Μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο παραστάσεών της, η διεθνής παραγωγή του θεάτρου ΕΝΤΡΟΠΙΑ, «P.I.G.S. / Σωτηρία», σε σύλληψη και σκηνοθεσία της Mαρίλλης Mαστραντώνη, επιστρέφει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, στο Βυρσοδεψείο, από σήμερα, Σάββατο 1 Φεβρουαρίου, και κάθε Σάββατο και Κυριακή.

Το ακρωνύμιο «Ρ.Ι.G.S. (Γουρούνια)» (Portugal - Ireland - Greece - Spain), που χρησιμοποιείται στις μέρες μας από κύκλους δυτικών αναλυτών, επενδυτών και σχολιαστών, ως συνοπτικός τρόπος αναφοράς στις οικονομικά ασθενέστερες χώρες της Ευρωζώνης, συνιστά μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού κοινωνιολογικού φαινομένου της επίκλησης αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε κρίσιμες περιόδους.

Σύμφωνα με αυτό, αντί να κρίνονται και να καταδικάζονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην μια ολόκληρη επικράτεια και καθένας, που ανήκει στη συγκεκριμένη εθνική ομάδα, αντιμετωπίζεται ως αντιπρόσωπος αυτού του στερεότυπου. Το συγκεκριμένο ακρωνύμιο, μάλιστα, αντιπροσωπεύει την πιο επικίνδυνη μορφή του παραπάνω κοινωνιολογικού φαινομένου: της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης συνανθρώπων μας, μέσα από τη λεκτική βία της «από - ανθρωποποίησης».

Με πρόσχημα αυτόν τον όρο, η παράσταση επιχειρεί να διατυπώσει με χιούμορ και παιχνιδιάρικη διάθεση εύλογα ερωτήματα, σχετικά με την ωριμότητα του πολιτικού μας πολιτισμού και το μελλοντικό όραμα της Ευρώπης, να αμφισβητήσει στερεότυπα του παρελθόντος και να διερευνήσει την τρέχουσα οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση.

Μέσα από τη μεταφορική και παράδοξη ματιά της τέχνης

Όπως μας έχει επισημάνει  η Mαρίλλη Mαστραντώνη: «Είμαι σύμφωνη της άποψης ότι η πραγματικότητα είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που υπάρχει και, κατά συνέπεια, η δουλειά μου εμπνέεται και επηρεάζεται από τις εκάστοτε συνθήκες. Ως καλλιτέχνις, λοιπόν, δε θα μπορούσα να μην ανταποκριθώ με τα δικά μου εκφραστικά μέσα στις ιδιαίτερα κρίσιμες και ιστορικές - κατά τη γνώμη μου - στιγμές που ζούμε.

Το χιούμορ είναι το καλύτερο και πιο πρόσφορο μέσο, για να ενεργοποιήσει κανείς τη σκέψη. Με αυτόν τον τρόπο, οι θεατές είναι περισσότερο δεκτικοί στα σοβαρά ζητήματα και τα ερωτήματα, που επιχειρούμε να θέσουμε, και να δώσουν τις δικές τους ερμηνείες και απαντήσεις. Επίσης, στο θέατρο δεν πηγαίνει κανείς για να ακούσει αυτά που ήδη γνωρίζει ή διαβάζει καθημερινά στα ΜΜΕ, αλλά για να του δοθεί η δυνατότητα μιας διαφορετικής προσέγγισης και ανάγνωσης των γεγονότων, μέσα από τη μεταφορική και παράδοξη ματιά της τέχνης πάνω στα πράγματα».

Ταυτότητα παράστασης

Η Mαρίλλη Mαστραντώνη.