Φωτογραφίες, γλυπτά, πίνακες, κατασκευές βίντεο εγκαταστάσεις και θεατρικά περιβάλλοντα με κεντρικό  το κόκκινο χρώμα και την ταύτισή του τόσο με τον ΟΣΦΠ, όσο και με την γενικότερη ιδεολογία και την αισθητική του Πειραιά, παρουσιάζονται στην έκθεση με τίτλο «Κόκκινο» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στα φουαγιέ και τις προθήκες των καταστημάτων γύρω από το θέατρο.

Το χρώμα της διαρκούς επανάστασης

Η συγκεκριμένη ενότητα, η παρουσίαση της οποίας θα διαρκέσει έως τις 15 Μαρτίου 2016, αποτελεί την πρώτη φάση της μεγαλύτερης έκθεσης που θα ακολουθήσει και θα περιλαμβάνει το Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά και τη Δημοτική Πινακοθήκη, αξιοποιώντας πολλά περισσότερα έργα κι έναν αντιπροσωπευτικότερο αριθμό καλλιτεχνών.

«Κόκκινη βάρκα», Άγγελος Παναγιωτίδης.

Κόκκινο είναι το χρώμα της ζωής αλλά και του αγώνα, της θυσίας αλλά και του θριάμβου, της διαρκούς επανάστασης την οποία δικαιούνται όλοι όσοι πιστεύουν στη μεταφυσική της τέχνης.

Περισσότερο από μια τυπική έκθεση

Με άξονα το ιστορικό Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, η έκθεση έχει ως βασικό στόχο να προσφέρει ένα πολυθέαμα, που με αφορμή τον Ολυμπιακό - ένα αθλητικό σωματείο αλλά και μια ιδέα που είναι ταυτισμένη με το πρώτο λιμάνι της χώρας - θα φέρει το ευρύτερο κοινό σε επαφή τόσο με τη σύγχρονη ελληνική εικαστική πραγματικότητα, όσο και με την μυστηριώδη αλλά υπαρκτή σχέση ανάμεσα στην κινούμενη και τη στατική εικόνα, ανάμεσα στον ιδανικό χώρο της ζωγραφικής και την καθημερινή πραγματικότητα.

Κωστής Γεωργίου, «Χέρια».

Περισσότερο από μια τυπική έκθεση, οι διοργανωτές στοχεύουν σε μια διαδραστική, αμφίδρομη διαδικασία, σε ένα «πανηγύρι» στο οποίο θα συμμετέχουν όλοι οι θεατές και το οποίο θα έχει ως αιχμή του δόρατος της όποιας πολιτιστικής υπέρβασης, το αγαπημένο Δημοτικό Θέατρο της πόλης.

Παρουσιάζονται  έργα τριάντα περίπου καλλιτεχνών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ιστορικά ονόματα της ελληνικής τέχνης, από τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Γιάννη Γαΐτη, τον Θεόδωρο Στάμο, τον Βλάση Κανιάρη και τον Γιάννη Κουνέλλη έως τους πιο νέους και πιο ρηξικέλευθους όπως είναι ο street artist Μανώλης Αναστασάκος και ο εικαστικός και σκηνοθέτης του σινεμά Άγγελος Σπάρταλης.

Πετράτος, «Διανοούμενος».

Η έκθεση «Κόκκινο» συνδυάζει συγκεκριμένα ιστορικά στοιχεία,  όπως π.χ. την ταινία «Στέλλα» του Κακογιάννη σε σκηνικά του Τσαρούχη (ο οποίος με βοηθό τον Βλάση Κανιάρη, διακοσμεί το δωμάτιο της Στέλλας με τις μυθικές πια ελαιογραφίες του,  π.χ. το μπούστο του Μίμη Στεφανάκου), με την παρουσίαση πορτραίτων ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού π.χ. του Ελληνογάλλου Υβ Τριαντάφυλλου, που φιλοτέχνησε αρκετά χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Τσαρούχης, μετά από παραγγελία του τότε προέδρου του ΟΣΦΠ Νίκου Γουλανδρή κ.ο.κ.

Δεν είναι μια τυπικά ιστορική έκθεση (έχουν προηγηθεί άλλες τέτοιες προσπάθειες), αλλά ευρύτερα «συναισθηματική», λόγω του μύθου του κόκκινου ως χρώματος του πάθους και του μύθου του Πειραιά ως πόλη - σύμβολο της αντισυμβατικής συμπεριφοράς, αυτό που κάποτε ονομάζαμε μαγκιά, αλλά που τώρα διστάζουμε να χρησιμοποιήσουμε λόγω κατάχρησης του όρου.

Ντίνος Πετράτος, Τα Παιδιά του Πειραιά.

Θράφια, ECD,  Κόκκινο του Βερολίνου, 2015.

Ο επιμελητής της έκθεσης, Μάνος Στεφανίδης (Αναπληρωτής Καθηγητής του ΕΚΠΑ), μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Η έκθεση “Κόκκινο” αποτελεί ένα αφιέρωμα στο χρώμα του Πειραιά, το χρώμα του πάθους και της επανάστασης και μοιραία αναφέρεται σε συγκεκριμένα σύμβολα της πόλης με κεντρικό άξονα την ιστορική ομάδα τον Ολυμπιακού.

Ντίνος Πετράτος, Άτιτλο.

Περιλαμβάνει έργα που αναπτύσσονται στα φουαγέ του Δημοτικού Θεάτρου αλλά και εγκαταστάσεις που στήνονται στα δωμάτια περιμετρικά του κτηρίου. Στα δωμάτια, διακεκριμένοι καλλιτέχνες όπως είναι ο Γιώργος Γυπαράκης, ο Poka-Yio , ο Τάσος Βρεττός, ο Χρήστος Αντωναρόπουλος , ο Πάρις Χαβιάρας, ο Ντίνος Πετράτος, ο Μανώλης Αναστασάκος κ.ά. αναπτύσσουν θέματα όπως “τα παιδιά του Πειραιά”, ο κόκκινος Τζόκεϊ του Αρτεμισίου, η Τρούμπα , το λιμάνι, οι μετανάστες κτλ.

Συγκεκριμένα, στα δύο φουαγιέ θα εκτεθούν πίνακες ζωγραφικής των Πέτρου Ζουμπουλάκη, Νίτσας Αλεξιάδη, Γιάννη Αδαμάκη, Γιάννη Παπανελόπουλου,  Στάθη Βατανίδη, Ειρήνης Κανά, Χρυσόστομου, Άγγελου Σπάρταλη, Σάββα Πουρσανίδη, Ελένης Παυλοπούλου, Ηρακλή Παρχαρίδη, Γκάγκικ Αλτουνιάν, Γιάννη Ασημακόπουλου, κ.ά. Επίσης γλυπτά και κατασκευές των Άγγελου Αντωνόπουλου, Κωστή Γεωργίου, Άγγελου Παναγιωτίδη, Παναγιώτη Τανιμανίδη, Γιώργου Βορρέ κ.ά. Ιδιαίτερη ενότητα αποτελούν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες  του Σωτήρη Παπανικολάου με θέμα εργαζομένους και εργοδότες. Εδώ το κόκκινο δεν εικονίζεται, αλλά υπονοείται...».

Η έκθεση «Κόκκινο» φιλοδοξεί να ενεργοποιήσει τους τρεις πολιτιστικούς πόλους του Πειραιά, δηλαδή το Δημοτικό Θέατρο του Λαζαρίμου, τη Δημοτική Πινακοθήκη του Τσίλλερ και το Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά - το Μουσείο που φιλοξενεί τα πιο σημαντικά χάλκινα γλυπτά της κλασσικής αρχαιότητας στον ελληνικό χώρο - σε ένα αρμονικό σύνολο. Ιστορικά έργα και σύγχρονοι πειραματισμοί ενεργοποιούν το κέντρο της πόλης του Πειραιά, από την Ακτή Τζελέπη ως το λιμάνι της Ζέας και από την πλατεία του Δημοτικού Θεάτρου ως τον Προφήτη Ηλία. Υπενθυμίζεται ότι οι αγιογραφίες του Προφήτη Ηλία έχουν φιλοτεχνηθεί από τον ζωγράφο και ιερέα παπα-Σταμάτη Σκλήρη, μέσα από μια νεωτερική εικαστική ματιά, με τα κόκκινα και τα λευκά να κυριαρχούν. Αυτές οι τοιχογραφίες θα προβάλλονται μεγεθυμένες στην πρόσοψη του Ράλλειου κτηρίου, δίπλα από το Δημοτικό Θέατρο. Επίσης σε ένα από τα σόκορα των κτηρίων της Ακτής Τζελέπη, ο street artist Μανώλης Αναστασάκος προτίθεται να ζωγραφίσει σε μια χιουμοριστική παραλλαγή το σώμα του έφηβου νέου που δεσπόζει στο σήμα του Ολυμπιακού - ύψους 20 μέτρων.

naftemporiki.gr