Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Καζαμπλάνκα χωρίς ήρωες». Ετσι συνήθιζε να αποκαλεί ο Τζον λε Καρέ τον Παναμά, τη μικρή χώρα της Κεντρικής Αμερικής, που επισκέφθηκε πολλάκις, προτού ξεκινήσει να γράφει το βιβλίο του «Ο Ράφτης του Παναμά». Κόβοντας και ράβοντας, το μυαλό πάει σε κάτι πιο τρελό.
Τι κοινό έχουν τα «Panama Papers» με την «Καζαμπλάνκα», που «δεν είναι μία ταινία, αλλά μία ανθολογία, μια χιονοστιβάδα από σύμβολα», κατά τον Εκο;
«Τhe fundamendal things apply/as times goes by...»
Ποια είναι, λοιπόν, τα βασικά που ισχύουν, καθώς ο χρόνος περνά;
Εν αρχή ην το χρήμα. Το χρήμα γυρίζει γύρω από τη Γη και δεν υπάρχει περίπτωση να αργεί.
Οι αποκαλύψεις από τα 11,5 εκατομμύρια αρχεία της δικηγορικής εταιρείας του Παναμά Mossack Fonseca είναι όπλο στα χέρια κρατών και κυβερνήσεων, διεθνών οργανισμών και επιτροπών, που μπορούν πλέον να σημαδέψουν την καρδιά των φορολογικών παραδείσων; Μην τα λέω εγώ, τα λένε καλύτερα οι πρωταγωνιστές στην «Καζαμπλάνκα».
Ρικ: «Kαι θυμήσου το όπλο σημαδεύει την καρδιά σου»
αστυνόμος Ρενό: «Αυτό είναι το λιγότερο ευάλωτο σημείο μου».
Σ’ αυτό το σημείο έρχεται ο ένοικος του Λευκού Οίκου να μάς θυμίσει αυτό που προτιμούμε να καταχωνιάζουμε. Το βασικό πρόβλημα, δήλωσε, δεν βρίσκεται σε ενδεχόμενες παρανομίες κάποιων εκ των εμπλεκομένων, αλλά στο γεγονός ότι η μεγάλη πλειονότητά τους λειτουργούσε εντελώς νόμιμα. Ετσι είναι. Το σκάνδαλο δεν αφορά σχεδόν ποτέ το τι είναι παράνομο. Αφορά το τι είναι νόμιμο. Ακριβώς γι’ αυτό, όμως, είναι πολύ δύσκολο να εξουδετερωθεί η τοξική επίδρασή του, αν δεν αντιμετωπιστεί σε παγκόσμια κλίμακα.
Ακριβώς γι’ αυτό, έχω την αίσθηση ότι θα επαναληφθεί το σκηνικό με το καζίνο του Ρικ και τον αστυνόμο. «Round up the usual suspects». Θα μαζέψουν τους συνήθεις υπόπτους και το χρήμα θα βρει απάγκιο σ’ άλλους τ(ρ)όπους. «Play it Sam». Θείε Σαμ;
