Το Τσάμπιονς Λιγκ βρήκε τη νέα «Σταχτοπούτα» του... Η Τσέλσι είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης για το 2012 και για πρώτη φορά στην ιστορία της, ύστερα από τη νίκη στη «Φούσμπαλ Αρένα» του Μονάχου επί της Μπάγερν στα πέναλτι με 4-3, αφού η κανονική διάρκεια και η παράταση έληξε 1-1 (83΄ Μίλερ – 88΄ Ντρογκμπά).
Η ομάδα του Λονδίνου ανέτρεψε τα προγνωστικά και με ακόμη ένα «ηρωικό» παιχνίδι, η εξέλιξη και η κατάληξη του οποίου θύμισαν τον τελικό της Ευρωλίγκας στο μπάσκετ, κατάκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο, κερδίζοντας ταυτόχρονα την έξοδό της στη διοργάνωση και τη νέα περίοδο.
Η εικόνα του αγώνα ήταν ακριβώς όπως θα την περίμεναν οι περισσότεροι, δηλαδή τη γηπεδούχο Μπάγερν να επιτίθεται και την Τσέλσι με «σφιχτό» παιχνίδι, όπως στο «Καμπ Νου» απέναντι στην Μπαρτσελόνα, να προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους για την εστία του Τσεχ.
Με το «κλασικό τρικ», δηλαδή τους Ρόμπεν και Ριμπερί να παίζουν με «ανάποδα πόδια» (δεξιά ο Ολλανδός, αριστερά ο Γάλλος), ενίοτε όμως από την ίδια πλευρά και οι δύο και τον Γκόμεζ στην «καρδιά» της αντίπαλης άμυνας, ο Γιουπ Χάινκες ήλπιζε να εκμεταλλευτεί τη διαφορά ποιότητας που δημιουργούσε στην «οπισθοφυλακή» της Τσέλσι η απουσία των τιμωρημένων Τζον Τέρι και Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς.
Οι Γερμανοί πίεσαν πολύ στο πρώτο ημίχρονο, ξεκινώντας το πρέσιγκ από την περιοχή του αγγλικού συλλόγου. Με καλή κυκλοφορία και παιχνίδι τόσο από τα άκρα όσο και από τον άξονα, είχαν την κατοχή και δημιούργησαν ευκαιρίες για γκολ.
Στο 13΄ η κεφαλιά του Γκόμεζ στη σέντρα του Ριμπερί έφυγε άουτ. Στο 21΄ ο Ρόμπεν «ρεζίλεψε» την άμυνα της Τσέλσι, έκανε συρτό σουτ που απέκρουσε αρχικά ο Τσεχ και στη συνέχεια η μπάλα πήγε στο δεξί κάθετο δοκάρι. Στο 35΄ ο Μίλερ, από τη μικρή περιοχή, έπιασε ελάχιστα άστοχο εν κινήσει σουτ στη σέντρα του Κοντέντο και στο 42΄ ο Γκόμεζ «άδειασε» τον Κέιχιλ αλλά απέναντι στην εστία σούταρε ψηλά άουτ. Από την πλευρά τους, οι Άγγλοι απείλησαν μόνο στη φάση του 37ου λεπτού με τον Καλού, το σουτ του οποίου εξουδετέρωσε πέφτοντας στην αριστερή γωνία του ο Νόιερ.
Προϊόντος του χρόνου η Μπάγερν ανέβασε την πίεση ακόμη περισσότερο, αφού είχε την κατοχή, είχε τις δυνάμεις και στο 53΄ είδε να της ακυρώνεται γκολ του Ριμπερί, σε οριακή φάση πάντως, με το Γάλλο να έχει πάρει το ριμπάουντ στην απόκρουση του Τσεχ, μετά το σουτ του Ρόμπεν.
Σε κάποια διαστήματα μάλιστα το παιχνίδι παιζόταν στο μισό γήπεδο, αφού ο Μάτα που θα μπορούσε να ελέγξει το ρυθμό για την Τσέλσι είχε «καταποντιστεί» στις «συμπληγάδες» των αντίπαλων μέσων.
Ενδεικτικό της αγωνιστικής διαφοράς των δύο ομάδων είναι ένα στατιστικό που αποτυπώνει πλήρως την εικόνα της αναμέτρησης: στο 70ο λεπτό τα κόρνερ ήταν 17-0 για την Μπάγερν.
Τελικά, στο 83΄ ο Μίλερ άνοιξε το σκορ με κεφαλιά από σέντρα του Κρόος, βγαίνοντας στο δεύτερο δοκάρι και στην πλάτη του Κόουλ. Ο αγώνας όμως δεν είχε τελειώσει και οι Γερμανοί το κατάλαβαν στο 88΄, όταν στο κόρνερ του Μάτα, που ήταν το πρώτο της Τσέλσι στον αγώνα, ο Ντρογκμπά με δυνατό άλμα έπιασε την κεφαλιά και έκανε το 1-1, στέλνοντας το ματς στην παράταση.
Η ψυχολογία είχε πλέον αντιστραφεί, όπως φάνηκε στο 97ο λεπτό: ο Ριμπερί κέρδισε πέναλτι από το σκόρερ της Τσέλσι (τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε από τον Όλιτς), αλλά ο «σπεσιαλίστας» Ρόμπεν έστειλε τη μπάλα πάνω στον Τσεχ, με μια πολύ κακή εκτέλεση.
Η Μπάγερν έχασε νέα μεγάλη ευκαιρία στο 107΄, με τον Όλιτς να πλασάρει στην κίνηση από τη σέντρα του Κρόος και να αστοχεί ελάχιστα, στην τελευταία ευκαιρία της ομάδας του να αποφύγει τη διαδικασία των έντεκα μέτρων.
Τα πέναλτι: Λαμ 1-0, Μάτα απέκρουσε ο Νόιερ, Γκόμεζ 2-0, Νταβίντ Λουΐς 2-1, Νόιερ 3-1, Λάμπαρντ 3-2, Όλιτς απέκρουσε ο Τσεχ, Κόουλ 3-3, Σβάινσταϊγκερ δοκάρι, Ντρογκμπά 3-4
Οι νικητές του Champions League/Κυπέλλου Πρωταθλητριών:
Ρεάλ Μαδρίτης 9 (1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002)
Μίλαν 7 (1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007)
Λίβερπουλ 5 (1977, 1978, 1981, 1984, 2005)
Μπάγερν 4 (1974, 1975, 1976, 2001)
Άγιαξ 4 (1971, 1972, 1973, 1995)
Μπαρτσελόνα 4 (1992, 2006, 2009, 2011)
Ίντερ 3 (1964, 1965, 2010)
Μάντσεστερ Γ. 3 (1968, 1999, 2008)
Γιουβέντους 2 (1985, 1996)
Μπενφίκα 2 (1961, 1962)
Νότιγχαμ 2 (1979, 1980)
Πόρτο 2 (1987, 2004)
Σέλτικ 1 (1967)
Αμβούργο 1 (1983)
Στεάουα Β. 1 (1986)
Μαρσέιγ 1 (1993)
Φέγενορντ 1 (1970)
Άστον Βίλα 1 (1982)
Αϊντχόφεν 1 (1988)
Ερυθρός Αστέρας 1 (1991)
Ντόρτμουντ 1 (1997)
Τσέλσι 1 (2012)
