Το βιβλίο με τίτλο «Ποιοι είμαστε; Η Γεωπολιτική της ελληνικής ταυτότητας» του καθηγητή Γεωπολιτικής στη Σορβόννη I, Γεωργίου – Στυλιανού Πρεβελάκη, παρουσιάστηκε την περασμένη Πέμπτη στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, από τις Εκδόσεις Κέρκυρα – economia Publishing.
H παρουσίαση του βιβλίου ξεκίνησε με το σχολιασμό του τέως πρέσβη, κατόχου έδρας Εφαρμοσμένης Γεωπολιτικής στο Κολλέγιο Παγκοσμίων Μελετών Michel Foucher ο οποίος δήλωσε: «Το "Ποιοι είμαστε;" συσχετίζεται αναγκαστικά με το "Πού είμαστε;". Το βιβλίο του Γ. Πρεβελάκη δεν αρκείται σε επισημάνσεις κι ανάλυση για την ιδιοσυστασία των Ελλήνων: αναζητεί και απαντήσεις, δηλαδή προς τα πού μπορεί να κατευθυνθεί πλέον η Ελλάδα».
ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΚΈΡΚΥΡΑ
«Στην μεγάλη αναμέτρηση του καλοκαιριού του 2015 με την Ελλάδα στο επίκεντρο, συνέχισε ο κ. Foucher, «τελικά δεν επικράτησαν οι οικονομικές αλλά οι γεωπολιτικές θεωρήσεις: γι΄ αυτό ξεπεράστηκε ο κίνδυνος του Grexit».
Από την πλευρά του ο Θεόδωρος Φορτσάκης, τέως Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών σημείωσε ότι «η σημερινή κρίση δεν είναι για την Ελλάδα τόσο οικονομική, όσο κρίση παιδείας/πολιτισμική». Αυτό, όπως είπε ο ίδιος, «καθιστά σημαντικό το ερώτημα όχι μόνο "Ποιος είναι Έλληνας" αλλά και το "Ποιος δεν είναι"».
«Στην ελληνική δημόσια συζήτηση, η μη ενασχόληση με το "Ποιοι είμαστε" έχει αποτρέψει και την ουσιαστική συζήτηση για το "Πού πάμε". Σημαντική συνεισφορά του βιβλίου του Γ. Πρεβελάκη είναι ο τονισμός της αξίας των δικτύων στην Ελληνική περίπτωση. Που επιτρέπουν σε τομείς όπως η ναυτιλία να διατηρούν "αρχαϊκά στοιχεία" (οικογενειακές επιχειρήσεις) και συνάμα να ενσωματώνουν τις πιο σύγχρονες πρακτικές (σχέση με το διεθνές τραπεζικό σύστημα, χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών», πρόσθεσε ο κ. Φορτσάκης.
«Το βιβλίο του Γ. Πρεβελάκη συγκροτείται, ουσιαστικά από δυο παράλληλα έργα: ένα ιστορικό/επιστημονικό και ένα πολιτικό/με προγραμματικό λόγο», σημείωσε τέλος ο οικονομολόγος και συγγραφέας Αρίστος Δοξιάδης, εξηγώντας: «Στην προσέγγισή του, εξηγείται πώς η Ελληνική διασπορά πάντα λειτούργησε ως "ομοσπονδία τοπικισμών". Αντίστοιχα εξηγείται πώς απέτυχε η απόπειρα των Βαυαρών να λειτουργήσουν ως "οικοδόμοι" της Ελλάδας μετά την απελευθέρωση. Κεντρική σημασία στην πολιτική λειτουργία στην Ελλάδα έχει η εξασφάλιση - και ο διαμοιρασμός στους πολίτες - μιας "προσόδου" από το εξωτερικό: αυτό λειτούργησε χαρακτηριστικά και μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Τώρα, (…) η δικτυακή Ελλάδα έχει νέου τύπου πλεονέκτημα: έχει την έμφαση των Ελλήνων στην παιδεία, έχει την συνεκτικότητα της γλώσσας, έχει τον κοινοτισμό. Στην δε διεθνή σκηνή έχει να δώσει πρότυπα λειτουργίας όπως της ναυτιλίας, της επιστημονικής διασποράς, της θρησκείας με την υπερσυνοριακή ακτινοβολία, ή πάλι της διαμεσολαβητικής λειτουργίας στην περιοχή της ανασφάλειας που πάλιν είναι η Ανατολική Μεσόγειος.
