Το ένζυμο που καταπολεμά την κατάθλιψη

Δευτέρα, 27 Μαΐου 2013 11:14
UPD:11:47
SHUTTERSTOCK

Τα τελευταία χρόνια, αρκετές μελέτες έχουν συνδέσει τη βαριά κατάθλιψη με τις χρόνιες ασθένειες και τον πρόωρο θάνατο, ακόμη και όταν λαμβάνονται υπόψη παράγοντες κινδύνου που έχουν να κάνουν με τον καθημερινό τρόπο ζωής.

A- A A+

Μπορεί τα πρώτα συμπτώματα της κατάθλιψης να παρουσιάζονται στη συμπεριφορά, φαίνεται όμως ότι η συνολική κατάσταση που την προκαλεί βασίζεται στη βιολογία και δεν περιορίζεται στον εγκέφαλο.

Σύμφωνα με νέα έρευνα, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, η δραστηριότητα ενός ενζύμου στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι πολύ μεγαλύτερη στα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη που δεν έχει αντιμετωπιστεί.

Το ένζυμο αυτό είναι η τελομεράση, η οποία προστατεύει τα τελομερή, δηλαδή τα άκρα των χρωμοσωμάτων του DNA, που ευθύνονται μεταξύ άλλων για τη γήρανση και τη μακροζωία. Μάλιστα, έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως όταν τα τελομερή είναι μικρά, προκαλούνται χρόνιες ασθένειες και πρόωρος θάνατος.

Τα τελευταία χρόνια, αρκετές μελέτες έχουν συνδέσει τη βαριά κατάθλιψη με τις χρόνιες ασθένειες και τον πρόωρο θάνατο, ακόμη και όταν λαμβάνονται υπόψη παράγοντες κινδύνου που έχουν να κάνουν με τον καθημερινό τρόπο ζωής.

Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα της νέας έρευνας, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί, η έντονη δραστηριότητα της τελομεράσης δεν αποκλείεται να αποτελεί την προσπάθεια του οργανισμού να καταπολεμήσει την εξέλιξη της κατάθλιψης, προκειμένου να προλάβει τη βιολογική βλάβη στα άτομα που υποφέρουν από αυτήν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μάλιστα, οι επιστήμονες έκαναν άλλη μία διαπίστωση, η οποία προφανώς ενισχύει την άποψη για τον προστατευτικό ρόλο της τελομεράσης. Με τη χρήση της μαγνητικής απεικόνισης MRI, ανακάλυψαν ότι στις περιπτώσεις που η κατάθλιψη δεν έχει αντιμετωπιστεί, το μέγεθος του ιππόκαμπου (της περιοχής του εγκεφάλου που ευθύνεται κυρίως για τη μνήμη και τη μάθηση), συνδέεται με το μέγεθος της δραστηριότητας της τελομεράσης που υπολογίζεται στα λευκά αιμοσφαίρια.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, δρ Owen Wolkowitz, αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει σχέση αιτίας – αποτελέσματος, αλλά είναι προφανές ότι η προστατευτική δράση της τελομεράσης υπάρχει.

Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας στο Σαν Φρανσίσκο.

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή