεαλιστική θεωρεί η Eurobank την εκτίμηση του προσχεδίου προϋπολογισμού για πρωτογενές πλεόνασμα 0,6% του ΑΕΠ το 2016, ενώ σε ό,τι αφορά το στόχο του νέου προϋπολογισμού για πρωτογενές πλεόνασμα 1.8% του ΑΕΠ το 2017 (αλλά και του στόχου του προγράμματος για το 2018), η επιτευξιμότητά τους θεωρείται επίσης εφικτή, υπό την προϋπόθεση σημαντικής ανάκαμψης της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας το επόμενο διάστημα.
Όπως αναφέρει η τράπεζα σε μελέτη της για το προσχέδιο του προϋπολογισμού, η εκτίμηση για πρωτογενές πλεόνασμα 0,6% το 2016 είναι ρεαλιστική, λαμβάνοντας υπ’ όψιν:
- τα ενθαρρυντικά στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού για την περίοδο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2016,
- τα νέα δημοσιονομικά μέτρα που νομοθετήθηκαν την άνοιξη του 2016,
- τις θετικές επιπτώσεις στα φορολογικά έσοδα από την αυξημένη χρήση πλαστικού χρήματος ως αποτέλεσμα της εφαρμογής κεφαλαιακών ελέγχων τον Ιούνιο 2015,
- την εντατικοποίηση των ελέγχων για πάταξη της φοροδιαφυγής ιδιαίτερα σε τουριστικές περιοχές,
- την εφαρμογή σειράς θεσμικών παρεμβάσεων όπως η αναδιοργάνωση του συνολικού πλαισίου λειτουργίας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων
- τις προσδοκίες για ύφεση το 2016 σχετικά ηπιότερη του αναμενομένου.
Οι οικονομολόγοι της τράπεζας παρατηρούν ότι το μεγαλύτερο μέρος των νέων δημοσιονομικών μέτρων για την περίοδο 2016-2018 έχουν ήδη νομοθετηθεί ως προαπαιτούμενες δράσεις για την ολοκλήρωση της πρώτης επισκόπησης του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής τον Μάιο, με την εξέλιξη αυτή, όπως σημειώνουν, να περιορίζει το περιθώριο σημαντικών αποκλίσεων από τους συμφωνηθέντες δημοσιονομικούς στόχους.
Προειδοποιούν ωστόσο ότι το πραγματικό πρόβλημα εντοπίζεται στην επιτευξιμότητα των δημοσιονομικών στόχων την περίοδο μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος (δηλαδή για επίτευξη ετήσιων πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα). Κατά τους αναλυτές της Eurobank, οι ανωτέρω στόχοι κρίνονται υπερβολικά αισιόδοξοι για μια χώρα όπως η Ελλάδα που έχει ιδιαίτερα πληγεί από την πρωτόγνωρη πολυετή ύφεση. Σύμφωνα με την τράπεζα, το ερώτημα που εγείρεται είναι το πώς μπορεί να διασφαλισθεί δημοσιονομική βιωσιμότητα παράλληλα με την εξασφάλιση επαρκών περιθωρίων (fiscal space) που θα επέτρεπαν την επιστροφή σε βιώσιμους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης.
Οι οικονομολόγοι της Eurobank σημειώνουν ότι, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το υφιστάμενο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον στη ζώνη του ευρώ, η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη από μια ουσιαστική χαλάρωση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου, στο πλαίσιο των μεσοπρόθεσμων δράσεων ελάφρυνσης χρέους που αναμένονται να εφαρμοσθούν μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του παρόντος προγράμματος. Η ανάλυσή τους υποστηρίζει ότι χαλάρωση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου σε επίπεδα 2% του ΑΕΠ ή χαμηλότερα, θα μπορούσε να ενταχθεί στο γενικότερο πλαίσιο ελάφρυνσης του χρέους που αποφασίστηκε στις συνεδριάσεις του Eurogroup της 9ης και 24ης Μαΐου 2016.
Παράλληλα, η μελέτη επιχειρεί, βάσει μίας απλουστευτικής μεθόδου, την ποσοτικοποίηση του δυνητικού υφεσιακού αντίκτυπου (fiscal drag) των δημοσιονομικών μέτρων για τα έτη 2016, 2017 και 2018. Η σωρευτική υφεσιακή επίπτωση αυτών εκτιμάται σε 5,5 δισ. ευρώ, μέγεθος που κατά τη Eurobank δεν θεωρείται αμελητέο, δεδομένης της υποτονικής δραστηριότητας που χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία στην τρέχουσα συγκυρία.
Εντούτοις, όπως τονίζουν οι αναλυτές της τράπεζας, ο εκτιμώμενος υφεσιακός αντίκτυπος των νέων μέτρων θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από τη συνεχή αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του ελληνικού δημοσίου μέσω της χρηματοδότησης που παρέχεται από το νέο πρόγραμμα οικονομικής στήριξης της χώρας.
Τη συγγραφή της έκθεσης επιμελούνται οι. Δρ. Πλάτων Μονοκρούσος, Επικεφαλής Οικονομολόγος του Ομίλου Eurobank, Δρ. Θεόδωρος Σταματίου και Παρασκευή Πετροπούλου.
naftemporiki.gr
