Ρομποτικά υποβρύχια και φώκιες εξοπλισμένες με αισθητήρες επιστρατεύουν βρετανοί επιστήμονες στο πλαίσιο αποστολής τους στο Νότιο Πόλο, με στόχο να ανακαλύψουν τα αίτια της ταχείας συρρίκνωσης των πάγων στο παγοκάλυμμα της Δυτικής Ανταρκτικής.
Στο πρότζεκτ iSTAR D συμμετέχουν ερευνητές από 11 βρετανικά πανεπιστήμια και από τη Βρετανική Ερευνητική Ομάδα της Ανταρκτικής (BAS), οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν αεροσκάφη, πλοία, υποβρύχια, ειδικά οχήματα και αισθητήρες τοποθετημένους πάνω στα συμπαθή θηλαστικά για να παρακολουθήσουν την κίνηση των πάγων.
Οι έρευνες θα επικεντρωθούν σε πρώτη φάση στον παγετώνα του Πάιν Άιλαντ, «το σημαντικότερο παράγοντα ανόδου της στάθμης της θάλασσας από το παγοκάλυμμα της Ανταρκτικής», όπως λέει ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Ντάραμ Μάικ Μπέντλεϊ. «Εάν καταφέρουμε να βρούμε με ακρίβεια πόσο πάγο χάνει και τι προκαλεί την απώλεια, μπορούμε να κάνουμε ακριβέστερες προβλέψεις για τη μελλοντική άνοδο της στάθμης των υδάτων.»
Οι αισθητήρες θα τοποθετηθούν προσωρινά πάνω στη γούνα των φωκιών, οι οποίες θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να συλλέξουν δεδομένα καθώς η επιφάνεια της θάλασσας παραμένει καλυμμένη με πάγο, καθιστώντας μια μεγάλη περιοχή απροσπέλαστη για τα ερευνητικά σκάφη. Τα δεδομένα για τη θερμοκρασία του ωκεανού ή την περιεκτικότητα σε αλάτι, μεταξύ άλλων, θα διοχετεύονται απευθείας στα εργαστήρια των ερευνητών.
«Παλαιότερα πιστεύαμε ότι το νερό που ρέει στον ωκεανό από τους παγετώνες και τα παγόβουνα της Ανταρκτικής είναι ίσο με την ποσότητα νερού που πέφτει ως χιόνι πάνω στο παγοκάλυμμα και πως αυτή η διαδικασία κρατούσε το σύστημα σε ισορροπία», λέει ο παγετωνολόγος της BAS Άντι Σμιθ, επικεφαλής της αποστολής.
«Ωστόσο, οι παγετώνες του Πάιν Άιλαντ και του Θουέιτς στο παγοκάλυμμα της Δυτικής Ανταρκτικής χάνουν πάγο με ταχύτερους ρυθμούς απ’ ό,τι αποκαθίστανται, κάτι που επηρεάζει τη στάθμη των υδάτων της θάλασσας σε ολόκληρο τον κόσμο.»
Οι αισθητήρες θα πέσουν μόλις οι φώκιες χάσουν τη γούνα τους. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι χάρη στα δεδομένα που θα τους στείλουν θα κατανοήσουν καλύτερα πώς επηρεάζονται και τα ίδια τα θηλαστικά από τις μεταβολές των συνθηκών στην Ανταρκτική.