Έντονη κινητικότητα παρατηρείται στο χώρο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, καθώς, λίγο καιρό μετά την πρώτη απονήωση ρομποτικού αεροσκάφους από αεροπλανοφόρο, το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ ανακοίνωσε την επιτυχή πρώτη πτήση του MQ-4C Triton: ενός κατασκοπευτικού UAV, σχεδιασμένου για πτήση σε πολύ μεγάλα ύψη.
Το αεροσκάφος απογειώθηκε χθες από το Παλμντέιλ της Καλιφόρνιας, στο πλαίσιο του προγράμματος Broad Area Maritime Surveillance. Το αεροσκάφος, με άνοιγμα φτερών άνω των 40 μέτρων, κατασκευάζεται από την Northrop Grumman, και η παρθενική του πτήση διήρκεσε μιάμιση ώρα. Το Ναυτικό των ΗΠΑ χαρακτηρίζει την πτήση του Triton ένα σημαντικότατο βήμα για τις επιχειρήσεις παρακολούθησής του ανά τον κόσμο.
Το Triton αποτελεί μία μεγαλύτερη και «ενισχυμένη» έκδοση του Global Hawk, εξειδικευμένη στην παρακολούθηση μεγάλων θαλασσίων εκτάσεων. Είναι άοπλο και μπορεί να πετάξει σε ύψος 53.000 ποδών (περίπου 15 χιλιομέτρων) και άνω και να «σαρώνει» επιφάνειες ακτίνας 2.000 ναυτικών μιλίων.
Οι αισθητήρες του, κατά την Northrop, θα είναι σε θέση να εντοπίζουν και να καταχωρούν πλοία βάσει του τύπου τους, δίνοντας πλήρη εικόνα της δραστηριότητας σε μία θαλάσσια ζώνη. Επίσης, το Triton θα αποτελεί και ιπτάμενο σταθμό επικοινωνίας μεταξύ πλοίων. Μπορεί να πετάξει για 11.500 μίλια και διάστημα 24 ωρών χωρίς να απαιτείται ανεφοδιασμός.
Το αμερικανικό Ναυτικό θέλει 68 τέτοια αεροσκάφη, που θα σταθμεύουν σε πέντε βάσεις σε όλο τον κόσμο. Πετώντας σε «βάρδιες», θα επιτηρούν τις θαλάσσιες περιοχές ενδιαφέροντος, συνεργαζόμενα με επανδρωμένα αεροσκάφη P-8A Poseidon (ο διάδοχος του P-3 Orion)- το Triton θα αναγνωρίζει και καταδεικνύει στόχους και το Poseidon θα προχωρά σε πλήγματα, εάν κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο.
Όπως και το X-47B, το Triton είναι αυτόνομο, καθώς πετά μέσω υπολογιστικού κώδικα και GPS, χωρίς να απαιτείται πιλοτάρισμα εξ αποστάσεως από άνθρωπο.
Σε πιο «ακίνδυνο» επίπεδο, στο Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας «Βασιλιάς Αμπντάλα» στη Σαουδική Αραβία αναπτύσσεται ένα σύστημα παρακολούθησης με drones, το οποίο θα αναζητά συνθήκες δημιουργίας ξαφνικών πλημμυρών, «κρούοντας» τον κώδωνα του κινδύνου μισή ώρα πριν «χτυπήσει» η πλημμύρα και υπολογίζοντας την πορεία της. Το σύστημα θα εκτοξεύει δέκα αεροσκάφη, τα οποία θα «επιθεωρούν» μία εν δυνάμει επικίνδυνη ζώνη, ρίχνοντας αισθητήρες στην περιοχή.
