Μετά από πτήση 36 περίπου ετών, το διαστημόπλοιο Voyager 1 της NASA έχει αφήσει πίσω του την κοσμική «γειτονιά» μας, πετώντας πλέον στο διαστρικό Διάστημα (τον κενό χώρο μεταξύ των ουρανίων σωμάτων). Επισήμως πλέον, το Voyager 1 είναι το πρώτο αντικείμενο που έχει κατασκευαστεί από ανθρώπινα χέρια το οποίο περνά το εν λόγω «κοσμικό σύνορο», φτάνοντας σε απόσταση 19 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο.
Σύμφωνα με νέα δεδομένα, το Voyager 1 ταξίδευε για έναν χρόνο εν μέσω πλάσματος (ιονισμένου αερίου), που είναι παρόν στο Διάστημα μεταξύ των άστρων. Το Voyager (Ταξιδευτής) βρίσκεται στη «μεταβατική» περιοχή ακριβώς έξω από την «σφαίρα» του Ηλιακού συστήματος, όπου η επίδραση του Ήλιου είναι ακόμα αισθητή.
Τα νέα αυτά δεδομένα αναλύθηκαν από ομάδα του University of Iowa, υπό τον Ντον Γκαρνέτ και η σχετική μελέτη δημοσιεύτηκε στο Science. «Τώρα που έχουμε νέα, κρίσιμα δεδομένα, πιστεύουμε πως αυτό είναι το ιστορικό βήμα της Ανθρωπότητας στο διαστρικό Διάστημα» είπε σχετικά ο Εντ Στόουν, επιστήμονας του προγράμματος Voyager στο California Institute of Technology. «Η ομάδα του Voyager χρειάστηκε χρόνο για να αναλύσει αυτές τις παρατηρήσεις και να τις κατανοήσει. Αλλά πλέον μπορούμε να δώσουμε απάντηση στην ερώτηση που κάναμε όλοι: ‘φτάσαμε;’ Ναι, φτάσαμε» δήλωσε σχετικά.
Το Voyager 1 προέβη στις πρώτες παρατηρήσεις σχετικά με την αυξημένη πίεση που ασκείται από το διαστρικό Διάστημα στην ηλιόσφαιρα το 2004, και ως αποτέλεσμα εντάθηκαν οι επιστημονικές έρευνες σχετικά με την επικείμενη «έξοδό» του. Το σκάφος δεν διαθέτει λειτουργικό αισθητήρα πλάσματος, οπότε και αξιοποιήθηκαν τα δεδομένα που προέκυψαν από μία CME (coronal mass ejection- εκτόξευση ηλιακής στεμματικής μάζας) τον Μάρτιο του 2012. Περαιτέρω ανάλυση των επιπτώσεών της στην περιοχή γύρω από το Voyager 1 (Απρίλιος του 2013) είχε ως αποτέλεσμα νέα δεδομένα, τα οποία έδειξαν με βεβαιότητα πως το σκάφος εισήλθε στο διαστρικό Διάστημα τον Αύγουστο του 2012, και συγκεκριμένα στις 25 του μήνα.
«Η σκληρή δουλειά της ομάδας πάνω στην κατασκευή ανθεκτικών διαστημοπλοίων και η προσεκτική διαχείριση των περιορισμένων πόρων του διαστημοπλοίου Voyager απέδωσε καρπούς, με άλλη μία πρωτιά για τη NASA και την Ανθρωπότητα» είπε η Σουζάν Ντοντ, υπεύθυνη του προγράμματος Voyager, στο Jet Propulsion Laboratory (JPL) στην Καλιφόρνια. «Αναμένουμε τα επιστημονικά όργανα πεδίων και σωματιδίων του Voyager να συνεχίσουν να στέλνουν δεδομένα μέχρι και τη δεκαετία του 2020. Ανυπομονούμε να δούμε τι θα μας δείξουν τα όργανα του Voyager για το βαθύ Διάστημα».
REUTERS
Το Voyager 1 και το «δίδυμό» του σκάφος, Voyager 2, εκτοξεύτηκαν το 1977, με διαφορά 16 ημερών. Και τα δύο σκάφη πέρασαν από τον Δία και τον Κρόνο, ενώ το Voyager 2 πέρασε και από τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Το Voyager 2, το οποίο εκτοξεύτηκε πρώτο, είναι το πλέον «μακρόβιο» λειτουργικό διαστημόπλοιο, και αυτή τη στιγμή βρίσκεται περίπου 15 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον Ήλιο. Σε σχέση με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα, το Voyager 1, σκάφος της δεκαετίας του 1970, είναι μάλλον απαρχαιωμένο, καθώς έχει λιγότερα από 40 ΚΒ μνήμης: το iPhone 5 των 16 GB, έχει περίπου 240.000 φορές τη μνήμη του σκάφους που αυτή τη στιγμή ταξιδεύει στο διαστρικό Διάστημα.
Οι χειριστές της αποστολής λαμβάνουν επικοινωνούν καθημερινά με τα δύο σκάφη, αν και τα σήματα πλέον είναι αρκετά αδύναμα. Ένα σήμα από το Voyager 1 χρειάζεται περίπου 17 ώρες για να φτάσει στη Γη. Αφού τα δεδομένα προωθηθούν στο JPL και τα επεξεργαστούν οι επιστήμονες, καθίστανται διαθέσιμα στο κοινό. Είναι άγνωστο το πότε το Voyager 1 θα φτάσει σε σημείο του διαστρικού Διαστήματος όπου δεν παρατηρείται επίδραση του Ήλιου. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα εισέλθει στο διαστρικό Διάστημα το Voyager 2- αν και εκτιμάται πως κάτι τέτοιο θα συμβεί σύντομα. Το συνολικό κόστος των δύο αποστολών ανέρχεται στα 988 εκατομμύρια δολάρια.
Παραπέμποντας στη διάσημη ρήση «to boldly go» της διάσημης τηλεοπτικής σειράς Star Trek, ο Τζον Γκρούνσφελντ, στέλεχος της NASA, είπε πως «το Voyager πήγε θαρραλέα εκεί που κανένα άλλο σκάφος δεν πήγε ποτέ…ίσως κάποιοι διαστημικοί εξερευνητές στο μέλλον να φτάσουν το Voyager, τον πρώτο διαστρικό μας απεσταλμένο, και να αναλογιστούν πώς αυτό το ακατάβλητο διαστημόπλοιο βοήθησε στην πραγματοποίηση του ταξιδιού τους».
