Ο ένας στους δυο προσφυγές είναι παιδί

Η ακτοφυλακή της Τυνησίας εντόπισε και διέσωσε σήμερα τουλάχιστον 262 μετανάστες που επιχειρούσαν να φτάσουν στην Ευρώπη με πολλά σκάφη που είχαν αποπλεύσει από την Τυνησία και τη Λιβύη, ανακοίνωσε το υπουργείο Άμυνας.

Μια πρώτη ομάδα αποτελούνταν από 158 ανθρώπους, από την Τυνησία και από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής. Μεταξύ αυτών ήταν και δύο βρέφη. Είχαν αναχωρήσει τη νύχτα της Πέμπτης προς την Παρασκευή από το Σίντι Μανσούρ, στην περιοχή του Σφαξ, απ’ όπου αποπλέουν πολλοί μετανάστες με την ελπίδα ότι θα φτάσουν στην Ιταλία.

Άλλοι 104 άνθρωποι, ηλικίας από 15 μέχρι 40 ετών, αναχώρησαν από το λιμάνι Ζουάρα της Λιβύης και εντοπίστηκαν στα ανοιχτά του Σφαξ. Μεταξύ αυτών ήταν Τυνήσιοι, Μαροκινοί, Σουδανοί, Αιγύπτιοι και Γκανέζοι.

Το υπουργείο Εσωτερικών της Τυνησίας ανακοίνωσε εξάλλου ότι χθες, σε διάφορες περιοχές, συνελήφθησαν συνολικά 219 άνθρωποι ως επίδοξοι παράνομοι μετανάστες. Ορισμένοι επέβαιναν ήδη σε πλοιάρια, άλλοι σχεδίαζαν την αναχώρησή τους.

Από τις αρχές Ιανουαρίου έχουν φτάσει στα ιταλικά παράλια περισσότεροι από 13.350 μετανάστες, δηλαδή τριπλάσιοι σε σύγκριση με πέρσι. Περίπου το 15% από αυτούς είναι Τυνήσιοι.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περισσότεροι από 700 άνθρωποι πνίγηκαν στη Μεσόγειο από τις αρχές του έτους, στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη.

Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP

Ο Χουάν Φρανθίσκο, αστυνομικός της ισπανικής Guardia Civil, κρατά ένα παιδί, μόλις τριών μηνών, σχεδόν πνιγμένο, εντελώς χλωμό. Η φωτογραφία, που ανήρτησε στο Twitter η ισπανική αστυνομία και κάνει τον γύρο του κόσμου, προσωποποιεί όλο το δράμα που λαμβάνει χώρα μπροστά από τον ισπανικό θύλακα Θέουτα της Βόρειας Αφρικής.

Οι διασώστες ανέσυραν δεκάδες παιδιά από τα νερά της Μεσογείου. Όπως χιλιάδες άλλοι μετανάστες, είχαν προσπαθήσει μαζί με τους γονείς τους να φτάσουν στον ισπανικό θύλακα της Θέουτα στη Βόρεια Αφρική από την μαροκινή πόλη Φνιντέκ. Με πλαστικές βάρκες ή κολυμπώντας. Οι φωτογραφίες τριών διασωθέντων παιδιών οι οποίες δημοσιεύονται στον παγκόσμιο Τύπο, δίνουν στην κρίση ένα πρόσωπο. Η μητέρα του συγκεκριμένου μωρού είχε πηδήξει στη θάλασσα έχοντάς το στην πλάτη της για να φτάσει στην στεριά. Το παιδί όμως έπεσε στο νερό, αναφέρει η Guardia Civil. Το μικρό αγόρι τελικά σώθηκε από τον αστυνομικό και επέζησε.

Μεταξύ των 8.000 μεταναστών που έφτασαν στη Θέουτα εντός 36 ωρών μεταξύ Δευτέρας και Τρίτης υπήρχαν πολλά ανήλικα παιδιά. Στο μεταξύ, η κατάσταση στον θύλακα έχει σχετικά ομαλοποιηθεί σχετικά. Ο αριθμός των ατόμων που απελάθηκαν στο Μαρόκο αυξήθηκε σε περίπου 4.800, όπως ανακοίνωσε ένας εκπρόσωπος του ισπανικού Υπουργείου Εσωτερικών στη Θέουτα. Πολλοί επέστρεψαν εθελοντικά, είπε. Σύμφωνα με αυτές τις επίσημες πληροφορίες, ο αριθμός των νέων αφίξεων είναι πρακτικά «σχεδόν μηδενικός». Οι πρόσφυγες έφτασαν στη Θέουτα τη Δευτέρα και την Τρίτη και έτσι εισήλθαν στην πραγματικότητα σε έδαφος της ΕΕ. Τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν είχαν φτάσει ποτέ στη Θέουτα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Το Μαρόκο είχε προηγουμένως χαλαρώσει τους συνοριακούς ελέγχους προς τον θύλακα.

Κόντρα με Ραμπάτ για πρώην ισπανική αποικία

Παρατηρητές στην Ισπανία είναι πεπεισμένοι ότι την κρίση πυροδότησε η διαμάχη για τη Δυτική Σαχάρα, η οποία ήταν ισπανική αποικία έως το 1975. Το Μαρόκο διεκδικεί μεγάλα τμήματα αυτής της αραιοκατοικημένης περιοχής στις ακτές του Βόρειου Ατλαντικού. Το Ραμπάτ είναι εξοργισμένο διότι ο αρχηγός του κινήματος ανεξαρτησίας Πολισάριο, ο Μπραχίμ Γκάλι, νοσηλεύεται σε ισπανικό νοσοκομείο. Η χαλάρωση των συνοριακών ελέγχων ήταν ένα είδος αντιποίνων του Μαρόκου, κατά τους παρατηρητές.

Αν και το Μαρόκο απέκτησε την ανεξαρτησία του από τη Γαλλία και την Ισπανία το 1956, η Ισπανία έχει ακόμη δύο θύλακες στη Βόρεια Αφρική: τη Θέουτα στα στενά του Γιβραλτάρ και τη Μελίγια, 250 χιλιόμετρα ανατολικά. Και οι δύο διεκδικούνται από το Μαρόκο.
Κοντά και στις δύο περιοχές, δεκάδες χιλιάδες Αφρικανοί, κυρίως από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, περιμένουν μια ευκαιρία να έρθουν στην ΕΕ. Συνήθως πολλές εκατοντάδες άνθρωποι προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα ταυτόχρονα. Πιθανώς λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, δεν υπήρξαν πρόσφατα πολλές τέτοιες προσπάθειες.

 

Πηγές: ΑΜΠΕ, RTL

Απρόθυμη προ πολλού για οποιαδήποτε μορφή επαναπατρισμού, η κυβέρνηση της Δανίας ανακοίνωσε σήμερα ότι θέλει να επαναπατρίσει 19 παιδιά, Δανούς πολίτες, από γονείς τζιχαντιστές της Συρίας, λόγω των υποβαθμισμένων ανθρωπιστικών συνθηκών στους καταυλισμούς, καθώς και 3 από τις μητέρες τους.

Η απόφαση ανακοινώνεται μετά την έκθεση επιτροπής αρμόδιας να εξετάσει τις συνθήκες επαναπατρισμού, ένα θέμα που διχάζει τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

«Η κατάσταση της ανθρωπιστικής ασφάλειας στους καταυλισμούς έχει επιδεινωθεί. Αυτό ισχύει κυρίως για τον καταυλισμό αλ-Χολ, όπου υπάρχει έλλειψη τροφής και ιατρικής περίθαλψης», εξήγησε ο υπουργός Εξωτερικών Γιέπε Κόφοντ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Αυτά τα 19 παιδιά από Δανούς γονείς ή γεννημένα στη Δανία, έχουν ηλικία μεταξύ 1 και 14 ετών. Βρίσκονται επί του παρόντος στους καταυλισμούς αλ-Χολ και Ροτζ στη Συρία, που ελέγχονται από κουρδικές δυνάμεις.
Από τις αρχές του έτους τουλάχιστον 31 άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί από τις στον καταυλισμό Αλ Χολ στη Συρία, που στεγάζει δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένους και μέλη οικογενειών των τζιχαντιστών, σε μια αναζωπύρωση της βίας και των δολοφονιών.

Η Δανία επιτρέπει από τον Οκτώβριο του 2019 με απλή διοικητική απόφαση τη στέρηση της ιθαγένειας από τους τζιχαντιστές που έχουν διπλή υπηκοότητα και πήγαν να πολεμήσουν στο εξωτερικό.

Η ανθρωπιστική κατάσταση και η πιθανή ριζοσπαστικοποίηση των παιδιών απασχόλησε πρόσφατα τα μέλη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που έφθασαν στο σημείο να αναγκάσουν την κυβέρνηση, η οποία μέχρι τότε αντιτίθετο σε μια παρέμβαση, να αλλάξει τη θέση της.
Ωστόσο, ενώ η πρωθυπουργός Μέτε Φρεντερίκσεν επιβεβαίωσε τον Μάρτιο ότι ο επαναπατρισμός δεν αφορά τους γονείς, η απόφαση που ανακοίνωσε σήμερα για τον επαναπατρισμό τριών μητέρων σηματοδοτεί μια νέα καμπή.

Αυτές οι «γυναίκες πρέπει να τιμωρηθούν όσο το δυνατόν πιο αυστηρά μετά την άφιξή τους στη Δανία» δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Νικ Χάκερουπ.

Σύμφωνα με τις υπηρεσίες πληροφοριών της Δανίας (PET), οι μητέρες αντιμετωπίζουν πλέον διώξεις για τρομοκρατία κατά την επιστροφή τους στο σκανδιναβικό βασίλειο των 5,8 εκατομμυρίων κατοίκων.

Σύμφωνα με την PET, τουλάχιστον 160 άνθρωποι εγκατέλειψαν τη Δανία για να πολεμήσουν στη Συρία ή στο Ιράκ. Σχεδόν το ένα τρίτο αυτών πέθανε στη ζώνη των συγκρούσεων, 32 είναι ακόμη εκεί και περίπου οι μισοί είτε επέστρεψαν στη Δανία είτε εγκαταστάθηκαν σε άλλη χώρα. Ο πυρήνας των τζιχαντιστών θεωρείται από την PET ότι συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια της Δανίας.

Βέλγιο, Γερμανία, Φινλανδία

Εξάλλου το Βέλγιο ανακοίνωσε στις αρχές Μαρτίου την πρόθεσή του να «κάνει τα πάντα» για τον επαναπατρισμό από τη Συρία σχεδόν 30 παιδιών που είναι Βέλγοι πολίτες.

Τον Δεκέμβριο η Γερμανία και η Φινλανδία ανακοίνωσαν ότι επαναπάτρισαν από τη βόρεια Συρία 18 παιδιά και 5 γυναίκες, μερικές από τις οποίες διώκονται στη χώρα τους για συμμετοχή στην οργάνωση Ισλαμικό Κράτος.

Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP

Οι ενέργειες της Τουρκίας συγκρούονται με τις προτεραιότητες της ΕΕ κι αυτό κάνει τη σχέση με την Άγκυρα πιο πολύπλοκη τόνισε ο Επίτροπος της ΕΕ για τη Γειτονία και τη Διεύρυνση Όλιβερ Βάρχελι μιλώντας στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Σημείωσε ότι οι σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας έφτασαν σε πολύ χαμηλό επίπεδο τον περασμένο χρόνο, προσθέτοντας πως τους τελευταίους μήνες, μετά την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας και τις άτυπες συνομιλίες για το Κυπριακό στη Γενεύη «έχουμε παρατηρήσει μία αποκλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο».

Παράλληλα, ο κ. Βάρχελι σημείωσε ότι η EE έχει στρατηγικό συμφέρον προς την ανάπτυξη μιας σχέσης συνεργασίας και αμοιβαία επωφελούς σχέσης με την Τουρκία.

«Γι' αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου προσέφερε μια πιο θετική δυναμική στη σχέση μας εκφράζοντας την ετοιμότητα για δέσμευση με την Τουρκία με τρόπο αναλογικό και αναστρέψιμο» ανέφερε ο Βάρχελι.

Υπογράμμισε ταυτόχρονα ότι «η δήλωση ΕΕ-Τουρκίας παραμένει το κλειδί για τη συνεργασία στον τομέα της μετανάστευσης» και αναφέρθηκε στο «βάρος που σηκώνει» η χώρα στον τομέα αυτό.

 Η Κομισιόν θα προτείνει σύντομα επιλογές για τη συνέχιση της στήριξης της ΕΕ, σημείωσε ο Επίτροπος, προσθέτοντας ότι «την ίδια ώρα είναι σημαντικό για την Τουρκία να ξεκινήσει και πάλι τη διαδικασία επιστροφής παράτυπων μεταναστών από την Ελλάδα χωρίς καθυστέρηση και να αποφύγει να ανοίξει εναλλακτικούς δρόμους».
Η  διαδικασία των επιστροφών έχει σταματήσει από τις 15 Μαρτίου 2020, οπότε και η Τουρκία επικαλέστηκε τις δυσκολίες που επέφερε το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19.

Τέλος, ο κ. Βάρχελι έκανε λόγο για οπισθοδρόμηση αναφορικά με το κράτος-δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Πηγή: ΑΜΠΕ

 

Η διεθνής ΜΚΟ Παιδικά Χωριά SOS ανακοίνωσε σήμερα ότι ερευνά περιπτώσεις βίας, κυρίως σεξουαλικής βίας, και οικονομικής απάτης, που διαπράχθηκαν από τη δεκαετία του 1990 σε περίπου 20 δομές της.

Η γενική διευθύντρια Ελίζαμπετ Χάουζερ αποκάλυψε «περιπτώσεις σοβαρής παραβίασης της προστασίας των παιδιών και κακοδιαχείρισης σε ορισμένες χώρες της Αφρικής και της Ασίας», σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από την έδρα της ΜΚΟ στη Βιέννη, δηλώνοντας συγκλονισμένη.

«Υπάρχουν εμφανείς αδυναμίες στην οργάνωσή μας και κατηγορίες σύμφωνα με τις οποίες διευθυντικά στελέχη των Παιδικών Χωριών SOS γνώριζαν ορισμένα περιστατικά αλλά δεν ανέλαβαν δράση», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο με την οποία επικοινώνησε το Γαλλικό Πρακτορείο, έχουν αναφερθεί σεξουαλικές κακοποιήσεις, ενώ οι «καταγγέλλοντες παραμερίστηκαν και ο λόγος των ανηλίκων αμφισβητήθηκε».

Όσον αφορά την ακατάλληλη διαχείριση πόρων, η διευθύντρια αναφέρθηκε σε προσκλήσεις υποβολής προσφορών για έργα στα οποία επελέγησαν συγγενείς διευθυντικών στελεχών των Παιδικών Χωριών SOS.

Η ΜΚΟ, η οποία ξεκίνησε μια αρχική εσωτερική εξέταση πριν από τρία χρόνια και διέταξε περαιτέρω διερεύνηση τον Νοέμβριο του 2020, έχει συγκροτήσει μια ανεξάρτητη επιτροπή με σκοπό να ρίξει φως στα συμβάντα αυτά μέχρι το τέλος του 2022. Προτίθεται να αποζημιώσει τα θύματα, των οποίων ο αριθμός δεν έχει διευκρινιστεί, «με τη βοήθεια ενός ταμείου αρκετών εκατομμυρίων ευρώ».

Η συγκεκριμένη ΜΚΟ ιδρύθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην Αυστρία. Το πρώτο Παιδικό Χωριό SOS ιδρύθηκε από τον Χέρμαν Γκμάινερ, το 1949 στο Ιμστ, του Τυρόλο. Ως άνθρωπος είχε δεσμευτεί να βοηθάει παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη – παιδιά που είχαν χάσει τα σπίτια τους, την ασφάλεια τους και τις οικογένειές τους σαν αποτέλεσμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα, με την υποστήριξη πολλών χορηγών και συνεργατών, το SOS-KDI έχει αναπτυχθεί προκειμένου να βοηθάει παιδιά σε όλο τον κόσμο και είναι παρόν σε 137 χώρες (και στην Ελλάδα) όπου διαχειρίζεται περίπου 550 φιλανθρωπικές δομές και απασχολεί 40.000 εργαζόμενους, ενώ αναλαμβάνει τη φροντίδα 1,2 εκατομμυρίου ορφανών ή παιδιών που βρίσκονται σε ανάγκη σε όλο τον κόσμο.

Το 2014, η ΜΚΟ είχε βρεθεί ξανά αντιμέτωπη με κατηγορίες κακοποίησης παιδιών στην Αυστρία, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου από τη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1990.

Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP

Της Πέπης Γρηγοριάδου
[email protected]

Ο Μοχάμεντ έκανε ένα διάλειμμα και έψαχνε μία γωνιά για να πιει με ησυχία το τσάι του. Είναι μία κουραστική ημέρα στο μικρό μαγαζάκι με τα ντονέρ σε μία σχετικά κεντρική περιοχή του Βερολίνου, καθώς η καλοκαιρία έκανε πολλούς να βγουν βόλτα αυτό το Σάββατο και να σταματήσουν για κάτι γρήγορο στο χέρι. Το μυαλό του Μοχάμεντ γύριζε σε αυτούς που άφησε πίσω του πριν από τέσσερα χρόνια όταν ακολούθησε ένα καραβάνι, το οποίο προσπαθούσε να γλιτώσει από τον πόλεμο και να οδηγηθεί με ασφάλεια στην Ευρώπη, τη νέα Γη της Επαγγελίας.

Ο Μοχάμεντ αποτελεί έναν από τα τουλάχιστον 79,5 εκατομμύρια ανθρώπους (το 67% προέρχεται από 5 μόνο χώρες) που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και το 1,1 εκατομμύριο που έχει εγκαταστηθεί στη Γερμανία. Στον συνολικό αριθμό περιλαμβάνονται περίπου 26,4 εκατομμύρια πρόσφυγες. Ανάμεσά τους τα μισά είναι παιδιά, σύμφωνα με στοιχεία της UNHCR (Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες).

Το 2020 ο κορωνοϊός «πάγωσε» την οικονομία, την κοινωνία και μείωσε δραστικά τις προσφυγικές ροές και κατά συνέπεια τις αιτήσεις ασύλου κατά 33% παγκοσμίως στο α΄εξάμηνο, όταν είχαμε την επέλαση του πρώτου κύματος της πανδημίας και 168 χώρες έκλεισαν τα σύνορά τους.

Οι αντιμεταναστευτικές φωνές στην Ευρώπη χαμήλωσαν και οι πολιτικοί έδιναν και δίνουν μάχη με την πανδημία. Όμως - όπως όλοι ελπίζουμε - σύντομα ο Covid-19 θα νικηθεί ή τουλάχιστον θα παροπλιστεί και η ζωή θα επιστρέψει στην κανονικότητα με όλα τα καλά και τα προβλήματά της. Τότε θα έρθουν στην επιφάνεια όλα τα θέματα που έμειναν πίσω και μαζί και το μεταναστευτικό/προσφυγικό που ταλανίζει ιδιαίτερα την Ευρώπη

Το 2019 υπήρχαν 612.700 αιτούντες άσυλο στην ΕΕ των 27 με αύξηση 63.700 από το 2018. Όμως το 2020 οι αριθμοί περιορίστηκαν κατά πολύ. Για παράδειγμα στην Ελλάδα από 77.275 άτομα που αιτήθηκαν άσυλο για πρώτη φορά το 2019 είχαμε μόνο 40.560 το 2020, ενώ αντίστοιχη ήταν η μείωση και σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία με 93.470 το 2020 έναντι 151.070 το 2019, σύμφωνα με την Eurostat. 

Τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2020, ο αριθμός των μεταναστών που εισέρχονται στην ΕΕ ήταν ο χαμηλότερος από τότε που άρχισε η επίσημη καταγραφή το 2009.

Ενδεικτικά, στην Ελλάδα, τον Απρίλιο του 2020, σε σχέση με τον Απρίλιο του 2019 η μείωση ήταν 97,26% (τον Απρίλιο του 2019 κατέφθασαν στη χώρα μας 2.773 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ το 2020 μόλις 76), ενώ τον Μάιο οι αφίξεις ήταν λιγότερες κατά 91% (3.141 άτομα το 2019 και 204 το 2020).

Οι εμβολιασμοί προχωρούν

Με τους εμβολιασμούς να προχωρούν στην Ευρώπη, η προσοχή στρέφεται στο τι θα συμβεί όταν ανοίξουν ξανά τα σύνορα της ηπείρου, καθώς αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να ανακινήσει το ακανθώδες ζήτημα της μετανάστευσης.

Πρόσφατα, ο λαϊκιστής ευρωσκεπικιστής Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος για πολλούς θεωρείται «ηθικός αυτουργός» του Brexit, έγραψε στο Twitter για «κρίση Covid στο Ντόβερ», ισχυριζόμενος αβάσιμα ότι ένα πλοίο που μετέφερε μετανάστες είχε αράξει στη νοτιοανατολική Αγγλία», με 12 επιβάτες που όλοι τους βγήκαν θετικοί στο τεστ κορωνοϊού.

Η βρετανική κυβέρνηση απάντησε άμεσα στο tweet του Φάρατζ, με το υπουργείο Εσωτερικών να επισημαίνει: «Αυτό είναι λάθος. Κανένα από αυτά τα 12 άτομα δεν ήταν θετικό στον Covid-19. Όλοι οι ενήλικες που έφτασαν σήμερα έχουν κάνει τεστ για τον Covid-19».
Το Twitter στη συνέχεια αφαίρεσε την ανάρτηση του Φάρατζ, επειδή παραβίασε τους κανόνες του ιστότοπου. Την ίδια αντιμεταναστευτική ρητορική είχε ακολουθήσει ο Βρετανός πολιτικός και τη χρονιά του δημοψηφίσματος για το Brexit, το 2016. Τους μήνες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος, η Ευρώπη είχε βιώσει μια τεράστια εισροή προσφύγων εξαιτίας των ένοπλων συγκρούσεων κυρίως στη Συρία. Ο Φάρατζ δεν αποτελεί τον μοναδικό που προσπαθεί να συνδέσει την πανδημία με τους μετανάστες.

Βρετανικοί προβληματισμοί

Η Migration Watch, μια βρετανική δεξαμενή σκέψης που υποστηρίζει τη μείωση ποσοστών μετανάστευσης, έγραψε πρόσφατα ότι ένα στέλεχος του ιού που εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη νοτιοανατολική Αγγλία ήταν υπεύθυνο για το 61% των λοιμώξεων στην Αγγλία και συνεχίζει τονίζοντας ότι τον Σεπτέμβριο του 2020 υπήρχε μεγάλη αύξηση στις παράνομες διελεύσεις προσφύγων.

Ωστόσο δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι εισροές προσφύγων προκάλεσαν τη μετάλλαξη στον ιό. Σύμφωνα με το CNN, πολλοί ακαδημαϊκοί που ασχολούνται με τη μεταναστευτική πολιτική ανησυχούν ότι καθώς η Ευρώπη αρχίζει να ανοίγει, οι λαϊκιστές θα ασχοληθούν με την ιδέα ότι οι μετανάστες θα μπορούσαν να διαδώσουν τον ιό - είτε υπάρχουν στοιχεία για να το υποστηρίξουν είτε όχι.

Η Μαρίνα Φερνάντεζ-Ρέινο, ανώτερη σύμβουλος στο Παρατηρητήριο Μετανάστευσης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, σημείωσε ότι - μέχρι στιγμής τουλάχιστον - «οι αρνητικές στάσεις απέναντι στους μετανάστες δεν φαίνεται να έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης».

«Έχουμε δει πάρα πολλούς πολιτικούς να χρησιμοποιούν φτηνή ρητορική για το μεταναστευτικό σε μια προσπάθεια εύκολης αντιπολιτευτικής τακτικής», δήλωσε η Ρομπέρτα Μέτσολα, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η Μέτσολα πιστεύει ότι ένας τρόπος αντιμετώπισης του συγκεκριμένου αφηγήματος είναι να χτιστεί η εμπιστοσύνη στη Frontex, τον Οργανισμό Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής. 

Κρίσιμες κάλπες

Προς το παρόν, μία συζήτηση για την επόμενη ημέρα της πανδημίας φαίνεται μακρινή καθώς οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αυτήν την στιγμή δεν μπορούν να συζητήσουν ούτε για την άρση περιορισμών στο εσωτερικό τους, πόσο μάλλον των συνόρων. Ωστόσο, είναι ένα θέμα που θα απασχολήσει σύντομα τους Ευρωπαίους πολιτικούς καθώς μέσα στους επόμενους 13 μήνες έχουν εκλογές σε βασικά κράτη της Ε.Ε., όπως η Ολλανδία, η Γερμανία και η Γαλλία.  

Και στις τρεις χώρες, τα λαϊκιστικά, ακροδεξιά κόμματα είναι πιθανό να συγκεντρώσουν σημαντικό αριθμό ψήφων. 
Στη Γαλλία, οι προεδρικές εκλογές του 2022 θα έχουν σίγουρα άρωμα κόντρας για το μεταναστευτικό ανάμεσα στον Εμμανουέλ Μακρόν και το ακροδεξιό κόμμα ID της Μαρίν Λεπέν.

Το ID σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του politico συγκεντρώνει 25%, όταν το 2020 είχε 27% και 22% το 2017. Αντιστοίχως άλλα ακροδεξιά κόμματα που μάχονται τη μεταναστευτική πολτική είναι στη Γερμανία το  AfD με 11% (13% το 2020 και μόλις 5% το 2015) , το ολλανδικό FvD με 3%, έχοντας όμως σχεδόν διπλασιάσει τη δύναμή του από το 1,8% το 2017. Επίσης αξίζει να αναφερθεί και η Αυστρία - μολονότι δεν έχει σύντομα εκλογές - με το FPO να προτιμάται από το 17% σήμερα (11% αρχές του 2020 και 26% το 2015). 

Ακόμα κι αν κάποιο μικρό κόμμα όπως το ολλανδικό είναι απίθανο να καταλήξει στην εξουσία, έχει τη δυνατότητα να ασκήσει πιέσεις στο πλαίσιο της ακροδεξιάς ευρωπαϊκής τάσης στους κυβερνώντες. Και μην ξεχνάμε και πολιτικούς όπως ο Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας που γενικότερα αποτελεί παραφωνία στα θέματα ενότητας της Ε.Ε. (τόσο για το μεταναστευτικό, όσο και για την έγκριση και προμήθεια των εμβολίων και πολλά άλλα).

Η ακροδεξιά και η «επί τόπου βοήθεια»

Την προσέλευση κόσμου προς την ακροδεξιά, την οργάνωσή της όλο και περισσότερο επαγγελματικά, την επίσης ευρεία διάδοση του ρατσισμού στην καθημερινότητα, αλλά και τα προσφερόμενα πεδία στρατολόγησης σε περιόδους κρίσης, όπως η τρέχουσα της πανδημίας, επισημαίνει το Αρχείο Τεκμηρίωσης της Αυστριακής Αντίστασης στη Βιέννη.

Ο αριθμός των «πραγματικών» ακροδεξιών εξτρεμιστών στην Αυστρία εκτιμάται ότι είναι σαφώς κάτω από το 10% τονίζει ο Αντρέας Πέχαμ από το Αρχείο Τεκμηρίωσης, αλλά θεωρεί ότι σε περιόδους κρίσης η ακροδεξιά έχει άνθηση και είναι πολύ δημοφιλής. «Οι καιροί κρίσης είναι πολύ ευνοϊκοί για την ακροδεξιά επειδή είναι καιροί φόβου και αβεβαιότητας, και οι άνθρωποι που φοβούνται και είναι ανασφαλείς δεν απαιτούν περισσότερη ελευθερία και δημοκρατία, αλλά ένα ισχυρό χέρι, προστασία και ασφάλεια».

Όπως παρατηρεί ο Αντρέας Πέχαμ, η κύρια ομάδα-στόχος της ακροδεξιάς είναι οι «νεαροί θυμωμένοι άντρες», αλλά και οι γυναίκες δεν βρίσκονται μακριά σε αριθμό καταδικαστικών αποφάσεων, ειδικότερα για ρητορική μίσους».

Σε σχέση με την προσέλευση κόσμου προς την άκρα δεξιά στην Αυστρία, δεν είναι λίγες οι υποθέσεις που αυτές τις ημέρες απασχολούν, για παράδειγμα, το Περιφερειακό Ορκωτό Δικαστήριο στο Κλάγκενφουρτ, πρωτεύουσα του ομόσπονδου κρατιδίου της Καρινθίας στη νότια Αυστρία.

Εκπρόσωπος του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Κλάγκενφουρτ τονίζει πως «έχουμε την αντίληψη στο Περιφερειακό Δικαστήριο ότι έχουν αυξηθεί απότομα οι καταγγελίες και οι δικαστικές διαδικασίες, ειδικότερα σε ό,τι αφορά την ναζιστική επαναδραστηριοποίηση».

Η αυστριακή κυβέρνηση συνασπισμού  του Λαϊκού Κόμματος του καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς και των Πράσινων εμμένει στην «επί τόπου βοήθεια» για τους πρόσφυγες στη Λέσβο.

Κάποιοι αντιστέκονται και προσπαθούν να κινητοποιήσουν τον κόσμο. Μία τεράστια αφίσα του διάσημου Αυστριακού γελοιογράφου Γκέρχαρντ Χάντερερ, η οποία καλύπτει επιφάνεια 230 τετραγωνικών μέτρων στον τοίχο κτηρίου της Βιέννης σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άρνηση της Αυστρίας στην υποδοχή προσφύγων από τη Λέσβο, εμφανίζει τον καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς «χωρίς καρδιά» κάτω από το ανοικτό σακάκι του.

Επίσης, ο ομοσπονδιακός πρόεδρος της Αυστρίας Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν, αλλά και ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στη χώρα, ο καρδινάλιος Κρίστοφ Σένμπορν, έχουν απευθύνει επανειλημμένα επείγουσα έκκληση προς την αυστριακή κυβέρνηση, να προχωρήσει σε υποδοχή προσφύγων από τη Λέσβο, όπως απαιτούν εδώ και μήνες εκατοντάδες προσωπικότητες στην Αυστρία.

Επείγουσα έκκληση προς την αυστριακή κυβέρνηση απευθύνουν από τα τέλη του 2020 εκατοντάδες προσωπικότητες, όπως επίσης φιλανθρωπικές οργανώσεις και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και πάνω από 600 προσωπικότητες του Πολιτισμού  στην Αυστρία.

Ο φόβος ως πολιτικό εργαλείο

Ο φόβος ήταν πάντα αποτελεσματικό πολιτικό εργαλείο. Η πανδημία θα συνεχίσει να ανησυχεί τον κόσμο, ενώ οι μνήμες από τη μεταναστευτική κρίση του 2015 είναι ακόμη νωπές. Κατά συνέπεια εκτιμάται ότι αρκετοί πολιτικοί θα ενεργοποιήσουν τις δύο αυτές παραμέτρους για να κάνουν αντιπολίτευση και να κερδίσουν ψηφοφόρους.

Στα 2015 και 2016 η ΕΕ γνώρισε μια άνευ προηγουμένου εισροή προσφύγων και μεταναστών. Περισσότεροι από 1 εκατομμύρια άνθρωποι έφθασαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την Eurostat, από τους 198 χιλιάδες αιτούντες που ήταν εγγεγραμμένοι στο 2017, η Γερμανία είχε μερίδιο 31% στην ΕΕ-28. Ακολουθούσε η Ιταλία (127.000 ή 20%), η Γαλλία (91.000 ή 14%), η Ελλάδα (57.000. ή 9%), το Ηνωμένο Βασίλειο (33.000 ή 6%).

Η πλειοψηφία των προσφύγων προέρχεται κυρίως από 3 χώρες, τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, χώρες που κατά τα τελευταία χρόνια έχουν βιώσει σημαντικές ένοπλες συγκρούσεις.

Η μεταναστευτική κρίση του 2015 ήταν μια καθοριστική στιγμή στην ευρωπαϊκή πολιτική, καθώς εκατομμύρια που έφυγαν από τον πόλεμο και την πείνα εισήλθαν στην ήπειρο, αναγκάζοντας τους ηγέτες να συνάψουν συμφωνίες με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Ο σύγχρονος σουλτάνος συμφώνησε να κρατήσει τους μετανάστες στη χώρα του - αλλά κράτησε το γεγονός ως άσσο στο μανίκι του που μπορούσε να χρησιμοποιήσει κάθε φορά απειλώντας ότι θα πλημμυρίσει η Ευρώπη με τα 3,6 εκατομμύρια μεταναστών που φιλοξενεί στη χώρα του.

Πέρυσι τέλος Φεβρουαρίου, μαζί με τα πρώτα κρούσματα στη χώρα μας, προκλήθηκε μία μεγάλη κρίση κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων στον Έβρο. Για ημέρες υπήρχε κλιμακούμενη ένταση στη συνοριακή γραμμή, όπου σε μία μόνο ημέρα καταγράφονταν απόπειρες από χιλιάδες μετανάστες που προσπαθούσαν να περάσουν παράνομα στην Ελλάδα.

Εσωτερική εμπιστευτική έκθεση της Frontex, που είχε δημοσιεύσει αρχές Μαρτίου του 2020 η εφημερίδα Die Welt, ανέφερε ότι η οργάνωση ανέμενε «περαιτέρω κλιμάκωση της κρίσης στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μαζικές μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα» από την Τουρκία. Η έκθεση επισήμαινε ότι ένας λόγος για τη συγκεκριμένη εξέλιξη είναι και οι ψευδείς πληροφορίες που διακινήθηκαν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ότι μπορεί κανείς να περάσει τα σύνορα προς την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Χθες, 12 Μαρτίου, έναν χρόνο μετά τα επεισόδια στις Καστανιές, ο επικεφαλής της Frontex Φ. Λετζέρι, έστειλε επιστολή στην Κομισιόν για να προειδοποιήσει για τον αυξανόμενο αριθμό πυροβολισμών στην περιοχή του Έβρου, ενώ διέταξε τους φρουρούς να φορούν αλεξίσφαιρα μπουφάν όταν περιπολούν στην περιοχή.

Συνολικά το 2020 έκλεισε για την Ελλάδα με δραστική μείωση αφίξεων και διαμενόντων σε όλες τις δομές της χώρας.
Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, μέσα στους 12 μήνες του 2020 σημειώθηκε μείωση αφίξεων (-80%) και διαμενόντων σε όλες τις δομές της χώρας (-63%), μεγάλη αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου και του Έβρου (-60%), σημαντική αύξηση επιστροφών-απελάσεων-μετεγκαταστάσεων (11.304 αποχωρήσεις), μεταφορών (+56%), επιτάχυνση διαδικασιών ασύλου (+64%) και μείωση των εκκρεμοτήτων της Υπηρεσίας (-43%).

Οι διαμένοντες αιτούντες άσυλο σε όλες -κάθε τύπου- δομές ανέρχονταν σε 64.756 όταν τον Δεκέμβριο του 2019 ήταν 92.383 (μείωση 30%, κατά 28.000 λιγότεροι διαμένοντες). Επίσης δημιουργήθηκαν μόλις 3 νέες δομές αιτούντων άσυλο. 

Οι απευθείας πτήσεις από τη Λέσβο για τη Γερμανία πραγματοποιούνται σε συνέχεια της συμφωνίας του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και της Γερμανίδας Καγκελαρίου, κα Άνγκελα Μέρκελ, μετά την καταστροφική πυρκαγιά στη Μόρια. Η συμφωνία προβλέπει τη μετεγκατάσταση συνολικά 1.553 προσφύγων από την Ελλάδα στη Γερμανία, ενώ μέχρι στιγμής, εξαιτίας των ταξιδιωτικών περιορισμών που επιβάλλει η πανδημία, έχουν αναχωρήσει για τη Γερμανία, 906 πρόσφυγες από το ΚΥΤ Μυτιλήνης.

Η Γερμανία αφήνει αιχμές

Όμως στο πρόβλημα των δευτερογενών μεταναστευτικών ροών από την Ελλάδα στη Γερμανία επιστρέφει με ένα ακόμη άρθρο η εφημερίδα Die Welt. Πρόκειται για μετανάστες που ναι μεν είναι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες από τις ελληνικές αρχές, αλλά κάνουν χρήση βίζας διάρκειας 90 ημερών για να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες της ΕΕ, εν προκειμένω στη Γερμανία, όπου και παραμένουν.

«Κάθε μήνα εγκαθίστανται 1.000 τέτοιοι άνθρωποι στη Γερμανία χωρίς η Ελλάδα να προσπαθεί να το εμποδίσει αποτελεσματικά. Τον περασμένο Ιανουάριο και Φεβρουάριο 2.100 υπέβαλαν αίτηση ασύλου στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προσφύγων και Ασύλου, αν και στην Ελλάδα τους έχει αναγνωριστεί καθεστώς προστασίας», σημειώνει ο αρθρογράφος και συνεχίζει: «Εδώ και χρόνια παρατηρείται τάση παράνομης μετεγκατάστασης αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα, οι οποίοι καταθέτουν την ίδια ώρα και αίτηση ασύλου και στη Γερμανία, και στην πλειονότητά τους παραμένουν στη χώρα, ανεξαρτήτως έκβασης της διαδικασίας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προσφύγων και Ασύλου το 2020 καταμετρήθηκαν 7.200 τέτοιες αιτήσεις ανθρώπων, οι οποίοι είναι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες από τις ελληνικές αρχές, αλλά δεν επιστρέφουν στην Ελλάδα, ενώ οι αιτήσεις τους καταρχήν μένουν χωρίς επεξεργασία», καταλήγει ο αρθρογράφος.

Η πολιτική της Ε.Ε.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ε.Ε. προσπαθεί να βελτιώσει τα πράγματα και να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο για τη διαχείριση της μετανάστευσης και του ασύλου που περιλαμβάνει διάφορες νομοθετικές προτάσεις.

Το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου (ΚΕΣΑ) ορίζει ελάχιστα πρότυπα για τη μεταχείριση όλων των αιτούντων άσυλο και την επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου σε ολόκληρη την Ε.Ε. Η μεταναστευτική κρίση ανέδειξε την ανάγκη να αναμορφωθούν οι κανόνες της Ε.Ε. για το άσυλο.

Μέχρι σήμερα, η Ε.Ε. έχει συνάψει 18 συμφωνίες επανεισδοχής. Η συμφωνία του Κοτονού (το πλαίσιο για τις σχέσεις της Ε.Ε. με 79 χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού) περιλαμβάνει επίσης διατάξεις για την επιστροφή των παράτυπων μεταναστών στη χώρα καταγωγής τους.

Πέρα από τις συμφωνίες επανεισδοχής, η Ε.Ε. έχει επίσης συνάψει ρυθμίσεις επιστροφής με ορισμένες τρίτες χώρες για τον ίδιο σκοπό.

Στο πλαίσιο μιας γενικότερης μεταρρύθμισης των κανόνων της ΕΕ για τη μετανάστευση και το άσυλο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 ένα νέο σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο.

«Πρέπει να υπάρξει ισχυρός ευρωπαϊκός μηχανισμός επιστροφών με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα με κίνητρα και αντικίνητρα για τις τρίτες χώρες», ανέφερε στη χθεσινή παρέμβασή του ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου στο Συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, όπου συζητήθηκε το ζήτημα των επιστροφών.

Την Καθαρά Δευτέρα στο JUMBO Council (συνεδρίαση με τη συμμετοχή των υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων και υπουργών Εξωτερικών των χωρών - μελών της ΕΕ) θα δοθεί έμφαση στη συζήτηση για την εξωτερική διάσταση της μετανάστευσης. 

Ο υπουργός τόνισε την ανάγκη για υποχρεωτική και ουσιαστική αλληλεγγύη  μεταξύ των μελών της Ε.Ε. και ζήτησε να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ανάγκη απαρέγκλιτης εφαρμογής της Κοινής Δήλωσης ΕΕ - Τουρκίας, σκοπό για τον οποίο - όπως σημείωσε - η Ελλάδα είναι έτοιμη να συνεργαστεί με την Τουρκία με εποικοδομητικό τρόπο. 

Οι κινήσεις της Ε.Ε. κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, όμως η εφαρμογή επαφίεται τόσο στις εκάστοτε κυβερνήσεις όσο και στη συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης για μία εθνική -κάθε φορά - στρατηγική. Πολύ περισσότερο όμως εξαρτάται από τις κοινωνίες και τις οικονομίες που δοκιμάστηκαν και ακόμα δοκιμάζονται από την πανδημία και τις αλυσιδωτές επιπτώσεις της.
 

Από την ημέρα των εκλογών, τον Δεκέμβριο του 2016, ο Μεξικανός καλλιτέχνης Ενρίκε Τσιού, μαζί με πάνω από 3.800 εθελοντές, ξεκίνησε να δημιουργεί μια μεγάλη τοιχογραφία στον ήδη υπάρχοντα φράχτη, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την ιδέα του 45ου Προέδρου των ΗΠΑ για ένα «όμορφο τείχος».

Οι εργασίες συνεχίζονται. Με την ολοκλήρωσή της, η «Τοιχογραφία της Αδελφοσύνης» θα εκτείνεται για πάνω από ενάμισι χιλιόμετρο στην Τιχουάνα, στο δυτικό Μεξικό, και μικρότερα τμήματά της θα υπάρχουν στο Τεκάτε, το Μεξικάλι, τη Σιουδάδ Χουάρες και το Νακοσάρι, φθάνοντας μέχρι τη Ρεϊνόσα, στον νότο.

«Οι τοιχογραφίες διαδίδουν μηνύματα ειρήνης στους ανθρώπους που διασχίζουν τα σύνορα είτε με αυτοκίνητο είτε με τα πόδια» είπε ο Τσιού. «Πρόθεσή μας είναι, επίσης, να είναι μια τελευταία ματιά ελπίδας για τους μετανάστες που διακινδυνεύουν καθώς περνούν στον βορρά» πρόσθεσε.

Έκθεση με τίτλο «Όλοι Μαζί Παρέα στο Μουσείο» με έργα προσφύγων και Ελλήνων μαθητών, πραγματοποιεί το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης έως τις 29 Ιουνίου [Νεοφύτου Δούκα 4, Αθήνα].

Η έκθεση φιλοξενεί έργα 60 συνολικά παιδιών, 30 προσφύγων από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Solidarity Now και 30 μαθητών του Pierce College, τα οποία συμμετείχαν φέτος στα εργαστήρια του προγράμματος «Όλοι Μαζί Παρέα στο Μουσείο».

Το πρόγραμμα είναι μία πρωτοβουλία του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης που ξεκίνησε το 2016 και προσφέρει εκπαιδευτικά εργαστήρια σε πρόσφυγες – κυρίως ασυνόδευτα παιδιά και Έλληνες μαθητές δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων. Μέσω αυτών των εργαστηρίων, παιδιά που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα και προέρχονται από διαφορετικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό υπόβαθρο, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν την Κυπρο-Μινωική γραφή ως κώδικα επικοινωνίας μέσω της τέχνης. Τα εργαστήρια αποτελούν αφετηρία για να γεννηθούν απορίες όπως: Πώς μπορώ να επικοινωνήσω με κάποιον που δεν μιλάει την ίδια γλώσσα ή προέρχεται από διαφορετικό τόπο; Πώς δημιουργώ ένα νέο κώδικα επικοινωνίας; Πώς δημιουργείται μια καινούργια γλώσσα; Στο τέλος του προγράμματος, οι μαθητές δημιουργούν τα δικά τους έργα.

Τις προηγούμενες χρονιές στο πρόγραμμα συμμετείχαν μαθητές από την Σχολή Χιλλ και τον οργανισμό Δικαιώματα του Παιδιού, καθώς και πρόσφυγες από ξενώνες φιλοξενίας στο Σχιστό και στον Ελαιώνα.

Φέτος, οι 30 πρόσφυγες από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Solidarity Now οι 30 μαθητές του Pierce College συμμετείχαν σε 3 κύκλους εργαστηρίων (5 εβδομάδες ο κάθε κύκλος). Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της εταιρείας Consolidated Contractors Company (CCC) και των Young Patrons του Μουσείου.

naftemporiki.gr

Στην αναζωπύρωση της προσφυγικής κρίσης αναφέρεται δημοσίευμα της Handelsblatt, υπό τον τίτλο: «H Ελλάδα απειλείται με ένα νέο προσφυγικό χάος». 

«Η προσφυγική κρίση φαίνεται να είχε ξεχαστεί, τώρα όμως επιστρέφει. Μέρα με την ημέρα έρχονται όλο και περισσότεροι πρόσφυγες με πλαστικές βάρκες από τις τουρκικές ακτές. Τον Ιούνιο ήταν περίπου 2.000, τον Αύγουστο ήταν 3.600 και τον Σεπτέμβριο ήταν 5.000. Από τις αρχές Οκτωβρίου κατέφθασαν περίπου 1.700. Και μόνο τη Δευτέρα και την Τρίτη αυτή την εβδομάδα ήταν 440. Είναι πολλοί λιγότεροι από το 2015 που είχε κορυφωθεί η προσφυγική κρίση, αλλά ο αρμόδιος για τη μετανάστευση υπουργός Γιάννης Μουζάλας κάνει λόγο για αξιοσημείωτη αύξηση», αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Λίγο παρακάτω η εφημερίδα σημειώνει: «Η οργάνωση Γιατροί χωρίς Σύνορα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Σε μια ανοιχτή επιστολή της προς τον Πρωθυπουργό κάνει λόγο για κατάσταση ‘έκτακτης ανάγκης' στα νησιά. Και με αυτό δεν εννοούν μόνο τις ανεπαρκείς υποδομές και τις άθλιες συνθήκες υγιεινής. Οι Γιατροί χωρίς Σύνορα ανησυχούν ιδιαίτερα για την εξαιρετικά άσχημη ψυχική κατάσταση πολλών προσφύγων». 

ΗΤζέιν Γκριμς, επικεφαλής του προγράμματος ψυχικής υγείας των Γιατρών χωρίς Σύνορα στη Σάμο μιλά για αυτά που της μεταφέρουν οι πρόσφυγες: «Είναι ντροπή. Κάθε μέρα οι ομάδες μας έρχονται σε επαφή με ασθενείς που τους λένε πως καλύτερα θα ήταν να πεθάνουν στις πατρίδες τους παρά να ζουν σαν φυλακισμένοι εδώ»