Εκλογές στη Βρετανία 2010

Την έναρξη των εργασιών του νέου κοινοβουλίου κήρυξε η βασίλισσα Ελισάβετ ΙΙ, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της κυβέρνησης Συντηρητικών-Φιλελεύθερων Δημοκρατών, κατά τη διάρκεια παραδοσιακής τελετής με αυστηρό πρωτόκολλο.

Στην καθιερωμένη ομιλία της από την Βουλή των Λόρδων, η βασίλισσα Ελισάβετ ανέφερε: «Το νομοθετικό πρόγραμμα της κυβέρνησής μου θα βασίζεται στις αρχές της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ευθύνης».

Πρώτη προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης, σύμφωνα με την Ομιλία της Βασίλισσας θα είναι η μείωση του υπέρογκου δημοσιονομικού ελλείμματος και η οικονομική ανάκαμψη.

Ήταν η 56η φορά που η βασίλισσα Ελισάβετ κήρυξε την έναρξη των εργασιών του κοινοβουλίου και η πρώτη φορά εδώ και 14 χρόνια που παρουσίασε το πρόγραμμα συντηρητικής κυβέρνησης.

Τα 22 νομοσχέδια που σχεδιάζει να περάσει η κυβέρνηση στο επόμενο διάστημα περιλαμβάνουν την εγκατάλειψη των σχεδίων της προηγούμενης κυβέρνησης για τη θέσπιση ταυτοτήτων, τη δημιουργία της δυνατότητας για δασκάλους και γονείς να εγκαθιστούν σχολεία ανεξάρτητα από το κράτος, μεταρρυθμίσεις στην αστυνομία και τη διενέργεια δημοψηφίσματος για το εκλογικό σύστημα.

Αύριο θα πραγματοποιηθούν οι πρώτες «Ερωτήσεις του Πρωθυπουργού» για τον Ντέιβιντ Κάμερον, ενώ στις 22 Ιουνίου θα παρουσιαστεί ο έκτακτος προϋπολογισμός της νέας κυβέρνησης.

Χθες, ο υπουργός Οικονομικών των Συντηρητικών Τζορτζ Όσμπορν και ο συνεργάτης του από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες Ντέιβιντ Λοζ παρουσίασαν τα σχέδια τους για αρχικές περικοπές των δημοσίων δαπανών κατά 6,2 δις. στερλίνες.

Εντός της ημέρας αναμένεται η παρουσίαση των βασικών νομοθετικών της νέας κυβέρνησης της Βρετανίας, μέσω της παραδοσιακής Ομιλίας της Βασίλισσας ενώπιον του κοινοβουλίου.

Ανάμεσα στις αναμενόμενες προτάσεις της κυβέρνησης συνασπισμού Συντηρητικών-Φιλελεύθερων Δημοκρατών είναι η εγκατάλειψη των σχεδίων της προηγούμενης κυβέρνησης για τη θέσπιση ταυτοτήτων, η δημιουργία της δυνατότητας για δασκάλους και γονείς να εγκαθιστούν σχολεία ανεξάρτητα από το κράτος, μεταρρυθμίσεις στην αστυνομία και η διενέργεια δημοψηφίσματος για το εκλογικό σύστημα.

Η Ομιλία της Βασίλισσας αναμένεται να περιλαμβάνει 21 νομοσχέδια για τους επόμενους 12 μήνες. Στη συνέχεια, οι νομοθετικές προτάσεις της κυβέρνησης θα συζητηθούν στο κοινοβούλιο. Αύριο θα πραγματοποιηθούν οι πρώτες «Ερωτήσεις του Πρωθυπουργού» για τον Ντέιβιντ Κάμερον, ενώ στις 22 Ιουνίου θα παρουσιαστεί ο έκτακτος προϋπολογισμός της νέας κυβέρνησης.

Η μείωση του υπέρογκου δημοσιονομικού ελλείμματος έχει ανακηρυχθεί ως η πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης συνασπισμού. Χθες, ο υπουργός Οικονομικών των Συντηρητικών Τζορτζ Όσμπορν και ο συνεργάτης του από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες Ντέιβιντ Λοζ παρουσίασαν τα σχέδια τους για αρχικές περικοπές των δημοσίων δαπανών κατά 6,2 δις. στερλίνες.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιοποιήθηκε σήμερα στην εφημερίδα Guardian τα δύο τρίτα των Βρετανών πολιτών εγκρίνουν τη νέα κυβέρνηση.

Η νέα κυβέρνηση της Βρετανίας ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να επιβάλει φόρο στις τράπεζες και περιορισμούς στα μπόνους των τραπεζιτών, ενώ ανεξάρτητη επιτροπή θα εξετάσει το ενδεχόμενο διαχωρισμού των επενδυτικών από τις εμπορικές τράπεζες.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα στο οποίο συμφώνησαν Συντηρητικοί και Φιλελεύθεροι Δημοκράτες προκειμένου να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας, η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, που ανέρχεται περίπου σε 11% του ΑΕΠ, αποτελεί τη νούμερο ένα προτεραιότητα.

Ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Όζμπορν επιβεβαίωσε ότι τη Δευτέρα θα ανακοινώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις περικοπές 6 δις. στερλινών που έχουν προγραμματιστεί για φέτος. Πρόσθεσε ότι είναι επίσης πολύ σημαντικό να αρχίσουν και πάλι να δανείζουν οι τράπεζες, ιδιαίτερα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

¶λλοι δύο υποψήφιοι για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος

Εν τω μεταξύ, δύο ακόμα ονόματα προστέθηκαν σήμερα στον κατάλογο των υποψηφίων για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, το οποίο στις εκλογές στις αρχές του μήνα έχασε την εξουσία ύστερα από 13 χρόνια, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των υποψηφίων σε έξι.

Πρόκειται για την Νταϊάν ¶μποτ, την πρώτη μαύρη γυναίκα βουλευτή στη χώρα, και τον πρώην υπουργό Υγείας Αντι Μπέρναμ, με την υποψηφιότητα των οποίων ο συνολικός αριθμός των επίδοξων ηγετών του κόμματος ανήλθε σε έξι.

Η 'Αμποτ είπε ότι ήρθε η ώρα να διευρυνθεί η λίστα με τους υποψήφιους, που οι παρατηρητές επισημαίνουν ότι μέχρι τώρα επικεντρώνεται σε λευκούς, σαραντάρηδες άνδρες .

«Θα είμαι υποψήφια. Πολλοί τις τελευταίες δύο μέρες μου έχουν ζητήσει να θέσω υποψηφιότητα και τελικώς συμφώνησα να το κάνω...νομίζω ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με μία ηγεσία όπου απουσιάζουν οι γυναίκες», δήλωσε η Αμποτ στο ραδιόφωνο του BBC.

Σε άρθρο του στην Daily Mirror, ο Μπέρναμ αναφέρει: ‘Ζητώ σήμερα τη στήριξη των συναδέλφων μου για να προχωρήσω ως υποψήφιος και να ηγηθώ του κόμματος που αγαπώ».

Το κεντρο-αριστερό Εργατικό κόμμα αναζητεί τον άνθρωπο που θα διαδεχθεί τον πρώην πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος παραιτήθηκε στις αρχές του μήνα μετά την εκλογική του ήττα. Επικρατέστερος στην κούρσα διαδοχής του Μπράουν θεωρείται ο 44χρονος Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, πρώην υπουργός Εξωτερικών και διατελέσας σύμβουλος του Τόνι Μπλερ, εκπρόσωπος της κεντρώας πτέρυγας του κόμματος.

Ο αδελφός του, ο 40χρονος Εντ, πρώην υπουργός Ενέργειας και Κλιματικών Αλλαγών, είναι επίσης υποψήφιος.

Υποψήφιος είναι ακόμα ο 43χρονος Εντ Μπολς, "δεξί χέρι" του Μπράουν στο υπουργείο Οικονομικών προτού αναλάβει το Παιδείας, ο οποίος ανακοίνωσε χθες Τετάρτη την υποψηφιότητά του λέγοντας ότι το κίνητρό του είναι η αναθέρμανση της στήριξης των ψηφοφόρων, οι οποίοι έχασαν την εμπιστοσύνη τους στο κόμμα για θέματα όπως η μετανάστευση ή το κόστος της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

Ο 58χρονος βουλευτής Τζον Μακντόνελ, ελάχιστα γνωστός εκτός κόμματος, επίσης δήλωσε χθες ότι θα είναι υποψήφιος και δεσμεύτηκε ότι υπό την ηγεσία του το κόμμα, το οποίο ίδρυσαν τα συνδικάτα το 1900, θα επιστρέψει στις ρίζες του και θα προωθήσει το σοσιαλιστικό του πρόγραμμα.

Πηγές: Reuters, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Από τον Ντάνειλ Κόρσκι, αναλυτή στο European Council on Foreign Relations www.ecfr.eu

H νέα βρετανική κυβέρνηση επιτέλους συγκροτήθηκε, μετά από ημέρες σκληρού παζαριού μεταξύ των κομμάτων. Αλλά προς τα πού θα κινηθεί η εξωτερική πολιτική της και πώς θα χειριστεί τις σχέσεις με την Ευρώπη; Θα οδηγήσει στη ρήξη που συνήθως υπόσχονται μόνο η Γάλλοι πρόεδροι ή οι Συντηρητικοί και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες θα υιοθετήσουν τη συμβιβαστική προσέγγιση που αναμένεται να καλλιεργήσει η κυβέρνηση συνασπισμού;

Μέχρι τη στιγμή που ο Ντέιβιντ Κάμερον και ο Νικ Κλεγκ έσφιξαν τα χέρια στην πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας εδώ και περίπου 70 χρόνια, πολλοί ήταν αυτοί που θεωρούσαν ότι οι διαφορές τους ήταν αγεφύρωτες. Στην Ευρώπη, τα δύο κόμματα χωρίζονται από χάσμα: ο Νικ Κλεγκ είχε εργαστεί για την Κομισιόν και υπηρέτησε μία θητεία ως ευρωβουλευτής, ενώ το κόμμα των Τόρις τώρα είναι πιθανώς πιο επιφυλακτικό από ποτέ απέναντι στην Ευρώπη. Ως υπουργός Εξωτερικών, ο Ουίλιαμ Χέιγκ είναι ο κορυφαίος της βρετανικής διπλωματίας. Το σύνθημά του στις εκλογές του 2005 ήταν «24 ώρες για να σώσουμε τη στερλίνα».

Αλλά και διεθνώς, υπάρχουν διαφορές στην πολιτική και τον τόνο. Όπως όλα τα μεγάλα κόμματα στη Βρετανία, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες και οι Συντηρητικοί φιλοξενούν ανθρώπους με μεγάλο εύρος απόψεων για τη διπλωματία. Εντός του Συντηρητικού Κόμματος υπάρχουν βουλευτές υπέρ του Ισραήλ και βουλευτές υπέρ των Αράβων. Εντός του κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών υπάρχουν ακτιβιστές που είναι υπέρ του ΝΑΤΟ και άλλου που δίνουν έμφαση στην ΕΕ στα θέματα ασφαλείας. Υπάρχουν αυτοί που είναι υπέρ του μονομερούς αφοπλισμού και άλλοι που θεωρούν ότι αυτό θα ήταν τρέλα. Συνολικά πάντως, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες είναι περισσότερο υπέρ μιας πολυμερούς προσέγγισης απΆό,τι οι Συντηρητικοί. Αν ρωτήσει κανείς έναν Συντηρητικό ποια είναι η μεγαλύτερη διεθνής απειλή σήμερα, το πιο πιθανό είναι να τοποθετήσει σε μία από τις πρώτες θέσεις της λίστας το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες είναι πιο πιθανό να δώσουν μία απάντηση όπως οι ΗΠΑ ή να μουρμουρίσουν κάτι για το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Οι Συντηρητικοί είναι ενστικτώδεις ατλαντιστές και δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στη σχέση με τις ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Νικ Κλεγκ επέκρινε τη «δουλοπρέπεια» του Συντηρητικού Κόμματος στις ΗΠΑ και τον άκαμπτο ατλαντισμό του.

Αλλά παρόλες τις διαφορές μεταξύ Συντηρητικών και Φιλελεύθερων Δημοκρατών – και όσα ειπώθηκαν μέσα στον πυρετό της προεκλογικής εκστρατείας – οι δύο ηγέτες τους είναι αποφασισμένοι να δώσουν έμφαση στα κοινά τους σημεία και όχι σε αυτά που προκαλούν τριβές. Όπου μπορούν, έχουν επιχειρήσει να συμφωνήσουν. Υπάρχει μεγάλος βαθμός συμφωνίας στο ζήτημα της διεθνούς βοήθειας. Και τα δύο κόμματα έχουν δεσμευτεί να φτάσουν το στόχο των δαπανών στο 0,7% του εθνικού εισοδήματος για διεθνή βοήθεια και να κρατήσουν ξεχωριστό υπουργείο Διεθνούς Ανάπτυξης. Διαφωνούν στις λεπτομέρειες, όπως για το ποιο ποσοστό της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ODA) μπορεί να χρησιμοποιείται και από άλλα υπουργεία όπως το ¶μυνας, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες που μπορούν να διευθετηθούν.

Στα ζητήματα που τα δύο κόμματα δεν έχουν ίδιες απόψεις, είτε «παζάρεψαν» να ακολουθηθεί η δική τους γραμμή σε ένα ζήτημα με αντάλλαγμα την πολιτική του άλλου κόμματος σε ένα άλλο, είτε συμφώνησαν να αφήσουν τους βουλευτές τους να ψηφίσουν ελεύθερα όταν τεθεί ένα σχετικό θέμα στο κοινοβούλιο. Αυτό πρακτικά σημαίνει για παράδειγμα ότι οι Τόρις συμφώνησαν να αποσύρουν τα σχέδιά τους για απαλλαγές από το φόρο κληρονομιάς, ενώ το ίδιο έπραξαν και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες σε σχέση με τη θέση τους για επιβολή ενός φόρου «έπαυλης». Όσο για την Ευρώπη, η διακομματική συμφωνία φαίνεται απλώς να «παγώνει» την παρούσα κατάσταση: οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες δεν θα σπρώξουν τη Βρετανία προς την Ευρώπη και οι Τόρις θα βάλουν φρένο στην επιθυμία τους να την τραβήξουν μακριά από την Ευρώπη. Αυτό θα δημιουργήσει κάποια παράξενα φαινόμενα. Για παράδειγμα, θα ψηφίζουν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, που ανήκουν στην ομάδα των Φιλελευθέρων, μαζί με τους Συντηρητικούς, που έχουν σχηματίσει τη δική τους ευρωσκεπτιστική ομάδα εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; Λεπτομέρειες όπως αυτή θα πρέπει να ξεκαθαρίζονται σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά.

Δεν είναι βεβαίως άνευ σημασίας το γεγονός ότι στις θέσεις-κλειδιά σε σχέση με την εξωτερική πολιτική εντός της κυβέρνησης – αυτές του υπουργού Εξωτερικών, του υπουργού ¶μυνας και του υπουργού Διεθνούς Ανάπτυξης – τοποθετήθηκαν οι Ουίλαμ Χέιγκ, Λάιαμ Φοξ και ¶ντιου Μίτσελ, όλοι τους δεξιοί, ευρωσκεπτικιστές Συντηρητικοί. Από αυτό θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι οι Τόρις, και όχι οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, θα θέσουν τον τόνο στην εξωτερική πολιτική της Βρετανίας.

Ωστόσο το να μετράμε τους υπουργούς μπορεί να μην είναι ο σωστός τρόπος για να καταλάβουμε τη δυναμική που θα αποκτήσει η κυβέρνηση Κάμερον-Κλεγκ. Κι αυτό γιατί αν πιστέψουμε τα όσα ειπώθηκαν για μία νέα πολιτική συνεργασίας – και με βάση την πρώτη συνέντευξη Τύπου των δύο ανδρών μπορούμε να τα πιστέψουμε – οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με τη μεγαλύτερη δυνατή συλλογικότητα. Σημαντικές πρωτοβουλίες θα λαμβάνονται πιθανώς μετά από έγκριση τόσο του Ντέιβιντ Κάμερον όσο και του Νικ Κλεγκ, αφού τις έχουν συζητήσει στο πλαίσιο του νεοσύστατου Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας.

Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες αναμένεται να κάνουν ουρές έξω από το γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Νικ Κλεγκ, ελπίζοντας, όπως και οι Βρετανοί απεσταλμένοι στην Ουάσινγκτον, να προωθήσουν τα αιτήματά τους όχι μόνο στο Φόρεϊν Όφις, αλλά και σε άλλα κέντρα εξουσίας. Προκειμένου να ενισχύσει το συναινετικό χαρακτήρα της κυβέρνησης Συντηρητικών-Φιλελεύθερων Δημοκρατών, ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον τοποθέτησε τον υψηλόβαθμο αξιωματούχο του Φόρεϊν Όφις σερ Πίτερ Ρίκετς, που είναι σεβαστός και από τα δύο κυβερνώντα κόμματα, στη νέα θέση του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας.

Τελικά, αυτό που θα ενώσει τον Ντέιβιντ Κάμερον και το Νικ Κλεγκ θα είναι η αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης της Βρετανίας, που αποτελεί και τη νούμερο ένα προτεραιότητά τους. Τα εσωτερικά θέματα θα έχουν προτεραιότητα σε σχέση με τα εξωτερικά. Έτσι θα αποφευχθεί και η δημιουργία προβλημάτων σε σχέση με την εξωτερική πολιτική. Κανείς δεν θέλει μια διένεξη με τη Ευρώπη ή τη Ρωσία ή τις ΗΠΑ ή την Κίνα. Μετά από τις συναρπαστικές εκλογές και τον ιστορικό σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού, φαίνεται ότι η βρετανική εξωτερική πολιτική θα συνεχίσει να βασίζεται στην ίδια αρχή στην οποία βασιζόταν εδώ και πολύ καιρό: τον πραγματισμό.

Το στίγμα των προθέσεών του έδωσε ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον απαγορεύοντας στους υπουργούς του να χρησιμοποιούν τα κινητά τηλέφωνά τους κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου.

Κατά την πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ο κ. Κάμερον ενημέρωσε τα μέλη της κυβέρνησης συνασπισμού ότι δεν επιθυμεί να χτυπούν τηλέφωνα -ούτε καν στη δόνηση- ή να αποστέλλονται μηνύματα όσο θα συζητούν τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τη Βρετανία.

Οι συστάσεις του Κάμερον εξέπληξαν αρκετούς αφού ακόμη και το βρετανικό κοινοβούλιο έχει αποδεχτεί τη χρήση κινητών τηλεφώνων, αρκεί να έχουν τεθεί σε αθόρυβη λειτουργία.

Πηγές: ΑΠΕ - ΜΠΕ, Γαλλ. Πρακτορείο