Την ανάγκη να τεθεί στην ατζέντα των συζητήσεων απέναντι στη Γερμανία μία υποτίμηση του ευρώ, προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας και να ανασχεθούν η υψηλή ανεργία και τα «σαφή δείγματα αποπληθωρισμού», προτάσσει στο naftemporiki.gr η πρώην Επίτροπος της ΕΕ και πρώην υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου.
Η πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη αναφέρει χαρακτηριστικά ότι το θέμα του ευρώ «πρέπει να συζητηθεί πέραν και έξω από την αναποτελεσματική τακτική της ‘ορθοδοξίας’ που ακολουθείται μέχρι σήμερα». Μεταξύ άλλων, εκφράζει την άποψη ότι η τρόικα στην Ελλάδα έδρασε περισσότερο «σαν ασκούμενος αλχημιστής», επισημαίνει ότι η κυβέρνηση έπρεπε να υπόκειται σε περιοδικό έλεγχο «από το Κοινοβούλιο και όχι από την τριμελή επιτροπή υπαλλήλων των διεθνών οργανισμών» και εκφράζει την κάθετη διαφωνία της με την άποψη ότι «δεν μπορούμε μόνοι μας». Η κ. Διαμαντοπούλου χαρακτηρίζει εξαιρετικά σημαντικό στόχο τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, «όταν όμως αυτό είναι γνήσιο και βιώσιμο», και ασκεί κριτική στην κυβέρνηση η οποία κατά τη γνώμη της «προτιμά το αμπαλάζ από το περιεχόμενο» και υιοθετεί την τακτική του «μοιράζω λεφτά». Απαντώντας στο ερώτημα γιατί η ίδια δεν συγκλίνει σε καμία από τις υφιστάμενες δομές της Κεντροαριστεράς, αναφέρει ότι «χρειάζεται ένα εντελώς νέο εγχείρημα το οποίο δεν θα βασίζεται σε υπάρχουσες δομές και παθογένειες». Αναφερόμενη στην εφαρμογή του γνωστού ως «νόμου Διαμαντοπούλου» για τα ΑΕΙ, δηλώνει: «δεν μπορώ να μην θυμίσω ότι η πρώτη κίνηση της συγκυβέρνησης ήταν να αλλάξει σημαντικά στοιχεία της μεταρρύθμισης, η οποία είχε ψηφιστεί ένα χρόνο πριν με πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα συναίνεση».
Σήμερα, 90 μέρες πριν τις εκλογές, κόμματα και υποψήφιοι δεν ξέρουν το σύστημα και τη σταυροδοσία σε μία και μοναδική περιφέρεια των 8 εκατομμυρίων!!!
Η κυβέρνηση επενδύει στο πρωτογενές πλεόνασμα προκειμένου να διεκδικήσει από τους εταίρους και δανειστές της μία δραστική διευθέτηση του δημόσιου χρέους. α) Συμφωνείτε με αυτήν τη στρατηγική; β) Πόσο πιθανή θεωρείτε μία θετική έκβαση των εξελίξεων και κατά πόσο πιστεύετε ότι αυτή θα ήταν από μόνη της ικανή να αντιστρέψει το κλίμα εντός και εκτός Ελλάδας;
Η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος είναι εξαιρετικά σημαντικός στόχος όταν, όμως, αυτό είναι γνήσιο και βιώσιμο. Μέχρι στιγμής υπάρχουν αμφιβολίες και για τα δύο και υποσχέσεις για μοίρασμα. Το πρωτογενές πλεόνασμα δεν μπορεί παρά να είναι μέρος μιας στρατηγικής που συνδυάζει δημοσιονομική εξυγίανση με την ανάπτυξη και όχι ένα λογιστικό θετικό ισοζύγιο που προέρχεται από την πρωτοφανή φορολογία πολιτών και παραγωγής. Aυτό όμως που σίγουρα δεν βοηθά το κλίμα είναι η τακτική του "μοιράζω λεφτά" που υιοθετεί η Κυβέρνηση, σαν να μην πέρασε ούτε μία μέρα από το τέλος εποχής που συντελέστηκε το 2010. Για να αλλάξει πραγματικά το κλίμα απαιτούνται μεταρρυθμίσεις, σχέδιο και συμβολή στις αναγκαίες αποφάσεις και στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση όμως προτιμά το αμπαλάζ από το περιεχόμενο.
Προσφάτως, κλιμάκιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανέλαβε την πρωτοβουλία να διενεργήσει έλεγχο για τα πεπραγμένα της τρόικας στην Ελλάδα. Ένας από τους συντάκτες αντίστοιχου πορίσματος του ΕΚ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η τρόικα έδρασε σαν χασάπης. Ενστερνίζεστε αυτήν την άποψη; Εσείς πού αποδίδετε τις ευθύνες για την παρατεταμένη ελληνική κρίση;
Περισσότερο σαν ασκούμενος αλχημιστής θα έλεγα. Το βασικό όμως πρόβλημα ήταν ότι, αντί η κυβέρνηση μετά την υπογραφή των συμφωνιών να υπόκειται σε περιοδικό και οργανωμένο έλεγχο από το Κοινοβούλιο… άφησε το έργο αυτό στην τριμελή επιτροπή υπαλλήλων των διεθνών οργανισμών. Έχω αρθρογραφήσει για την «θεσμική τερατογέννηση» και όσα μας άφησε. Η παρατεταμένη κρίση είναι ένας συνδυασμός των «κατασκευαστικών» προβλημάτων και της ελληνικής αδυναμίας, τόσο της διοίκησης όσο και της πολιτικής βούλησης.
Είστε από τους πολιτικούς παράγοντες οι οποίοι χτυπούν συστηματικά το «καμπανάκι» για την εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών στην Ελλάδα και συχνά επισημαίνετε την απροθυμία του πολιτικού συστήματος προς αυτήν την κατεύθυνση. Σε αυτό το πλαίσιο, εκτιμάτε ότι θα ήταν θεμιτή η συνέχιση της εποπτείας από την τρόικα ή ενδεχομένως από ένα άλλο όργανο, διαφορετικής σύνθεσης και τεχνοτροπίας;
Διακινείται η άποψη ότι δεν μπορούμε μόνοι μας, ότι αν δεν μας πιέζει η όποια τρόικα, δεν θα κάνουμε τίποτα. Διαφωνώ απολύτως. Τέτοιου είδους λογικές συσσωρεύουν τεράστια αντίδραση, οργή και πίεση που μπορεί να «τινάξουν το καπάκι» με εκρήξεις που θα οδηγήσουν σε μεγάλο δράμα. Η αλήθεια και όχι η ωραιοποίηση της πραγματικότητας, ένας εθνικός στόχος που αφορά τη ζωή των ανθρώπων, ένα σχέδιο μακροχρόνιο και ρεαλιστικό και πολιτικοί αποφασισμένοι να θυσιαστούν προσωπικά όταν χρειάζεται, θεωρώ ότι είναι τα τέσσερα στοιχεία που μπορούν να δώσουν εθνική διέξοδο. Σ΄αυτή τη περίπτωση η κάθε είδους τρόικα θα επιτελεί το έργο της εποπτείας από πλευράς δανειστών, αλλά με τις προϋποθέσεις και τους όρους που επιβάλλει η δημοκρατία.
Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες της πρότασης την οποία προκρίνει το «Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη», υπό το πρίσμα της ανάγκης για ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης;
Τρεις είναι οι άξονες πάνω στους οποίους λειτουργούμε συνεργαζόμενοι με άλλα κέντρα, δίκτυα επιστήμονες και ανθρώπους με ειδική επαγγελματική εμπειρία.
α) Το σχέδιο διαπραγμάτευσης για τη διαχείριση του χρέους.
β) Οι βασικές αλλαγές στους τομείς του πολιτικού συστήματος , του φορολογικού, της διοίκησης και των κοινωνικών ασφαλίσεων.
γ) Οι βασικοί τομείς της χώρας και οι δυνατότητες χρηματοδότησής τους. Πώς έρχονται ξένα κεφαλαία και πώς στηρίζεται η εξωστρέφεια των τομέων αυτών.
Έχετε ταχθεί υπέρ της υποτίμησης του ευρώ. Πώς τεκμηριώνετε αυτήν την ανάγκη; Ποια θα ήταν τα οφέλη και ποιες οι ζημίες μιας αντίστοιχης επιλογής;
Το θέμα του ευρώ πρέπει να συζητηθεί πέραν και έξω από την αναποτελεσματική τακτική της «ορθοδοξίας» που ακολουθείται μέχρι σήμερα. Η ανεργία παραμένει υψηλή όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο το Νότο περιλαμβανομένης και της Γαλλίας, και καταγράφονται σαφή δείγματα αποπληθωρισμού στη πλειονότητα των χωρών της ευρωζώνης. Πρέπει, λοιπόν να συζητηθεί μια διαφορετική νομισματική αντιμετώπιση του ζητήματος, μια υποτίμηση του ευρώ. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν πάντοτε θετικά και αρνητικά, όμως είναι ουσιαστικό να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας και να διευκολυνθούν οι εξαγωγές. Το θέμα έχει παρουσιαστεί και από το Γαλλικό Συμβούλιο Οικονομικής Ανάλυσης (ΕΑC) τον Ιανουάριο, αλλά δεν έχει μπει καν στην ατζέντα ως αντίθετο με τον πυρήνα της Γερμανικής πολιτικής.
Γιατί εκφράζετε αντιρρήσεις αναφορικά με την επιλογή της κυβέρνησης να εφαρμόσει τη σταυροδοσία, έναντι της λίστας, στις επικείμενες ευρωεκλογές;
Εξέφρασα ισχυρές αντιρρήσεις για την επιλογή της κυβέρνησης να αλλάξει τον εκλογικό νόμο λίγο πριν τις εκλογές, όχι βεβαίως για τη δυνατότητα του πολίτη να επιλέγει εκείνος. Πάμε χρόνια πίσω όταν ο εκλογικός νόμος γίνεται ένα παιχνίδι πολιτικών σκοπιμοτήτων. Αυτό ονόμασα ως άλλη "παράγκα". Έκανα σαφές ότι η επιλογή των ευρωβουλευτών από τον αρχηγό είναι μεν ένα απαράδεκτο σύστημα, αλλά η αλλαγή του θέλει επεξεργασία και συναίνεση που να οδηγεί με λαϊκή συμμετοχή στους καλύτερους δυνατούς υποψήφιους. Σήμερα, 90 μέρες πριν τις εκλογές κόμματα και υποψήφιοι δεν ξέρουν το σύστημα και τη σταυροδοσία σε μία και μοναδική περιφέρεια των 8 εκατομμυρίων!!!
Το ΠΑΣΟΚ καλεί σε συστράτευση με την Κίνηση των 58 όλες τις όμορες πολιτικές δυνάμεις. Η ΔΗΜΑΡ επικαλείται το «αμαρτωλό» παρελθόν του ΠΑΣΟΚ και διαγράφει τη δική της πορεία. Τι εμποδίζει έως σήμερα να σμίξετε με ένα από τα δύο αυτά εγχειρήματα της λεγόμενης ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς;
Πιστεύω ότι η χώρα και ο χώρος χρειάζονται ένα εντελώς νέο εγχείρημα το οποίο δεν θα βασίζεται σε υπάρχουσες δομές και παθογένειες.
Σε ποιον βαθμό και με ποια αποτελέσματα θεωρείτε ότι εφαρμόζεται σήμερα ο γνωστός ως «νόμος Διαμαντοπούλου» για την ανώτατη εκπαίδευση;
Ο νόμος για τα ΑΕΙ θέλει χρόνο και ανθρώπους στο υπουργείο και στα πανεπιστήμια αποφασισμένους να υποστηρίξουν νέες διαδρομές. Βεβαίως δεν μπορώ να μην θυμίσω ότι η πρώτη κίνηση της συγκυβέρνησης ήταν να αλλάξει σημαντικά στοιχεία της μεταρρύθμισης, η οποία είχε ψηφιστεί ένα χρόνο πριν με πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα συναίνεση. Αυτό ως ένα πρώτο και αποκαλυπτικό βήμα της αντίληψης των κυβερνώντων για βαθιές μεταρρυθμίσεις εντός και εκτός του μνημονίου, έδωσε λάθος μήνυμα σε όσους πίστεψαν ότι κάτι θα άλλαζε...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ
[email protected]
