Βρετανοί επιστήμονες έκαναν τα «αποκαλυπτήρια» του λεπτομερέστερου τοπογραφικού χάρτη της Ανταρκτικής που έχει παρουσιαστεί ποτέ. Πρόκειται στην ουσία για μια τρισδιάστατη πηγή πολύτιμων δεδομένων γύρω από την παγωμένη ήπειρο, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς θα ανταποκριθεί η Ανταρκτική στη μελλοντική άνοδο των θερμοκρασιών.
Ο χάρτης του πρότζεκτ Bedmap2 της Βρετανικής Ερευνητικής Ομάδας Ανταρκτικής (British Antarctic Survey, BAS) βασίζεται σε εκατομμύρια μετρήσεις, οι οποίες έγιναν σε διάστημα πολλών δεκαετιών και παρουσιάζει την ήπειρο με μεγαλύτερη ακρίβεια και σε υψηλότερη ανάλυση από κάθε άλλη φορά, χάρη και στην εκτενέστερη χρήση δεδομένων GPS.
Απεικονίζει με μεγάλη ευκρίνεια ορεινά τοπία θαμμένα κάτω από τους πάγους και κοιλάδες βαθύτερες απ’ όσο πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Ενσωματώνει επίσης δεδομένα για το πάχος των πάγων και εκατομμύρια άλλα επιφανειακά και υπο-πάγια στοιχεία που ήταν πολύ μικρά για να αποτυπωθούν και να περιληφθούν στο προηγούμενο πρότζεκτ Bedmap, το οποίο είχε παρουσιαστεί πριν από δέκα χρόνια.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η καλύτερη απεικόνιση του βραχώδους υποστρώματος της Ανταρκτικής θα βοηθήσει τους επιστήμονες, οι οποίοι δημιουργούν και χρησιμοποιούν κλιματικά μοντέλα, να προβλέψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη συμπεριφορά του στρώματος πάγου μέσα στις επόμενες δεκαετίες και το κατά πόσο η τήξη του στις παρυφές της ηπείρου θα οδηγήσει σε άνοδο της στάθμης των υδάτων.
«Θα αποτελέσει μια σημαντική πηγή πληροφοριών για την επόμενη γενιά δημιουργών μοντέλων για τα στρώματα πάγου, ωκεανογράφων και γεωλόγων», εκτίμησε ο Πίτερ Φρέτουελ από την BAS, βασικός συντάκτης της έκθεσης που συνοδεύει το νέο χάρτη.
Τα μεγαλύτερα στρώματα πάγου στη Γη καλύπτουν τη Γροιλανδία και την Ανταρκτική. Σχηματίζονται με τη συσσώρευση χιονιού και με την πάροδο του χρόνου γίνονται τόσο συμπαγή που μετατρέπονται σε πάγο. «Τα στρώματα πάγου αναπτύσσονται λόγω του χιονιού και, όπως το μέλι που χύνεται σε ένα πιάτο, απλώνονται προς τα έξω και λεπταίνουν εξαιτίας του δικού τους βάρους», εξηγεί η Σόφι Νοβίτσκι από τη NASA, η οποία συνέβαλε στη δημιουργία του νέου χάρτη.
