Τα «drones» (μη επανδρωμένα αεροσκάφη, UAV) αποτελούν ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα, αλλά ταυτόχρονα και πιο αμφιλεγόμενα θέματα της σύγχρονης τεχνολογίας και των εφαρμογών της στο προσεχές μέλλον. Αρκετοί επισημαίνουν τον κίνδυνο ενός μέλλοντος όπου μικροσκοπικά ρομπότ θα ίπτανται στους ουρανούς των μεγαλουπόλεων, κατασκοπεύοντας τις δραστηριότητες των πολιτών, ενώ άλλοι κάνουν λόγο για μία επανάσταση στη ρομποτική, η οποία σύντομα θα ξεφύγει από τα όρια της στρατιωτικής τεχνολογίας.
Σε κάθε περίπτωση, το πρόγραμμα του General Robotics, Automation, Sensing and Perception Lab του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς τα μικρά UAV του με τα τέσσερα στροφεία μπορούν να κινούνται αυτόνομα, χωρίς να απαιτείται ο τηλεχειρισμός τους. Αυτό γίνεται χάρη στο σύστημα Vicon, το οποίο αξιοποιεί ένα «δίκτυο» υπέρυθρων καμερών που είναι εγκατεστημένο στην περιοχή όπου γίνονται οι δοκιμές, το οποίο αλληλεπιδρά με τους αισθητήρες των αεροσκαφών, που με τη σειρά τους «ενημερώνουν» το σύστημα πλοήγησης των μικρών ιπτάμενων ρομπότ.
Τα αεροσκάφη λειτουργούν ως σμήνος, και ο έλεγχος που ασκείται από τους χειριστές περιορίζεται σε κάποιες εντολές, όπως ο προορισμός: ο «ελεγκτής» λέει στο σμήνος να πάει από το σημείο Α στο σημείο Β, και από εκεί και πέρα έγκειται στους ψηφιακούς εγκεφάλους των αεροσκαφών το πώς θα το φέρουν σε πέρας αυτό. Τα ιπτάμενα ρομπότ δημιουργούν σχηματισμούς, κάνουν περίτεχνες κινήσεις στον αέρα και προσπερνούν εμπόδια συντονιζόμενα μεταξύ τους. Επίσης, σε κάποιες δοκιμές, κατάφεραν να μεταφέρουν φορτία και να συναρμολογήσουν απλές κατασκευές. Σε μία ιδιαίτερα δημοφιλή στο YouTube επίδειξη των δυνατοτήτων τους, έπαιξαν το διάσημο theme του Τζέιμς Μποντ: http://www.youtube.com/watch?v=_sUeGC-8dyk
Tα μικρά UAV παίζουν το διάσημο theme του Τζέιμς Μποντ
Σμήνη τέτοιων μικροσκοπικών αυτόνομων ρομπότ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ένα μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως σε επικίνδυνα περιβάλλοντα (χρήση μικρών UAV με κάμερες και αισθητήρες έγινε σε επικίνδυνες ζώνες μετά το σεισμό του 2011 στην Ιαπωνία) και σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης.
Tα μικρά UAV σε δράση (μέρος 1/2)
Ωστόσο, είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι επισημαίνουν τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από την υπερβολική εξάπλωση τέτοιων μέσων: μικρά ρομπότ με κάμερες θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα κατάφωρες παραβιάσεις της προσωπικής ζωής και της ιδιωτικότητας των πολιτών. Και αυτό είναι που απασχολεί περισσότερο την ομάδα τεχνικών και επιστημόνων υπολογιστών που αναπτύσσουν το «Droneshield», ζητώντας χρηματοδότηση από το κοινό (crowdfunding) μέσω του Indiegogo. Ουσιαστικά πρόκειται για μία συσκευή σαν τους παλιούς βομβητές, η οποία είναι εξοπλισμένη με έναν υπολογιστή Raspberry Pi στον «πυρήνα» της και ένα μικρόφωνο, για να μπορεί να αντιλαμβάνεται την προσέγγιση drones από τον ήχο τους. Ο υπολογιστής παίρνει τον ήχο, τον συγκρίνει με αντίστοιχα «σήματα» που βρίσκονται σε μία εσωτερική βάση δεδομένων, και εάν θεωρήσει ότι πρόκειται για κάποιο drone, ενημερώνει σχετικά τον κάτοχό της με μήνυμα SMS ή email.
Tα μικρά UAV σε δράση (μέρος 2/2)
Η εν λόγω «ασπίδα» είναι αρκετά μικρή για να μεταφέρεται στην τσέπη, και οι δημιουργοί της ελπίζουν ότι κάποια στιγμή θα είναι σε θέση να την πωλούν στην τιμή των 20 δολαρίων. Παρά τον τρόπο προώθησής της, ο οποίος υποδεικνύει εξελιγμένα UAV όπως το Reaper, η συσκευή προσανατολίζεται περισσότερο προς τον εντοπισμό μικρών τηλεχειριζόμενων αεροσκαφών τα οποία κυκλοφορούν στο εμπόριο για «πολιτική» χρήση.
