Επίσκεψη Μακρόν στην Αθήνα

Την απόλυτη ικανοποίησή της για τις επαφές του Παρισιού, εκφράζει η ελληνική κυβέρνηση, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων και την αποδοχή από τον Πρόεδρο της Γαλλίας της πρότασης του Κυριάκου Μητσοτάκη να εκτεθούν τα Γλυπτά του Παρθενώνα που υπάρχουν στο Λούβρο, στο Μουσείο της Ακρόπολης.  

Μάλιστα, συμφωνήθηκε να εκτεθούν το 2021, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση.   Η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ότι, αποτελεί σημαντική συμβολή στον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, ότι ο Γάλλος Πρόεδρος αποδέχθηκε την πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού, να έρθει από το Λούβρο και να εκτεθεί η μετόπη από τη νότια όψη του Παρθενώνα. Μια από τις μετόπες βρίσκεται στην Αθήνα, μια εκτίθεται στο Λούβρο και δεκαπέντε άλλες στο Βρετανικό Μουσείο, μετά την λεηλασία των γλυπτών από τον Λόρδο του Έλγιν.  

Στο πλαίσιο αυτό, Κυριάκος Μητσοτάκης και Εμανουέλ Μακρόν συμφώνησαν να υπάρξει το 2021 έκθεση με μοναδικά εκθέματα από το Λούβρο και από άλλα ιδρύματα στο Μουσείο της Ακροπόλεως και στο Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο των Αθηνών, ενώ ταυτόχρονα να πραγματοποιηθεί έκθεση χάλκινων ευρημάτων από την Ελλάδα για πρώτη φορά στο Λούβρο.  

Αποτιμώντας την επίσκεψη, πηγές του Μεγάρου Μαξίμου σημειώνουν ότι η επίσκεψη στο Παρίσι ήταν η πρώτη Έλληνα πρωθυπουργού μετά την ολοκλήρωση της δεκαετούς κρίσης. Κατά την συνάντηση συζητήθηκαν οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο στην οποία η Ελλάδα αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας.  

 

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, πέραν όλων των άλλων σημαντικών θεμάτων, συζήτησε με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν για θέματα πολιτισμού ενόψει και του εμβληματικού για την Ελλάδα έτους 2021.

Από ελληνικής πλευράς υπάρχει η πρόταση για έκθεση στη χώρα μας των Γλυπτών του Παρθενώνα που υπάρχουν στο Λούβρο, με αντίστοιχη έκθεση χάλκινων γλυπτών -που μέχρι τώρα δεν έχουν βγει από την Ελλάδα- στο Μουσείο του Λούβρου.

Οι μετόπες της νότιας όψης είχαν ως θέμα τη μάχη των Λαπίθων με τους Κενταύρους, τη γνωστή Κενταυρομαχία, στην οποία πήρε μέρος ο μυθικός βασιλιάς των Αθηνών, Θησέας. Μια από τις μετόπες βρίσκεται ακόμα στην Αθήνα, ενώ μια άλλη εκτίθεται στο Λούβρο και δεκαπέντε άλλες στο Βρετανικό Μουσείο, μετά την λεηλασία των γλυπτών από τον Λόρδο του Έλγιν.

Η δέκατη μετόπη είναι η πρώτη στην οποία παρουσιάζεται μια Λαπιθίδα καθώς τρέχει προσπαθώντας να αποφύγει έναν Κένταυρο. Ο Κένταυρος την έχει αγκαλιάσει και επιχειρεί να την πιάσει με το αριστερό του χέρι το οποίο η Λαπιθίδα προσπαθεί να απαγκιστρώσει. Το γλυπτό πήρε από την Ελλάδα ο Λουί Φρανσουά Σεμπαστιάν Φοβέλ, αρχαιολόγος, ζωγράφος και για μια περίοδο πρεσβευτής της Γαλλίας στην Οθωμανική αυτοκρατορία, το 1788.

Το θέμα εξετάζουν τα υπουργεία Πολιτισμού των δύο χωρών για να προωθήσουν την υλοποίησή του, ωστόσο η θέση του Μεγάρου Μαξίμου είναι ότι θα πρέπει να είμαστε ευέλικτοι σε τέτοια θέματα.

Τον Σεπτέμβριο συνόδευσε τον Εμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα. Τρεις μήνες μετά εγκαινιάζει ελληνική γκαλερί YellowKorner. Ο Γάλλος επιχειρηματίας Paul Antoine Briat περιγράφει στη «Ν» την ιδέα της εύκολης και φτηνής πρόσβασης σε έργα φωτογραφικής τέχνης, εκφράζει την εκτίμηση ότι είναι η ώρα της επανεπένδυσης στην Ελλάδα και μοιράζεται τις προσδοκίες του από την οικονομική πολιτική της νέας γαλλικής κυβέρνησης. Ο ίδιος στέλνει μήνυμα στο κράτος: «Σταμάτα να είσαι ο παίκτης. Γίνε προπονητής και διαιτητής».

Tι είναι το Yellow Korner και πού στηρίζεται η ιδέα; 

Το Yellow Korner δημιουργήθηκε το 2006 από δύο φίλους, τον Alexandre de Metz κι εμένα. Ήμασταν και οι δύο από τα παιδικά μας χρόνια παθιασμένοι για τη φωτογραφία. Μέσα από αυτήν τη συνάντηση προέκυψε μια ιδέα και μια φιλοδοξία: να καταστήσουμε την τέχνη της φωτογραφίας προσβάσιμη για όλους και το YellowKorner κορυφαίο εκδότη καλλιτεχνικής φωτογραφίας. 

To concept λοιπόν προκύπτει από μια πολύ απλή εξίσωση: αντί να προσφέρει 10 αντίτυπα για 5.000 ευρώ, το YellowKorner επιλέγει να εκδώσει 1.000 αντίτυπα για 50 ευρώ, διατηρώντας συγχρόνως αδιάβλητες προδιαγραφές ποιότητας για όλες τις εκτυπώσεις, τα τελειώματα και την επιλογή των φωτογράφων.

Ξεκινήσατε το 2006 και σήμερα δραστηριοποιείστε διεθνώς, με περίπου 90 γκαλερί. Ποια στοιχεία ξεχωρίζετε ως κομβικά για την ανάπτυξη της επιχείρησης μέχρι σήμερα, ιδίως στο εξωτερικό;

Το σημείο - κλειδί είναι να δουλεύεις με ισχυρούς τοπικούς εταίρους που έχουν την ευαισθησία στο brand μας και μπορούν να κατανοήσουν τόσο το λιανικό εμπόριο όσο και την τέχνη.

Ποιοι είναι οι στόχοι του Yellow Korner στην Αθήνα και γιατί επιλέξατε την Ελλάδα ως έναν από τους προορισμούς του; 

Το YellowKorner έχει επιλεγεί ανάμεσα στις γαλλικές επιχειρήσεις που συνόδευσαν τον Πρόεδρο Μακρόν στην Αθήνα τον περασμένο Σεπτέμβριο. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Πνύκα, εξέφρασε την επιθυμία να ανοικοδομήσει την ΕΕ, αναδεικνύοντας το στοιχείο του πολιτισμού. Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος μας: να ωθήσουμε τους ανθρώπους να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον με τον πολιτισμό και την τέχνη. Η Αθήνα είναι η τέλεια πόλη για αυτό.

Σε ποιον βαθμό θα λέγατε ότι τα προϊόντα σας συνδέονται με τις τουριστικές υπηρεσίες και πώς αξιολογείτε την προοπτική της Ελλάδας στον συγκεκριμένο τομέα; 

Τα προϊόντα μας έχουν την ευκαιρία να στοχεύουν ταυτόχρονα σε ντόπιους και τουρίστες - αγορές BtoB και BtoC. Όταν έχεις ένα Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, είναι ιδανικό να αγοράσεις τέχνη και να τη φέρεις πίσω στο σπίτι. Είναι τέλειο και για τους Αθηναίους, καθώς δεν υπάρχει ακόμη αυτός ο τύπος της προσφοράς στην αγορά. Στοχεύουμε επίσης σε ξενοδοχεία και όλες τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του ελεύθερου χρόνου.

Πώς θα περιγράφατε τη σχέση της επιχείρησης με την καινοτομία; 

Πρέπει να πηγαίνουν χέρι - χέρι.

Είστε λοιπόν από τους επιχειρηματίες που τον Σεπτέμβριο συνόδευσαν τον πρόεδρο Μακρόν στην ελληνική πρωτεύουσα. Ποια εντύπωση αποκομίσατε από αυτήν την επίσκεψη και πώς αξιολογείτε ευρύτερα τη δυνατότητα της ελληνικής οικονομίας, με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα αλλά και τις χρόνιες αδυναμίες της, να προσελκύει επενδύσεις; 

Ήμουν πολύ περήφανος που ήρθα μαζί με τον Πρόεδρο Μακρόν στην Αθήνα. Νομίζω ότι είναι ένας από τους Ευρωπαίους ηγέτες που είναι σε θέση να ανοικοδομήσουν την Ευρώπη πάνω στα αρχικά της θεμέλια: με ισχυρές φιλοδοξίες στην οικονομία, την πολιτική και τον πολιτισμό. Συμφωνώ με τη θέση που διατύπωσε ότι αν αφήσουμε την ΕΕ να πορευτεί όπως πορεύτηκε για 20 χρόνια τότε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι σύντομα θα εξαφανιστεί. Είναι ευθύνη μας να αναλάβουμε την τύχη της και αυτός είναι επίσης ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε απέναντι στις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ινδία.

Η ελληνική οικονομία ανακάμπτει και νομίζω ότι είναι η σωστή στιγμή για επανεπένδυση στην Ελλάδα. Μετά από πολλά χρόνια αναταραχής, υπάρχουν πλέον καλά σημάδια.

Πώς αξιολογείτε τις επιδόσεις του γαλλικού κράτους στην προώθηση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας;

Η ομάδα του Μακρόν επικεντρώνεται στην επιχειρηματικότητα και την καινοτομία και έχει καταλάβει ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να προσδώσεις δυναμική στην οικονομία, να δημιουργήσεις θέσεις εργασίας. Έχει αντιληφθεί απολύτως ότι το εργασιακό δίκαιο θα πρέπει να εξελιχθεί. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες εμπιστεύονται πλέον το γαλλικό κράτος σε αυτό. Και η εμπιστοσύνη είναι το στοιχείο - κλειδί στην οικονομία.

Ποιος θα λέγατε ότι θα πρέπει να είναι ο ρόλος του πολιτικού συστήματος και του κράτους στον τομέα των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας; Στην Ελλάδα, στη Γαλλία και αλλού.

Για πολύ καιρό στη Γαλλία, από την εποχή του Κολμπέρ (υπουργός του Λουδοβίκου ΙΔ’), έχουμε δει το κράτος ως παίκτη στο πεδίο της οικονομίας. Έχει παρέμβει κατέχοντας επιχειρήσεις. Τώρα οι κοινωνίες μας έχουν αρχίσει να κατανοούν ότι το κράτος θα πρέπει να προωθεί τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα των οικονομικών παικτών, αντί να τις αναλαμβάνει το ίδιο. Στη γλώσσα των σπορ, θα μπορούσαμε να το θέσουμε ως εξής: «Σταμάτα να είσαι ο παίκτης. Γίνε προπονητής και διαιτητής».

naftemporiki.gr

Από την έντυπη έκδοση

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
[email protected]

Κάπου 400.000 Νεοέλληνες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τα τελευταία χρόνια σε αναζήτηση καλύτερης τύχης εκτός αυτής. Καλά έκαναν. Ανέλαβαν την ευθύνη του εαυτού τους και έτσι έπρεπε. Κάποιοι βρίσκονται στη Silicon Valley στην Αμερική, κάποιοι άλλοι στα Τεχνολογικά Πάρκα της Αυστραλίας. Ακολουθούν τους δρόμους που ανοίγει η 4η βιομηχανική επανάσταση προετοιμάζοντας το μέλλον. Ευχόμαστε οι περισσότεροι να πετύχουν και να διαπρέψουν.

Κύριο ατού τους στην προσπάθειά τους η αρετή και η τόλμη. Για να το πούμε πιο απλά, όλοι αυτοί οι συμπατριώτες μας θέλουν να προκόψουν. Δεν περιμένουν τίποτε ούτε από το κράτος ούτε από το πελατειακό σύστημα. Η προκοπή και η αναζήτησή της είναι το όραμά τους. Ένα όραμα, όμως, που η εξουσία δεν το θέλει καθόλου. Δεν θέλει απέναντί της ανθρώπους που επιλέγουν να σκέπτονται ελεύθερα. Επιδίωξή της είναι να έχει υπηκόους. Γι’ αυτό και δεν κάνει τίποτε ώστε οι Έλληνες του εξωτερικού να μπορούν να ψηφίζουν.

Τους φοβάται. Δεν είναι υποτακτικοί, όπως αυτοί που περιμένουν επιδόματα και πολιτικά βολέματα. Άρα, δεν ψηφίζουν με κριτήριο την προσωπική προκοπή αλλά τη συναλλαγή. Οι καιροί ωστόσο αλλάζουν, και μάλιστα πολύ γρήγορα, αλλά οι πολιτικοί μας τρέμουν τις αλλαγές. Δικό τους όραμα είναι η ακινησία. Αυτή που οδηγεί στη γάγγραινα. Την τραγική αυτή ασθένεια της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Η γάγγραινα, όμως, οδηγεί αναγκαστικά σε ακρωτηριασμούς. Αυτό πρέπει με κάθε τρόπο να αποφευχθεί.

Η κοινωνία μας πρέπει να αφυπνισθεί και να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα, να καταλάβει σε ποιον κόσμο πορεύεται και πώς θα μπορέσει να σταθεί στους κόλπους του. Όσο ποτέ άλλοτε, πρέπει να υπάρξει μία Ελλάδα της προκοπής. Μία Ελλάδα που θα αντισταθεί στην ημιμάθεια, την εθελοτυφλία και την εξαπάτηση. Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, ο κόσμος των επιχειρήσεων θα περάσει μια περίοδο έντονων διαρθρωτικών αλλαγών. Όπως ο δυτικός κόσμος πέρασε από μία κατά βάση αγροτική οικονομία σε μία βιομηχανική οικονομία στις δεκαετίες του 1930 και του 1940, σήμερα ο κόσμος ολόκληρος μεταβαίνει σε μία δικτυωμένη, ψηφιακή οικονομία, στο πλαίσιο της παγκόσμιας αγοράς.

Με ολοένα και πιο εντατικούς ρυθμούς, οι κλάδοι της οικονομίας κατευθύνονται όχι από τις εταιρείες, από τα μονοπώλια και τους ρυθμιστικούς φορείς, αλλά από ανταγωνιστικά οικοσυστήματα.

Αυτοί οι κλάδοι εξελίσσονται καθώς οι εταιρείες που τους απαρτίζουν στρέφονται προς τη φιλοσοφία του λογισμικού, έχοντας στον πυρήνα τους διάφορα μοντέλα ψηφιακής επιχειρηματικότητας. Εκείνοι που θα αποδεχθούν πρώτοι την αλλαγή, θα αναδειχθούν νικητές.

Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι στις μέρες μας οι κοινωνικοί και οικονομικοί θεσμοί εισάγουν την ανατρεπτική τεχνολογία του Διαδικτύου στη ζωή μας με οριζόντιο, αντί για κάθετο, τρόπο.

Για να το θέσω αλλιώς, σε κάθε κλάδο -είτε αυτός είναι κατασκευαστικός-κτηματικός, ενεργειακός, υγείας, ψυχαγωγικός, ή οικονομικός- οι καλύτερες εταιρείες υιοθετούν τα ψηφιακά επιχειρηματικά μοντέλα που οδηγούν σε νέες πηγές εσόδων.

Το ίδιο μοτίβο βρίσκει κανείς σε όλους τους κλάδους. Οι νικητές σε έναν κλάδο έχουν περισσότερα κοινά με τους νικητές σε άλλους κλάδους, αντί με τους χαμένους στον δικό τους κλάδο. Αναπόφευκτα: βασίζονται στο λογισμικό, είναι προσανατολισμένοι στο ψηφιακό επιχειρηματικό μοντέλο και εστιάζουν στον καταναλωτή/χρήστη αντί για τον προμηθευτή.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό διότι η δικτύωση και όχι η διαπλοκή πλέον απαιτεί μεγάλους χώρους ελευθερίας. «Στη νέα επιχειρηματικότητα, η οικονομία υπερισχύει της πολιτικής», είπε στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, και είχε δίκιο. Βλέπει σωστά τις εξελίξεις και πιθανότατα αυτή η ματιά θα είναι η αφετηρία για ευρύτερες αλλαγές και στην Ευρώπη. «Στις νέες συνθήκες, μοναδικός ρόλος της κυβέρνησης είναι να υπηρετεί τους πολίτες. Πρέπει έτσι να λειτουργεί με πολλή διαφάνεια και να είναι υπόλογη για τις πράξεις της», τόνισε πρόσφατα ο Εμ. Μακρόν.

Δεν χωρά πλέον καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε στην εποχή ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου. Αυτό που συνάπτεται ανάμεσα στις κυβερνήσεις και στους ανθρώπους της προκοπής, είτε ανάμεσα στις εδραιωμένες επιχειρήσεις και τις νέες εταιρείες. Παρατηρώντας κανείς τον κόσμο μας διαπιστώνει ότι παντού όλο και περισσότεροι νέοι θέλουν να δουλέψουν για δικό τους λογαριασμό. Θέλουν να έχουν τα μεγαλύτερα δυνατά περιθώρια αυτονομίας. Η ψηφιακή τεχνολογία και οι αναρίθμητες εφαρμογές της προσφέρουν πάμπολλες ευκαιρίες, καθώς και νέα επιχειρηματικά πρότυπα.

«Στον νέο κόσμο στον οποίο ήδη έχουμε εισέλθει», μας έλεγε πριν από λίγο καιρό φίλος καθηγητής φιλοσοφίας στο Βέλγιο, «η ψηφιακή απελευθέρωση αξιοποιεί πρωτίστως τους έμψυχους πόρους και δευτερευόντως τους υλικούς. Δημιουργεί, ωστόσο, και νέες υποχρεώσεις, γιατί η ελευθερία δεν είναι ασυδοσία αλλά ευθύνη». Όπως βέβαια και η προκοπή, θα προσθέταμε εμείς, την οποία τόσο έχουμε ανάγκη.

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Έχει καυτηριάσει την αποστροφή που δείχνουν οι Γάλλοι στις μεταρρυθμίσεις. Οι αναφορές του σε «αγράμματους βιομηχανικούς εργάτες», που πίνουν και καπνίζουν, σίγουρα το savoir vivre δεν ορίζουν και τη Χίλαρι με τους «αξιοθρήνητους ψηφοφόρους» θυμίζουν. 

Κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα είχε πει ότι δεν θα υποχωρήσει μπροστά «στους οκνηρούς, τους κυνικούς ή τους εξτρεμιστές/σκληροπυρηνικούς» στην προσπάθειά του να προωθήσει τις αλλαγές στα εργασιακά με την ευελιξία στον ορισμό των μισθών και των ωραρίων, τις πιο εύκολες απολύσεις και τις φθηνότερες αποζημιώσεις.

Τα γαλλικά για τους «τεμπέληδες» ενόχλησαν και τον Μακρόν στην αντεπίθεση ώθησαν. «Δεν μπορούμε να πάμε μπροστά αν δεν λέμε τα πράγματα όπως είναι».

Πώς είναι τα πράγματα; «Τεμπέληδες» βγήκαν στους δρόμους, και σε κάποιες περιοχές του Παρισιού παίζαν κλέφτες και αστυνόμους. 

«Τεμπέληδες όλης της Γαλλίας ξεσηκωθείτε», ήταν το χθεσινό σύνθημα στις διαδηλώσεις με διασπασμένες τις συνδικαλιστικές ενώσεις. 

Ξεσηκώθηκαν; Ας πούμε ότι τα προσχήματα σώθηκαν. Εκείνο που όπως φαίνεται δεν σώζεται, είναι το «security» (ασφάλεια) από το Flexicurity. «Flexi» και όποιος αντέξει.

Ο πρόεδρος είπε την τελευταία του λέξη; Την ώρα του πρώτου μεγάλου τεστ της θητείας, φέρεται σαν το έχει περάσει ήδη με επιτυχία, φέρνοντας στο νου στιγμές του Σαρκολέοντος το 2007, όταν είχε δώσει το σύνθημα για σκληρή δουλειά.

Σε μια χώρα που το βιβλίο «Καλημέρα Τεμπελιά» (Bonjour Paresse) γνώρισε εκδοτική επιτυχία και ο Economist εντόπιζε την (αρνητική) διάθεση των Γάλλων απέναντι στην εργασία στης γλώσσας τους την ιστορία. (Η ετυμολογία της γαλλικής λέξης για την εργασία -travail- προέρχεται από τη λατινική tripalium, που ήταν ένα εργαλείο βασανιστηρίων.) 

Αγγλοσαξωνική ειρωνεία. Η δουλειά δεν είναι δουλεία, εκτός αν συνοδεύεται από κοροϊδία. Όταν χρησιμοποιεί το δικαίωμα της εργασίας για να το παρακάμψει και κάθε συζήτηση ή αντίδραση στα προωθούμενα σχέδια να κάψει.    

Από την έντυπη έκδοση 

Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]

H βόλτα του Γάλλου προέδρου και της συζύγου του στο κέντρο της Αθήνας, εκτός πρωτοκόλλου και εκτός προγράμματος, οι φωτογραφήσεις και οι χειραψίες με Έλληνες και τουρίστες, που βρέθηκαν την ώρα εκείνη στην οδό Ερμού, έκλεισαν με τον καλύτερο τρόπο μια επιτυχημένη επίσκεψη.

Από το απόγευμα της Παρασκευής που αναχώρησε ο Εμανουέλ Μακρόν και η συνοδεία του ξεκίνησε η συζήτηση για τον απολογισμό της επίσκεψης και το κατά πόσο ήταν θετική. Όμως, ο περίπατος του προεδρικού ζεύγους, που αναπαράχθηκε και από ξένα μέσα ενημέρωσης, αποτελεί ένα ηχηρό μήνυμα ασφάλειας και είναι το σημαντικότερο δώρο των επισκεπτών μας. Σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη, κατά την οποία άλλες χώρες δοκιμάζονται από την τρομοκρατία, μεταξύ των οποίων είναι και η Γαλλία, η πατρίδα των προσκεκλημένων μας, ο ηγέτης ενός μεγάλου ξένου κράτους κυκλοφορεί με άνεση στο κέντρο της πρωτεύουσας.   

Ευτυχώς η χώρα μας έχει μείνει έξω από τη δίνη της τρομοκρατίας και αυτό επιβεβαιώθηκε με τον πιο επίσημο τρόπο το μεσημέρι της Παρασκευής.

Όποιος, από το εξωτερικό, είδε τον Εμανουέλ Μακρόν και τη σύζυγό του να βολτάρουν στο κέντρο της Αθήνας, το μήνυμα που έλαβε ήταν σαφές. Πως η Αθήνα είναι μια ασφαλής πόλη, που επιτρέπει και σε αρχηγό κράτους να κυκλοφορεί, όπως οι απλοί τουρίστες. Ασφαλώς και είχε τη συνοδεία της προσωπικής του ασφάλειας, καθώς και Ελλήνων αστυνομικών, αλλά παρ’ όλα αυτά ο περίπατος του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας στην πολύβουη Ερμού, σε ώρα αιχμής, ανάμεσα σε έκπληκτους πολίτες δεν είναι κάτι που συνηθίζεται στις μέρες μας.

Είναι, ίσως, το πιο χειροπιαστό και άμεσο κέρδος της επίσκεψης.

Τα υπόλοιπα προσδοκώμενα οφέλη, όπως η προώθηση επενδύσεων, η στήριξη της Γαλλίας για την έξοδο από το μνημόνιο και για τη διευθέτηση του χρέους, τελούν υπό την αίρεση και άλλων παραγόντων. Απαιτούν χρόνο να ωριμάσουν, απαιτούν συνέχιση των μεταρρυθμιστικών ενεργειών από μέρους της Ελλάδας και εφαρμογή του προγράμματος, συμφωνία των άλλων εταίρων -και ειδικά της Γερμανίας- και το αποτέλεσμά τους δεν είναι βέβαιο.

Από την έντυπη έκδοση 

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

«Ο περίγυρος ήταν κινηματογραφικός, θεατρικός, όπως ακριβώς αρέσει στον Γάλλο  Πρόεδρο... Η φιλοδοξία του δεν ήταν κατώτερη του φόντου». (Εl Pais)

«Η εικόνα είναι ωραία, θεαματική. Ο Μακρόν -που σε αυτόν τον τομέα δεν διστάζει ποτέ να υπερβάλει- το είχε ονειρευθεί αυτό, στα βήματα του Αντρέ Μαλρό, ο οποίος είχε εκφωνήσει λόγο εκεί πριν 60 χρόνια». (Le Monde) 

«Tο σκηνικό ήταν εντυπωσιακό», σχολιάζει η Handelsblatt, που δαγκώνεται από ζήλια, γιατί μια τέτοια τιμή, να απευθύνει ομιλία από τον χώρο της Πνύκας, θα ήταν αδιανόητο να επιδαψιλεύσει η ελληνική κυβέρνηση στη Μέρκελ ή ακόμη και στον Γερμανό πρόεδρο.

«Στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία, ο Μακρόν ευαγγελίζεται την επανίδρυση της Ευρώπης. Ασφαλώς μπορεί κανείς να το θεωρήσει κιτς, υπερβολικό... Μπορεί όμως και να αισθάνεται ευγνωμοσύνη, γιατί εμφανίστηκε ένας νέος πολιτικός που παίρνει τα ηνία από τους λογιστές και τους μπακάληδες της Ευρώπης». (Welt)

Το εμπεδώσαμε. Ο Γάλλος πρόεδρος, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, έπαιξε με τα σύμβολα όσο καλύτερα γινόταν. Πώς το ‘χε πει ο συμπατριώτης του, Φρανσουά Μιτεράν; «Η πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων». 

Οι μεγάλοι λόγοι θέλουν και μεγάλο σκηνικό. Και μας αρέσει, γιατί είμαστε στη μέση. Αλλά το να πει κανείς ότι με τους συμβολισμούς καθαρίζεις και το περιεχόμενο είναι περισσότερο σαν να γράφεις τις τελευταίες γραμμές ενός τελευταίου κεφαλαίου παρά τις πρώτες γραμμές ενός καινούργιου. 

Το «για να δούμε» προκύπτει, λοιπόν, αβίαστα. Η χρυσόσκονη που σκόρπισε ο ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων με την κατάληξη της ομιλίας του μπορεί να μας κάνει να φουσκώνουμε από υπερηφάνεια για τον δικό μας Σεφέρη, μα προβληματίζει όποιον ξέρει.

Ο Γάλλος πρόεδρος έκλεισε απαγγέλοντας το τελευταίο μέρος του ποιήματος του Σεφέρη «Les anges sont blancs» (Οι άγγελοι είναι λευκοί). Λιώσαν από συγκίνηση αρκετοί, μα ο ποιητής παρακολουθεί με αγανάκτηση το διαμελισμό της Πολωνίας και ψάχνει τους απαιτητικούς λευκούς αγγέλους για ν’ αγγίξει το θαύμα. Το θαύμα δεν ήρθε. Ήρθε το μεγάλο τραύμα.    

Από την έντυπη έκδοση

Στον Βασίλη Κωστούλα
[email protected]

Η Γαλλία θα συνεχίσει να πιέζει για μια φιλόδοξη εφαρμογή της συμφωνίας του Eurogroup για το χρέος, αρκεί η ελληνική κυβέρνηση να τηρήσει τις δεσμεύσεις της για τις μεταρρυθμίσεις. Το μήνυμα αυτό στέλνει σε αποκλειστική συνέντευξη στη «Ν», λίγες ώρες μετά την επίσκεψη της γαλλικής αντιπροσωπείας στην Αθήνα, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Γαλλίας Μπρούνο Λεμέρ, ο οποίος ξετυλίγει την ατζέντα της κυβέρνησης Μακρόν για τη Γαλλία, την Ελλάδα και την Ευρωζώνη.

Ο Γάλλος αξιωματούχος μιλά για «τεράστια πρόοδο στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες», χαρακτηρίζει «θετικό πρώτο βήμα» την έκδοση κρατικού ομολόγου τον Ιούλιο και εκφράζει την πεποίθηση ότι η χώρα «μπορεί τελικά να δει το τέλος του τούνελ» για την έξοδο από τα προγράμματα προσαρμογής. Ωστόσο, τονίζει ότι «υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μπροστά - πολλοί άνεργοι και μια εύθραυστη ανάκαμψη - που σημαίνει ότι οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν». Αναφερόμενος στην παράμετρο του ΔΝΤ στο ευρωπαϊκό πλαίσιο οικονομικής διάσωσης, δήλωσε ότι θα είναι μεν «χρήσιμο να σκεφτούμε ξανά για τον συγκεκριμένο ρόλο διάφορων θεσμικών εταίρων» αλλά «για το μέλλον», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το τρέχον ελληνικό πρόγραμμα.

«Για μια μακρά περίοδο, η Γαλλία έζησε πάνω από τους πόρους της», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Λεμέρ, κληθείς να αιτιολογήσει το σχέδιο περικοπής δημοσίων δαπανών στη χώρα του. Χαρακτηρίζει επίσης δύσκαμπτη τη γαλλική αγορά εργασίας, περιγράφοντας το σκεπτικό πίσω από την απλοποίηση του πλαισίου για τις απολύσεις αλλά και τις προσλήψεις που δρομολογεί η κυβέρνηση Μακρόν, δείχνοντας εμμέσως πλην σαφώς τον προσανατολισμό της, στα αντίστοιχα διαρθρωτικά ζητήματα της Ευρωζώνης.

Ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Γαλλίας κάνει λόγο για «αυξανόμενο επενδυτικό ενδιαφέρον» της χώρας του «ιδίως στον μεταφορικό τομέα» της Ελλάδας. «Θα παρακολουθήσουμε στενά τις αποφάσεις του ΤΑΙΠΕΔ», υπογραμμίζει μεταξύ άλλων, και αναφέρεται στη 40μελή επιχειρηματική αποστολή που συνόδευσε τον Πρόεδρο Μακρόν στην Αθήνα, σημειώνοντας ότι η Γαλλία είναι η 4^η χώρα σε ύψος επενδύσεων στην Ελλάδα.

Ο κ. Λεμέρ διακρίνει εξέλιξη στη στάση της Γερμανίας αναφορικά με την προοπτική περαιτέρω πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης στην Ευρωζώνη, διαβλέποντας ένα «μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας» μετά τις επικείμενες γερμανικές εκλογές, προς την κατεύθυνση «περισσότερης αλληλεγγύης» αλλά και «περισσότερης υπευθυνότητας» και δημοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση, κατά τη γνώμη του, απέναντι στις προκλήσεις που γεννά η παγκοσμιοποίηση, η Ευρώπη θα πρέπει να διασφαλίσει δίκαιους κανόνες εμπορίου στη διεθνή σκηνή· «και αυτό δεν είναι προστατευτισμός αλλά διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο».

Στη Γαλλία προωθείτε ως υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών μια ατζέντα περικοπής δαπανών και μείωσης φόρων. Γιατί επιλέγετε αυτόν τον δρόμο για την ώθηση της ανάπτυξης; Είναι μια συνταγή την οποία θα προκρίνατε και για την περίπτωση της Ελλάδας;

Για μια μακρά περίοδο, η Γαλλία έζησε πάνω από τους πόρους της. Το επίπεδο των δημοσίων δαπανών μας δεν είναι βιώσιμο μακροπρόθεσμα. Το γνωρίζαμε για πολύ καιρό, αλλά διαδοχικές κυβερνήσεις δεν είχαν το θάρρος να προβούν στις απαραίτητες περικοπές. Αυτήν τη φορά έχουμε μια αληθινή εντολή από τον γαλλικό λαό να προχωρήσουμε και να κάνουμε τους απαραίτητους μετασχηματισμούς στην οικονομία μας – περιλαμβανομένων των περικοπών δαπανών. Γνωρίζουμε ότι κάποιες θα είναι επώδυνες, αλλά θα συνοδευτούν από πολλές άλλες μεταρρυθμίσεις ενίσχυσης της κατάρτισης και των επενδύσεων, για παράδειγμα. Από κοινού, θα αποτελέσουν το θεμέλιο για μια πολύ πιο ισχυρή Γαλλία – μια Γαλλία που θα είναι ικανή να αναπτύσσεται σε μακροπρόθεσμη βάση. Γι’ αυτό ακριβώς έχουμε δεσμευτεί σε αυτές τις αλλαγές.

Η Γαλλία και η Ελλάδα δεν βρίσκονται στην ίδια θέση κι έτσι δεν είναι δυνατή μια ευθεία σύγκριση. Ως αποτέλεσμα της κρίσης, η Ελλάδα έχει ήδη υποβληθεί σε βαριές μεταρρυθμίσεις. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Ουδείς θα πρέπει να υποτιμά πόσο δύσκολο ήταν για τον ελληνικό λαό, και εξακολουθεί να είναι για πολλούς. Όμως τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε τους καρπούς αυτών των μεταρρυθμίσεων: η ανάπτυξη αναμένεται να επιστρέψει αυτό το έτος. Ενθαρρύνω την Ελλάδα να συνεχίσει την προσπάθεια να κατοχυρώσει την ανάκαμψη.

Η Γαλλία παρέχει τεχνογνωσία στην ελληνική δημόσια διοίκηση, η οποία θεωρείται ο «μεγάλος ασθενής» της ελληνικής οικονομίας και είναι γνωστή για τις αντιστάσεις της μπροστά στην ανάγκη της μεταρρύθμισης. Ποια είναι άραγε η εικόνα που σας μεταφέρουν οι Γάλλοι τεχνοκράτες;

Είμαι ευτυχής που Γάλλοι ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν εγκατασταθεί στην Αθήνα για να βοηθήσουν την ελληνική δημόσια διοίκηση. Είναι ένα σύμβολο της στενής φιλίας που πάντοτε είχαν οι δύο χώρες. Και πιστεύω σθεναρά ότι κανένα σύστημα δεν είναι τέλειο και ότι όλοι επωφελούμαστε από την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών: δεν είναι ένας μονόδρομος. Ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης θα μπορούσε να έχει μεγάλα οφέλη για την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό. 

Οι λειτουργοί μου στην Αθήνα μου μεταφέρουν ότι έχουν δει αληθινές αλλαγές, αλλαγές που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και αυτά είναι καλά νέα. Θα συνεχίσουν να βοηθούν και να συνδράμουν την ελληνική δημόσια διοίκηση για όσο θα μπορούν να είναι χρήσιμοι.

Μία από τις πρώτες μεταρρυθμίσεις που επιχειρεί η νέα γαλλική κυβέρνηση αφορά την αγορά εργασίας προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης ευελιξίας. Αντίστοιχα ζητήματα θα απασχολήσουν και την ελληνική κυβέρνηση ενόψει της γ’ αξιολόγησης του προγράμματος. Στο πλαίσιο αυτό, τι θα συστήνατε στην ελληνική πλευρά; Έχετε πειστεί ότι οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις αυξάνουν την απασχόληση;

Πράγματι, έχουμε αρχίσει τη διαδικασία αναμόρφωσης της αγοράς εργασίας μας. Ενδυναμώνουμε τον κοινωνικό διάλογο, αποσαφηνίζουμε το πλαίσιο των απολύσεων και το κάνουμε πιο προβλέψιμο, καθιστώντας παράλληλα πιο απλές τις προσλήψεις, ιδίως για τις ΜμΕ. Οι αλλαγές αυτές θα υποστηριχθούν από μία μαζική προσπάθεια κατάρτισης. Το κάνουμε αυτό διότι η αγορά εργασίας μας έχει καταστεί πολύ δύσκαμπτη και έχει έναν αρνητικό αντίκτυπο στην απασχόληση. Οι αλλαγές που δρομολογούμε είναι προσαρμοσμένες στην αγορά εργασίας μας και τις ιδιαιτερότητές της. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να κάνει copy and paste ένα εθνικό εργασιακό μοντέλο σε μια διαφορετική χώρα. Είναι σημαντικό κάθε χώρα να κοιτάξει με αποφασιστικότητα μέσα στα δικά της συστήματα και να αντιμετωπίσει τις δικές της αδυναμίες με μία προσέγγιση που θα προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητές της.

Η απερχόμενη γερμανική κυβέρνηση εκφράζει την πεποίθηση ότι μια περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους πριν από την ολοκλήρωση του προγράμματος θα αποτελούσε αντικίνητρο για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στη χώρα. Ποια είναι η γνώμη σας;

Τους τελευταίους μήνες έχει γίνει τεράστια πρόοδος. Για πρώτη φορά από το 2014, τον Ιούλιο η Ελλάδα εξέδωσε επιτυχώς κρατικά ομόλογα στις αγορές: Αυτό είναι ένα θετικό πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση μιας μόνιμης επιστροφής στις χρηματοοικονομικές αγορές στο τέλος του προγράμματος. Η ελληνική οικονομία αναμένεται να αναπτυχθεί ξανά αυτό το έτος. Και η Ελλάδα μπορεί τελικά να δει το τέλος του τούνελ σε ό,τι αφορά τα διάφορα προγράμματα υποστήριξης. Συνεπώς, ας δούμε πρώτα τη μεγάλη εικόνα και ας πάρουμε μια στιγμή για να συνειδητοποιήσουμε πόσα έχουν επιτευχθεί.

Έχουμε ορίσει συλλογικά ένα ημερολόγιο και μια διαδικασία. Η Ελλάδα έχει προγραμματιστεί να αποχωρήσει από το πρόγραμμα το επόμενο καλοκαίρι. Σαφώς θα χρειαστεί μια συζήτηση στην κατάλληλη χρονική στιγμή για το τι θα ακολουθήσει, και για το πώς μπορούμε περαιτέρω να υποστηρίξουμε την Ελλάδα στον δρόμο της για την ανάκαμψη.

Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να συνεχίσει να υπολογίζει στην ενεργή υποστήριξη της Γαλλίας – τόσο σε καιρούς έντονων κρίσεων όσο και σε πιο ήσυχους και πιο αισιόδοξους καιρούς όπως σήμερα. Δεν ξεχνάμε ωστόσο ότι υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μπροστά - πολλοί άνεργοι και μια εύθραυστη ανάκαμψη - που σημαίνει ότι οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν.

Όσον αφορά το ελληνικό δημόσιο χρέος, ο Πρόεδρος Μακρόν έχει κάνει σαφές ότι τάσσεται υπέρ μέτρων ελάφρυνσης του χρέους που θα συνεισφέρουν στην ανάκτηση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας. Ως εκ τούτου, θα συνεχίσω να πιέζω για μια φιλόδοξη εφαρμογή της συμφωνίας στην οποία κατέληξε το Eurogroup τον περασμένο Ιούνιο, αρκεί η Ελλάδα να τηρήσει τις δεσμεύσεις της σε όρους μεταρρυθμίσεων.

Η Γαλλία εξακολουθεί να θεωρεί εξ ορισμού απαραίτητη τη συμμετοχή του ΔΝΤ στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης; Γιατί και για πόσο;

Η ελληνική κρίση ήταν η χειρότερη κρίση που αντιμετώπισε χώρα της Ευρωζώνης από τη δημιουργία του ευρώ και ο καθένας έκανε το καλύτερο που μπορούσε μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, σε μια περίοδο που δεν υπήρχε μηχανισμός οικονομικής βοήθειας στην Ευρωζώνη. Σε αυτό το πλαίσιο, η χρηματοδοτική ανάμειξη του ΔΝΤ, αλλά επίσης η εκτεταμένη εμπειρία του σε όρους οικονομικών μεταρρυθμίσεων, αντιμετωπίστηκε από πολλούς μετόχους ως ένας παράγοντας διασφάλισης, ιδίως για τις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Η κατάσταση έχει πλέον εξελιχθεί. Θα πρέπει επίσης να αντλήσουμε μαθήματα από αυτήν την εμπειρία. Τώρα έχουμε τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και ελπίζουμε να κινηθούμε γρήγορα μπροστά με βαθύτερη ενοποίηση της Ευρωζώνης. Ως μέρος αυτής της σκέψης, θα είναι χρήσιμο να σκεφτούμε ξανά για τον συγκεκριμένο ρόλο διάφορων θεσμικών εταίρων για το μέλλον.

Πού εντοπίζετε την αδυναμία της Ελλάδας να προσελκύσει έναν κρίσιμο όγκο επενδύσεων, που θα ήταν σε θέση να αλλάξει την εικόνα της ελληνικής οικονομίας; Παρεμπιπτόντως, πώς θα περιγράφατε το γαλλικό ενδιαφέρον για το ελληνικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων;

Η Ελλάδα προσελκύει επενδύσεις ξανά και η Γαλλία είναι η 4^η χώρα που επενδύει στην Ελλάδα. Έχουν υπάρξει πολλά εξαιρετικά παραδείγματα – οι Alstom και Vinci είναι δύο γαλλικές εταιρείες ιδιαίτερα ενεργές στην Ελλάδα, και έχουν υπογράψει σημαντικές συμβάσεις σε έργα υποδομών. Για παράδειγμα, η Vinci Concessions έχει ήδη επενδύσει περισσότερα από 3 δις ευρώ σε εργασίες αυτοκινητοδρόμων και η Alstom Transport έχει υπογράψει συμβάσεις για την επέκταση της γραμμής 3 του μετρό της Αθήνας και για την κατασκευή σιδηροδρόμων. Ο λόγος για τον οποίο ο Πρόεδρος Μακρόν κι εγώ ήρθαμε συνοδευόμενοι από 40 επιχειρηματικούς ηγέτες από όλους τους τομείς, περιλαμβανομένων των ΜμΕ, ήταν να καταδείξουμε ότι υπάρχει αληθινή όρεξη για επενδύσεις στην Ελλάδα – τόσο από μεγάλες επιχειρήσεις όσο και από start-ups.

Γαλλικές επιχειρήσεις αναμειγνύονται σε πολλούς τομείς, όπως η διαχείριση υδάτων, ο ηλεκτρισμός και τα αεροδρόμια. Έχουν γνωστή και σεβαστή εμπειρία στη διαχείριση δημοσίων υπηρεσιών με τη Suez και στους αυτοκινητόδρομους και τη διαχείριση αεροδρομίων με τη Vinci.

Το ενδιαφέρον των γαλλικών επιχειρήσεων για τις ιδιωτικοποιήσεις είναι αυξανόμενο και θα παρακολουθήσουμε στενά τις αποφάσεις που θα λαμβάνει το ΤΑΙΠΕΔ (Fonds de valorisation du patrimoine de l’Etat grec) στα εν εξελίξει projects, ιδίως στον μεταφορικό τομέα. Η ελπίδα μου είναι ότι η Γαλλία και η Ελλάδα θα κάνουν περισσότερες δουλειές μαζί τα επόμενα χρόνια, ως αποτέλεσμα του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων αλλά και πέρα από αυτό.

Η Γαλλία υποστηρίζει με θέρμη τη βαθύτερη πολιτική και οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης. Η γερμανική πλευρά, ωστόσο, εμφανίζεται επιφυλακτική. Πώς ερμηνεύετε αυτήν την κρίση εμπιστοσύνης στο εσωτερικό του κοινού νομίσματος; Έχει ίσως ευθύνες και η Γαλλία;

Πιστεύω ότι η συζήτηση έχει εξελιχθεί. Υπάρχει μεγαλύτερη αναγνώριση στην Ευρώπη ότι χρειάζεται να ενοποιηθούμε περαιτέρω μέσα στην Ευρωζώνη αν θέλουμε η Ευρωζώνη όχι απλώς να επιβιώσει αλλά να ακμάσει μακροπρόθεσμα. Πιστεύω επίσης ότι το σκεπτικό σε πολλές πρωτεύουσες, περιλαμβανομένου του Βερολίνου, έχει εξελιχθεί. Η Γερμανίδα καγκελάριος είπε πρόσφατα ότι ήταν έτοιμη να συζητήσει αυτά τα σημεία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε ένα καλό έγγραφο προβληματισμού πάνω στη μελλοντική ενοποίηση της Ευρωζώνης – με ορισμένες χρήσιμες και καινοτόμους ιδέες. Θα αντιμετωπίσουμε ένα μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας μετά τις γερμανικές εκλογές για να επιτύχουμε πρόοδο. Πρέπει να το αξιοποιήσουμε. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Πρόεδρος Μακρόν θα βάλει ιδέες στο τραπέζι τις επόμενες εβδομάδες για το πώς μπορούμε με τον καλύτερο τρόπο να ενδυναμώσουμε την Ευρωζώνη – για να διασφαλίσουμε παράλληλα περισσότερη αλληλεγγύη, περισσότερη υπευθυνότητα, και περισσότερη δημοκρατία.

Το εγχείρημα της παγκοσμιοποίησης αντιμετωπίζει τριγμούς, αλλά δείχνει και αντοχές. Πώς θα πρέπει κατά τη γνώμη σας να αντιδράσει η Ε.Ε. μέσα σε αυτό το σύνθετο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον; 

Η παγκοσμιοποίηση έχει πολλά οφέλη, αλλά τα οφέλη αυτά χρειάζεται να μοιράζονται από όλους. Κι αυτό σήμερα δεν συμβαίνει πάντοτε. Η Ευρώπη χρειάζεται να προστατέψει περαιτέρω τους πολίτες της: δεν υποστηρίζουμε τον προστατευτισμό, καθώς αυτό δεν θα ωφελούσε κανέναν από εμάς μακροπρόθεσμα, αλλά χρειάζεται να προστατεύσουμε τους πολίτες μας και να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας πολύ πιο ενεργά - με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν άλλες μεγάλες οικονομικές δυνάμεις. Αυτό σημαίνει να διασφαλίσουμε ότι οι κανόνες εμπορίου σε παγκόσμιο επίπεδο είναι δίκαιοι. Σημαίνει να διασφαλίσουμε αμοιβαιότητα στις δημόσιες προμήθειες, να βελτιώσουμε τα όργανα της εμπορικής μας άμυνας και να επιτύχουμε έναν καλύτερο έλεγχο των επενδύσεων τρίτων χωρών σε τομείς - κλειδιά. Και πάλι, αυτό δεν είναι προστατευτισμός – έχει να κάνει με το να διασφαλίσουμε ισότιμους όρους ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, υπερασπιζόμενοι τα στρατηγικά μας συμφέροντα και καθιστώντας την Ευρώπη μια πραγματική οικονομική δύναμη.

Ποιο δίδαγμα ενδεχομένως αντλήσατε από την επικράτηση του Εμανουέλ Μακρόν σε αυτές τις γαλλικές εκλογές και θα θέλατε να μοιραστείτε με τους Έλληνες;

Θα υποστήριζα ότι η απαισιοδοξία νικήθηκε! Οι Γάλλοι πολίτες έκαναν την επιλογή του ανοίγματος - όχι του εθνικισμού ή του προστατευτισμού. Έστειλαν επίσης ένα καθαρό σήμα υπέρ της Ευρώπης. Γνωρίζω πόσο σημαντικό είναι το ευρωπαϊκό project για τους Έλληνες πολίτες, παρά την πρόσφατη κρίση. Και ελπίζω ότι μπορούμε να συνεισφέρουμε από κοινού με τις ελληνικές αρχές στο να δώσουμε μια νέα πνοή στο ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Ικανοποίηση δηλώνει η Αθήνα από τα αποτελέσματα της διήμερης επίσημης επίσκεψης του Εμανουέλ Μακρόν. Όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές το σύνολο της παρουσίας του συγκλίνει στην κατεύθυνση της στήριξης στην Ελλάδα και στην πορεία ανάκαμψής της γενικότερα και της γαλλικής στήριξης στον δρόμο της χώρας για την έξοδο από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018 ειδικότερα.

Οι κυβερνητικές πηγές που επικαλείται το ΑΜΠΕ, επισημαίνουν τη βαρύτητα του συμβολισμού καθεαυτού της επίσκεψης του στην Ελλάδα και των μηνυμάτων που έστειλε μαζί με τον Έλληνα πρωθυπουργό, η οποία ενισχύεται από τη χρονική στιγμή που πραγματοποιήθηκε, στο ξεκίνημα των συζητήσεων για την γ' αξιολόγηση.

Από την κυβέρνηση θεωρούν, σύμφωνα πάντα με το ΑΜΠΕ, ότι οι τοποθετήσεις Μακρόν για την ανάγκη να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση σύντομα και χωρίς νέες απαιτήσεις από το ΔΝΤ, είναι ενδεικτική της σημασίας που αποδίδει ο Γάλλος Πρόεδρος στην οριστική υπέρβαση της ελληνικής κρίσης.

Οι ίδιες πηγές, επισημαίνουν ιδιαίτερα και το γεγονός ότι ο κ. Μακρόν δήλωσε ότι «βλέπουμε για πρώτη φορά θετικά στοιχεία να διαφαίνονται» και υπογραμμίζουν την έμφαση που έδωσε ο Γάλλος Πρόεδρος στην ανάγκη να διευθετηθεί οριστικά και το θέμα του χρέους. Παράλληλα, είπε για το Ταμείο ότι «δεν είναι σωστή μέθοδος το ΔΝΤ να επιτηρεί ευρωπαϊκά προγράμματα και να παρεμβαίνει» και πως η εθνική κυριαρχία και η αξιοπιστία της Ευρώπης πάσχει.

Σχετικά με τον ρόλο του ΔΝΤ, με αφορμή τη συζήτηση για τις αλλαγές που πρέπει να υιοθετήσει η Ευρώπη, Αλέξης Τσίπρας και Εμανουέλ Μακρόν τόνισαν ότι θα πρέπει να είναι αυτοδύναμη για να επιλύει τα προβλήματα της και ότι διαθέτει τα εργαλεία για να το κάνει αυτό.

Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται από την κυβέρνηση και στο γεγονός ότι ο Γάλλος Πρόεδρος επέλεξε να πραγματοποιήσει την πρώτη επίσημη επίσκεψη του στην Ελλάδα. Απόφαση που είναι ενδεικτική της σημασίας που αποδίδει η Γαλλία στη θετική εξέλιξη του ελληνικού ζητήματος, καθώς, όπως σχολιάζουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, «η στρατηγική Μακρόν για δημοκρατική εμβάθυνση της Ευρώπης περνά μέσα από την οριστική επίλυση του ελληνικού ζητήματος».

Επίσης, κυβερνητικοί αξιωματούχοι εντοπίζουν ότι η ευρωπαϊκή ατζέντα του Γάλλου Προέδρου παρουσιάζει συγκλίσεις με τις προτάσεις που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας για εμβάθυνση της Δημοκρατίας στην Ευρώπη και εκτιμούν ότι αυτή η ατζέντα είναι προνομιακή για την κυβέρνηση.

Ως προς τον τρίτο πυλώνα της επίσκεψης Μακρόν, στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι υπήρξε ουσιαστική και εποικοδομητική συζήτηση με τους εκπροσώπους γαλλικών και ελληνικών επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το ΑΜΠΕ, ο κ. Τσίπρας επισήμανε ότι έχει σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα και πως η διαχείριση των κόκκινων δανείων που αποτελεί πρωταρχικό στόχο για την κυβέρνηση πρέπει να γίνει με όρους κοινωνικής προστασίας.

Υπογράμμισε την ισχυρή δέσμευση της κυβέρνησης να αντιμετωπιστούν τα γραφειοκρατικά προβλήματα που έχουν ανακύψει αναφορικά με την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, και επισήμανε την έμφαση που δίνει η κυβέρνηση στις ΑΠΕ, ενώ επανέλαβε τον στρατηγικό στόχο της κυβέρνησης να καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Από την έντυπη έκδοση 

Του Δ.Η. Χατζηδημητρίου
[email protected]

Όσοι περίμεναν μια ομιλία ανάλογη αυτής που εκφώνησε ο Μπαράκ Ομπάμα, τον περασμένο Νοέμβριο στην Αθήνα, θα πρέπει να έμειναν με ανεκπλήρωτες προσδοκίες από τον λόγο που εκφώνησε ο Εμανουέλ Μακρόν, προχθές το βράδυ στην Πνύκα. Και οι δύο επέλεξαν την Αθήνα για να μεταδώσουν το μήνυμά τους, μια φωνή αγωνίας ουσιαστικά για τη δημοκρατική εξέλιξη στον Κόσμο και την Ευρώπη, τους κινδύνους που την απειλούν, και να υποδείξουν δρόμους και τρόπους αντίδρασης απέναντι στις προκλήσεις μιας ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης.

Ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν ουσιαστικά ένας πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ όταν μίλησε στην Αθήνα, την οποία επέλεξε όχι μόνον για να αποχαιρετήσει το παγκόσμιο ακροατήριό του, αλλά και για συνδέσει -με μια δόση πολιτικού ναρκισσισμού- την πολιτική παρακαταθήκη του με την πόλη «στην οποία ξεκίνησαν όλα». Ο Εμανουέλ Μακρόν είναι στην αρχή της προεδρικής θητείας του. Mιλώντας στην Πνύκα, στη σκιά της Ακρόπολης και του Παρθενώνα, επιδιώκει να συνδέσει το όραμά του για την Ευρώπη με τις αρχέγονες αξίες, οι οποίες για πρώτη φορά δοκιμάστηκαν στο έδαφος που πατούσε το βράδυ της Πέμπτης.

Πιάνοντας το νήμα από τον Φρανσουά Μιτεράν, μετά τις προεδρίες του φανφαρόνου Σαρκοζί και του άχρωμου γραφειοκράτη Ολάντ, ο Εμανουέλ Μακρόν αποδεικνύεται ένας δεινός μαθητής του πιο «Φλωρεντινού» από τους Γάλλους προέδρους, αναγνωρίζοντας την απόλυτη αξία του χειρισμού των συμβολισμών στην πολιτική. Φοιτητής και μετέπειτα συνεργάτης του Πολ Ρικέρ, του πλέον επιφανούς ερμηνευτικού φιλοσόφου στον 20ό αιώνα, ο Μακρόν όχι μόνο γνωρίζει την αξία της σύνθετης σκέψης, αλλά μπορεί να χειρίζεται με άνεση εκείνες ακριβώς τις διακρίσεις που κάνουν τη σκέψη και τον λόγο του ανοικτό στην κριτική μιας Ευρώπης που δεν θυμίζει Ευρώπη και ταυτοχρόνως αυστηρά δογματικό όταν πρόκειται να υπερασπισθεί ένα περιεχόμενο αξιών, αρνούμενος να σχετικοποιήσει εκείνες ακριβώς τις έννοιες που συγκροτούν τον πυρήνα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

«Δημοκρατία, Πολιτισμός, Ιστορία, Κυριαρχία» ήταν ουσιαστικά που επανήλθαν πολλές φορές στην ομιλία του και γύρω απ’ αυτά επιδιώκει να ενεργοποιήσει τους λαούς της Ευρώπης, προτείνοντας μια διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης, μέσω της οποίας οι Ευρωπαίοι θα ξαναγαπήσουν το κοινό σπίτι τους. Όποιοι κοιτούν κι ενδιαφέρονται μόνο για τους δείκτες στις χρηματαγορές, δεν αναγνωρίζουν εαυτούς στο όραμα Μακρόν.

Όσοι σχεδιάζουν -κι επιβάλλουν- από τις Βρυξέλλες πολιτικές και κανόνες για τους πολλούς, δεν συγκαταλέγονται στους συνομιλητές του. Η πρόκληση, στην οποία πρέπει και ο ίδιος να απαντήσει το επόμενο διάστημα, είναι εάν μπορεί να πείσει τους υπόλοιπους ότι η Ευρώπη είναι ένα σχέδιο που αφορά τους λαούς και τους πολίτες της κι όχι τους γραφειοκράτες. Εάν έχει την ισχύ να αναδειχθεί σε θεματοφύλακα μιας Ευρώπης που καλείται να ερωτευτεί τις αξίες που τη γέννησαν για να απαντήσει στις προκλήσεις του μέλλοντος.