Το διαστημικό σκάφος Voyager 1 συνεχίζοντας ένα ταξίδι που ξεκίνησε πριν από 36 χρόνια, εγκαταλείπει σιγά - σιγά το ηλιακό μας σύστημα, και γίνεται το πρώτο ανθρώπινο κατασκεύασμα που εισέρχεται στο μεσοαστρικό χώρο, καθώς κάθε μέρα διασχίζει περίπου 1.5 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Τα όργανα που διαθέτει συνεχίζουν να εκπέμπουν πληροφορίες που έχουν να κάνουν με το αφιλόξενο περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, παρέχοντας στους επιστήμονες που τα λαμβάνουν στη Γη νέα στοιχεία για τις συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή. Αν και οι κάμερες του σκάφους έχουν σταματήσει να λειτουργούν εδώ και 20 χρόνια, προκειμένου να γίνει οικονομία στην ενέργεια και τη μνήμη, λειτουργεί ακόμη η κεραία του που μετρά το μαγνητικό πεδίο καθώς και όργανα που μετράνε τις κοσμικές ακτίνες. Τα δεδομένα καταγράφονται με τεχνολογία της εποχής του ’70, σε μαγνητικές ταινίες.
Σε τρεις έρευνες που δημοσιεύτηκαν χθες στο περιοδικό Science, οι επιστήμονες της αποστολής παρουσίασαν τα πιο λεπτομερή μέχρι σήμερα στοιχεία για μια μυστηριώδη περιοχή περίπου 18.6 δισεκατομμυρίων χιλιόμετρων μακριά από τον πλανήτη μας.
Καθώς το σκάφος διασχίζει μια περιοχή στην οποία είχαν αναπάντεχα εντοπιστεί περισσότερα φορτισμένα σωματίδια από το αναμενόμενο, τα όργανά του κατέγραψαν για πρώτη φορά και ακτίνες από χαμηλής ενέργειας γαλαξιακή ακτινοβολία, αφού ατονεί η προστατευτική «φούσκα» του Ήλιου, όπου ο ηλιακός άνεμος σπρώχνει την ακτινοβολία του γαλαξία προς τα έξω.
NASA/JOHNS HOPKINS UNIVERSITY APPLIED PHYSICS LABO
Έτσι, το Voyager καταγράφει αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο επίπεδο σωματιδίων που προέρχονται εκτός ηλιακού συστήματος, και πιθανώς προέρχονται από το θάνατο (και τη συνεπακόλουθη έκρηξη) γειτονικών αστέρων.
Ο διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας της NASA που συμμετέχει στο πρόγραμμα, ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής δηλώνει πως «το Voyager 1 μπορεί να απέχει μήνες ή χρόνια από το να αφήσει εντελώς το ηλιακό σύστημα, αλλά η αναμονή είναι φοβερά ενδιαφέρουσα, καθώς το Voyager συνεχίζει να αψηφά τις προβλέψεις και να αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε για αυτή τη μυστηριώδη και θαυμάσια περιοχή εισόδου στο Γαλαξία».
Αυτό όμως που έχει προβληματίσει τους επιστήμονες είναι η δραματική μείωση που παρατηρούν σε σωματίδια που προέρχονται από την ακτινοβολία του Ήλιου. Στην περιοχή που βρίσκεται αυτό τον καιρό το Voyager, υπάρχουν 1000 φορές λιγότερα σωματίδια από ότι νωρίτερα. «Δεν έχουμε παρατηρήσει ποτέ τόσο απότομη μείωση», δηλώνει ο Δρ. Κριμιζής.
Οι επιστήμονες παρουσιάζουν διαφορετικές απόψεις για να εξηγήσουν μια τόσο βίαια εναλλαγή, και μάλιστα έχουν και μια θεωρία που ονομάζουν «μαγνητική επανασύνδεση», κατά την οποία τα μαγνητικά πεδία του Ήλιου και άλλα που επικρατούν στο μεσοαστρικό κενό συνδυάζονται. Για να προστεθεί λίγο ακόμη μυστήριο στην υπόθεση, τα όργανα του δίδυμου σκάφους Voyager 2, δεν έχει καταγράψει τίποτε παρόμοιο ακόμη, αν και το Voyager 1 έχει ακολουθήσει πιο ευθεία πορεία από το αδερφό του σκάφος.
«Δεν θα τολμούσα ακόμη να κάνω μία πρόβλεψη», λέει ο Δρ. Κριμιζής, και η συνέχεια αναμένεται ενδιαφέρουσα.
