H Toυρκία θα αναγνωρίσει το επανενωμένο κυπριακό κράτος, υπογράμμισε σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, μία μέρα πριν την επανέναρξη των απευθείας συνομιλιών με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια.
Η Αγκυρα που αρνείται να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στα κυπριακά πλοία και αεροσκάφη παρά τις υποχρεώσεις της βάσει της Τελωνειακής Ένωσης με την Ε.Ε., «θα αναγνωρίσει το νέο Κράτος της Κύπρου μετά την ένωση και με τη λύση (που θα επιτευχθεί) θα αρθούν όλοι οι περιορισμοί», διαβεβαίωσε ο κ. Ταλάτ.
Εν αναμονή της λύσης, σημείωσε, η Τουρκία οφείλει να κρατήσει στα χέρια της όλα τα ατού, γιατί «εάν απαντήσει ευνοϊκά στα αιτήματα της Λευκωσίας, τότε ποιος είναι ο λόγος να εργαστούν οι Ελληνοκύπριοι για μία λύση» διερωτήθηκε.
Εξάλλου ο κ. Ταλάτ χαρακτήρισε γελοίο το επιχείρημα ότι η Αγκυρα υπαγορεύει στην τουρκοκυπριακή πλευρά το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει στις συνομιλίες του Κυπριακού. «Είναι αλήθεια ότι βασιζόμαστε στην Τουρκία. Τη συμβουλευόμαστε, αλλά εμείς έχουμε την τελευταία λέξη», υποστήριξε.
Όσο για τη πιθανότητα αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από το κυπριακό έδαφος, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης είπε: «Δεν μπορούμε να πείσουμε τους συμπολίτες μας ότι δεν θα συμβούν κι άλλες σφαγές όπως εκείνες του ’63 ’64, και αν συμβεί κάτι τέτοιο, ότι θα τους προστατέψουν η Ε.Ε. και ο ΟΗΕ». «Όμως –συμπλήρωσε- αν υπάρχει ειρήνη στην Ηνωμένη Κυπριακή Δημοκρατία, μέλος της Ε.Ε., η Τουρκία δεν θα έχει λόγο να επέμβει».
Αφού επεσήμανε ότι το δυσκολότερο πρόβλημα είναι αυτό των περιουσιών, ο κ. Ταλάτ εξέφρασε για μία ακόμα φορά την ελπίδα ότι θα υπάρξει λύση πριν το τέλος του 2009, ώστε να υποβληθεί σε δημοψήφισμα στις αρχές του 2010, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν είναι πια τόσο σίγουρος ότι «θα είμαστε εντός χρονοδιαγράμματος». Παρ’ όλα αυτά, «πρόθεσή μου είναι να τελειώσουμε (τις διαπραγματεύσεις) πριν τις προεδρικές (εκλογές στο ψευδοκράτος) τον Απρίλιο του 2010». Μάλιστα, όπως είπε, σε περίπτωση εκλογικής του ήττας, το βάρος της συνέχειας θα επωμιστεί ο νέος πρόεδρος, αν βέβαια θελήσει να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο.
