Με τη φυσική πτώση της θερμοκρασίας των υδάτων του Ειρηνικού συνδέουν επιστήμονες την πρόσφατη επιβράδυνση της υπερθέρμανσης, η οποία έχει εν μέρει τροφοδοτήσει τις φωνές που αμφισβητούν την κλιματική αλλαγή. Οι ίδιοι επισημαίνουν ότι πρόκειται για μια απλή παύση στην αναπόφευκτη άνοδο των επιφανειακών θερμοκρασιών.
Από τα μέσα έως τα τέλη του περασμένου αιώνα, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία σημείωσε άνοδο 0,13 βαθμών Κελσίου ανά δεκαετία. Τα τελευταία 15 χρόνια ωστόσο, οι ρυθμοί έπεσαν στους 0,05 βαθμούς ανά δεκαετία, σύμφωνα με την αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), παρά τη διαρκή αύξηση των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Χρησιμοποιώντας ένα νέο μοντέλο προσωμοίωσης κλιματικών ανωμαλιών σε τοπικό επίπεδο, οι ερευνητές του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Scripps εντόπισαν περιοχές, όπου κατεγράφη μεγάλη άνοδος της θερμοκρασίας και άλλες περιοχές, όπου η θερμοκρασία είτε παρέμεινε σταθερή είτε μειώθηκε. Οι ίδιοι αποδίδουν τη συνολική παύση στις χαμηλότερες θερμοκρασίες στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό.
«Συγκεκριμένα, το μοντέλο αναπαρήγαγε την εποχική μεταβλητότητα της παύσης, στην οποία περιλαμβάνεται μια ελαφρά τάση μείωσης της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου στο Βορρά», αναφέρει σε ανακοίνωση ένας εκ των συντακτών της έκθεσης που δημοσιεύεται στο Nature, Σανγκ-Πινγκ Σίε. «Το καλοκαίρι, η επίδραση του Ειρηνικού στον Ισημερινό περιορίζεται και τα αυξημένα αέρια του θερμοκηπίου συνεχίζουν να ανεβάζουν τις θερμοκρασίες, προκαλώντας πρωτοφανή κύματα καύσωνα και υποχώρηση των θαλάσσιων πάγων στην Αρκτική.»
Η μελέτη έλαβε υπόψη τη δεκαετή ταλάντωση του Ειρηνικού (PDO), στην οποία εντάσσονται τα φαινόμενα Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Παρότι και τα δύο διαρκούν λίγα χρόνια, η PDO λαμβάνει χώρα σε διάστημα αρκετών δεκαετιών και εδώ και 15 χρόνια βρίσκεται σε ψυχρότερη φάση που παραμένει άγνωστο πόσο θα διαρκέσει. Οι επιστήμονες ωστόσο εμφανίζονται βέβαιοι ότι με την ολοκλήρωσή της, θα επαναληφθεί και η τάση ταχύτερης ανόδου της θερμοκρασίας.