Θετικά σχόλια εισέπραξαν οι ταινίες, «Πίσω από τα κηροπήγια» (Behind the Candelabras) του Στίβεν Σόντερμπεργκ και «La Grande Bellezza» του Πάολο Σορεντίνο, οι οποίες προβλήθηκαν χθες στο διαγωνιστικό τμήμα του 66ου κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών.
Οι δύο σκηνοθέτες έχουν ξαναβραβευτεί στο Φεστιβάλ, ο πρώτος το 2008 με το βραβείο της επιτροπής για την ταινία του «Il divo», και ο δεύτερος το 1989 με το Χρυσό Φοίνικα για την ταινία του «Σεξ, ψέματα και βίντεο ταινίες».
EPA/CANNES FILM FESTIVAL
Ματ Ντέιμον και Μάικλ Ντάγκλας σε σκηνή από την ταινία «Πίσω από τα κηροπήγια».
Η ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ καταπιάνεται με την ομοφυλοφιλική σχέση ανάμεσα στον διάσημο πιανίστα Λιμπεράτσι και τον νεαρό Σκοτ Θόρντον (που έγραψε και το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε το σενάριο της ταινίας). Ο σκηνοθέτης εστιάζει το ενδιαφέρον του στη σχέση ανάμεσα στους δυο άντρες, δημιουργώντας ταυτόχρονα, με πειστικότητα, το κλίμα της εποχής (όταν η ομοφυλοφιλία και το AIDS αποτελούσαν ένοχα μυστικά). Ο Σόντερμπεργκ, κατάφερε να αποσπάσει εξαιρετικές ερμηνείες από τους δυο πρωταγωνιστές του, τον Μάικλ Ντάγκλας (απολαυστικός στο ρόλο του Λιμπεράτσι, με τα φανταχτερά κοστούμια και τα πολλά δαχτυλίδια στα χέρια) και τον Ματ Ντέιμον (στο ρόλο του νεαρού βοηθού κτηνίατρου ο οποίος ξαφνικά μεταφέρεται σε μια ζωή άνεσης και χλιδής που θα τον οδηγήσει στα ναρκωτικά).
Η συγκίνηση του Μάικλ Ντάγκλας
EPA/SEBASTIEN NOGIER
«Ο Στίβεν (Σόντερμπεργκ) μού χάρισε ένα υπέροχο δώρο, την ανάρρωσή μου από τον καρκίνο» ανάφερε συγκινημένος ο Μάικλ Ντάγκλας στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την προβολή της ταινίας, και στην οποία συμμετείχαν ο Ματ Ντέιμον και ο σκηνοθέτης. Όσο για τη γνωριμία του με τον ίδιο τον Λιμπεράτσι, ο αμερικανός ηθοποιός αποκάλυψε πως τον γνώρισε μόνο μία φορά, όταν ήταν μόλις 12 χρόνων.
Μια τοιχογραφία της σύγχρονης Ρώμης
EPA/GIANNI FIORITO
Σκηνή από την ταινία «La Grande Bellezza» του Πάολο Σορεντίνο.
Στη δική του ταινία, ο Πάολο Σορεντίνο φτιάχνει μια τοιχογραφία της σύγχρονης Ρώμης, με επίκεντρο ένα διάσημο δημοσιογράφο -συγγραφέα (στο ρόλο ένας πολύ καλός Τόνι Σερβίλο), ο οποίος περιφέρεται στις δεξιώσεις και τα πάρτι των μελών μιας κουρασμένης, σε αδιέξοδο, ανώτερης τάξης. Πρόκειται για μια νέα, αρκετά πετυχημένη, εκδοχή της «Ντόλτσε βίτα», με τον σκηνοθέτη να προσθέτει την ειρωνεία του και το χιούμορ του (μαζί με μια δόση πίκρας) στην αφήγηση.
