Τα βλαστοκύτταρα έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια την ιατρική πιο αποτελεσματική. Δεν είναι τυχαίο που οι επιστήμονες ερευνούν συνέχεια νέες πτυχές εκμετάλλευσης τους για καλύτερη θεραπεία περισσότερων ασθενειών. Τελευταία δεδομένα μας έρχονται από τους αθλητιάτρους καθώς η χρήση βλαστοκυττάρων στις αθλητικές κακώσεις μειώνουν σημαντικά το χρόνο επιστροφής του αθλητή στην ενεργό δράση.
Συγκεκριμένα τα πρώτα εντυπωσιακά αποτελέσματα μας έρχονται από τη δοκιμή βλαστοκυττάρων στη ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου, της πιο συχνής αθλητικής κάκωσης και τα οποία παρουσιάστηκαν στο διεθνές Συνέδριο «International Cartilage Repair Society- StemCells and Scaffolds», το οποίο διεξήχθη στη Μπολόνια της Ιταλίας 5-6 Δεκεμβρίου 2014, υπό την αιγίδα της ICRS.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι αθλητές επιστρέφουν στην ενεργό δράση μέσα σε μόλις δύο μήνες μετά το χειρουργείο. Η νέα μέθοδος χαρακτηρίστηκε ως επανάσταση στη χειρουργική των χιαστών συνδέσμων, καθώς μέχρι σήμερα εφαρμόζονται πάνω από 540 τεχνικές αποκατάστασης, ωστόσο το μεγάλο πρόβλημα ήταν ο χρόνος επιστροφής στην ενεργό δράση, που κυμαίνεται από 6-12 μήνες, ανάλογα με το σπορ του αθλητή.
Η χρήση βλαστοκυττάρων από το μυελό των οστών, βοηθά στην ταχύτερη κυτταρική αφομοίωση- νεοαγγειογένεση των μοσχευμάτων (χιαστού) και ενισχύει τη διαδικασία επούλωσης. Η έκκριση κυτοκινών και νεο-αγγειογεννετικών παραγόντων, επιταχύνουν τη κυτταρική ανάπτυξη και την εν γένει αναγέννηση του χιαστού συνδέσμου, ενώ συνεχίζουν την αναγεννητική τους δράση για πολλούς μήνες.
Στα πλεονεκτήματα της νέας μεθόδου προσμετρούνται επίσης, η γρήγορη αναγέννηση του μοσχεύματος και η σταθερότητα του γόνατος, η μείωση του κινδύνου μόλυνσης και αποτυχίας, η αποφυγή μετεγχειρητικής δυσκαμψίας και ο πόνος και φυσικά το μεγαλύτερο εύρος κίνησης της άρθρωσης.
Αξίζει να τονιστεί ότι η χρήση βλαστοκυττάρων στην αναγέννηση του χιαστού δεν είναι μια απλή διαδικασία. Απαιτεί έμπειρη και εξειδικευμένη ιατρική ομάδα, ειδικά πρωτόκολλα λήψης, προετοιμασίας και εφαρμογής, καθώς κρίσιμοι παράγοντες, μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητά τους.
Η χρήση παροχέτευσης μετά το χειρουργείο απαγορεύεται και ειδικά πρωτόκολλα αιμόστασης απαιτούνται. Επίσης απαιτείται ειδικό πρωτόκολλο αποθεραπείας που ξεκινά από μερικές ώρες μετά το χειρουργείο και ολοκληρώνεται με την επανένταξη του αθλητή στην ομάδα του. Η διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας έξι εβδομάδες μετεγχειρητικά, αποτελεί οδηγό σημείο για την περαιτέρω αποθεραπεία του.
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ο σύνδεσμος που τραυματίζεται πιο συχνά από τις αθλητικές δραστηριότητες μας, πιθανές πτώσεις ή και τροχαία ατυχήματα. Μάλιστα, οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι γυναίκες τραυματίζουν το χιαστό δύο με οκτώ φορές περισσότερο σε σχέση με τους άντρες ενώ, οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί έχουν μεγαλύτερη συχνότητα τέτοιων τραυματισμών σε σχέση με τους Αφρο-αμερικάνους τους Ασιάτες και τους Ισπανόφωνες. Στις ΗΠΑ μάλιστα περίπου 250.000 άτομα τραυματίζουν το χιαστό τους σε ετήσια βάση, ενώ στην Ελλάδα ξεπερνάμε τις 4.000 άτομα το χρόνο. Οι ηλικίες κυμαίνονται από 15 ετών μέχρι 45 ετών.
Οι συχνότεροι αθλητικοί τραυματισμοί γίνονται στο μπάσκετ, στο χόκεϊ, το ποδόσφαιρο και τη γυμναστική, ενώ ακολουθούν σε συχνότητα αυτοί του σκι και του βόλεϊ. Να σημειωθεί όμως, ότι μόνο στο 30% των περιπτώσεων ο τραυματισμός είναι από άμεση επαφή με αντίπαλο.
Τέλος, αναφορικά με το κόστος για την αντιμετώπιση των κακώσεων του χιαστού συνδέσμου στις ΗΠΑ για παράδειγμα όπου υπάρχει καταγραφή, αυτό φτάνει στα 2-3 δισ. δολάρια το χρόνο, γεγονός που δείχνει το τεράστιο κοινωνικοοικονομικό κόστος των τραυματισμών αυτών.
