Οι ιρακινές κυβερνητικές και φιλοκυβερνητικές δυνάμεις, μαζί με τον στρατό Πεσμεργκά του αυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν προωθούνται από το πρωί κερδίζοντας έδαφος από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, στη μάχη για την ανακατάληψη της Μοσούλης.
Η πόλη αποτελεί το τελευταίο μεγάλο αστικό κέντρο το οποίο βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ακραίων ισλαμιστών στο Ιράκ.
Οι ιρακινές και κουρδικές δυνάμεις ξεκίνησαν τις επιχειρήσεις το ξημέρωμα της Δευτέρας.
Το Ισλαμικό Κράτος είχε καταλάβει τη Μοσούλη με επιχείρηση – αστραπή τον Ιούνιο του 2014.
Ειδικοί επί του εδάφους σημειώνουν ότι η μάχη θα είναι δύσκολη και μπορεί να διαρκέσει μήνες,
Τα Ηνωμένα Έθνη, από την πλευρά τους, έχουν εκφράσει φόβους για τις επιπτώσεις της πολεμικής δραστηριότητας στον άμαχο πληθυσμό.
Κουρδικές μονάδες με άρματα μάχης βρίσκονται πλέον στα 300 μέτρα από θέσεις των τζιχαντιστών.
Οι Κούρδοι έχουν ήδη καταλάβει αρκετά χωριά μέσα στις πρώτες ώρες των επιχειρήσεων.
Την ώρα που οι κουρδικές δυνάμεις προωθούνταν από βορρά, οι ιρακινές κυβερνητικές δυνάμεις προωθούνται από τον νότο, με επιτελείο στην αεροπορική βάση Καγιάρα, η οποία ανακατελήφθη τον Αύγουστο.
Η διεθνής συμμαχία υπό τις ΗΠΑ ενάντια στους τζιχαντιστές στηρίζει τις ιρακινές και κουρδικές δυνάμεις από αέρος.
Η σημασία της Μοσούλης
Η Μοσούλη, πλούσια σε πετρέλαιο πρωτεύουσα της επαρχίας Νινευή, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της ιρακινής επικράτειας.
Η κατάληψή της από το Ισλαμικό Κράτος το 2014 έγινε σύμβολο της δύναμης των τζιχαντιστών.
Από το έδαφος της Μοσούλης έγινε και η ανακήρυξη της «ίδρυσης ισλαμικού χαλιφάτου» από τον αρχηγό της οργάνωσης Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι, στα τμήματα των εδαφών του Ιράκ και της Συρίας τα οποία ήλεγχαν οι τζιχαντιστές.
Ο πληθυσμός της Μοσούλης ήταν εξαιρετικά ετερόκλιτος εθνικά πρν την κατάληψή της, με σουνίτες Άραβες, Κούρδους, Ασσύριους και Τουρκμένους, σε μια χώρα στην οποία πλειοψηφούν οι σιίτες Άραβες.
Μολονότι πολλά μέλη μειονοτήτων εγκατέλειψαν την περιοχή πριν την κατάληψή της από τους τζιχαντιστές, πολλοί σουνίτες Άραβες καλωσόρισαν το Ισλαμικό Κράτος, λόγω της δυσαρέσκειάς τους για τις «σεκταριστικές πολιτικές» της φιλικής προς το Ιράν, ελεγχόμενης από τους σιίτες κυβέρνηση του Ιράκ.
Μετά από δύο χρόνια τζιχαντιστικής εξουσίας, ωστόσο, η αντίσταση και εντός της Μοσούλης έχει ενισχυθεί.
Φόβος σιιτικής εκδίκησης
Βασική πηγή ανησυχίας για τους σουνίτες του Ιράκ είναι η συμμετοχή στις μάχες σιιτικών πολιτοφυλακών, που έχουν κατηγορηθεί σε άλλα σημεία του Ιράκ ότι, μετά την εκδίωξη του Ισλαμικού Κράτους, ασκούν βία σε σουνίτες αμάχους.
Ο πρωθυπουργός του Ιράκ, Χάιντερ Αλ Αμπάντι, σιίτης και ο ίδιος, έχει προσπαθήσει να καθησυχάσει τους σουνίτες, διαβεβαιώνοντας ότι στις μάχες θα λάβει μέρος μόνο ο επίσημος κυβερνητικός στρατός.
Ακόμη και μετά την εκδίωξή του από τη Μοσούλη, το Ισλαμικό Κράτος θα συνεχίσει να ελέγχει εδάφη του βόρειου και δυτικού Ιράκ.
Οι άμαχοι οι οποίοι ενδέχεται να εγκαταλείψουν τις οικίες τους λόγω των μαχών είναι πιθανόν να φθάσουν και το 1 εκατομμύριο.
