Το πρωτότυπο ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, εμπνευσμένου από τον ανθρώπινο εγκέφαλο, που λειτουργεί χάρη σε «ηλεκτρονικό αίμα», παρουσίασε η ΙΒΜ.
Η εταιρεία δηλώνει ότι εμπνέεται από τη Φύση, κατασκευάζοντας υπολογιστές οι οποίοι χρησιμοποιούν υγρό για την τροφοδοσία τους με ενέργεια και την ψύξη τους, όπως ακριβώς ένας εγκέφαλος.
Οι επιδόσεις του ανθρωπίνου εγκεφάλου θεωρούνται εντυπωσιακές, καθώς συνδυάζουν μεγάλη υπολογιστική ισχύ και μικρό μέγεθος, απαιτώντας μόλις 20 βατ ενέργειας – κάτι που, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, η ΙΒΜ επιδιώκει με τη σειρά της να επιτύχει.
Επί της προκειμένης, το «αίμα» - ηλεκτρολύτης που κυκλοφορεί στον υπολογιστή μεταφέρει ενέργεια και λειτουργεί ως ψυκτικό. Ένα πολύ βασικό μοντέλο του συστήματος παρουσιάστηκε στα εργαστήρια της εταιρείας στη Ζυρίχη, από τους δρες Πάτρικ Ρατς και Μπρούνο Μισέλ.
Όπως εκτιμούν, μέχρι το 2060, ένας υπολογιστής του ένα petaflop (με τα σημερινά δεδομένα θα χρειαζόταν χώρο έκτασης ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου) θα μπορεί να χωρέσει σε ένα γραφείο.
«Θέλουμε να χωρέσουμε έναν υπολογιστή μέσα σε έναν κύβο ζάχαρης. Για να το επιτύχουμε αυτό, θέλουμε μία παραδειγματική αλλαγή στα ηλεκτρονικά- πρέπει να εμπνευστούμε από τον εγκέφαλό μας» λέει χαρακτηριστικά ο Μισέλ, προσθέτοντας ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι 10.000 φορές πιο πυκνός και αποδοτικός από οποιονδήποτε σημερινό υπολογιστή, και αυτό επειδή χρησιμοποιεί μόνο ένα, και πολύ αποτελεσματικό, δίκτυο αιμοφόρων και τριχοειδών αγγείων για να μεταφέρει θερμότητα και ενέργεια ταυτόχρονα.
Η τρισδιάστατη αρχιτεκτονική αναμένεται να αποτελέσει ένα από τα «κλειδιά» του μέλλοντος των ηλεκτρονικών υπολογιστών, και η ΙΒΜ σκοπεύει να πάει ένα βήμα παραπέρα, ενσωματώνοντας στις «στοίβες» των τσιπ μικροσκοπικούς σωλήνες με ψυκτικό υγρό. Η «τέχνη» της υδρόψυξης έχει επιδειχθεί ξανά από την ΙΒΜ στο, Aquasar, στον γερμανικό υπερυπολογιστή SuperMUC, εξοικονομώντας 40% ηλεκτρική ενέργεια. Ωστόσο, ο στόχος πλέον είναι η ταυτόχρονη ψύξη και τροφοδοσία, με ένα υγρό το οποίο μπορεί να κάνει «multitasking». Μέχρι τώρα, τις καλύτερες επιδόσεις στο δοκιμαστικό σύστημα (το οποίο παραπέμπει σε μία απλή μπαταρία) παρουσιάζει το βανάδιο. Το υγρό (ο ηλεκτρολύτης) φορτίζεται αρχικά με ηλεκτρόδια και στη συνέχεια αποστέλλεται στο εσωτερικό του υπολογιστή, όπου και μεταφέρει ενέργεια στα τσιπ.
Η ΙΒΜ είναι η πρώτη εταιρεία η οποία στρέφεται στο «ηλεκτρονικό αίμα» ως το μέλλον των υπολογιστών, τη στιγμή που τα περισσότερα άλλα ερευνητικά εργαστήρια κινούνται σε άλλες «οδούς», με έρευνες πάνω σε κβαντικούς, φωτονικούς και σπιντρονικούς υπολογιστές.
