Οι Λίβυοι εξεγερμένοι συνεχίζουν την προέλασή τους προς τη Σύρτη, γενέτειρα του Μουάμαρ Καντάφι, αφού κατάφεραν να απωθήσουν τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις από την πόλη Μπεν Τζαουάντ.
Ωστόσο, οι δυνάμεις του Καντάφι φέρονται να ανέκτησαν τον έλεγχο μέρους της δυτικής πόλης Μιζουράτα, όπως ανακοίνωσε εκπρόσωπος των εξεγερμένων, την ώρα που η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχει «απελευθερώσει» την πόλη.
«Ένα μέρος της πόλης είναι υπό τον έλεγχο των αντικαθεστωτικών, ενώ ένα άλλο μέρος είναι υπό τον έλεγχο των δυνάμεων που παραμένουν πιστές στον Καντάφι», δήλωσε ο εκπρόσωπος που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Αν και οι εξεγερμένοι τις τελευταίες ημέρες έχουν σημειώσει προόδους στα ανατολικά της Λιβύης, η Μιζουράτα είναι η μοναδική πόλη στο δυτικό τμήμα της χώρας που είναι υπό τον έλεγχο των αντικαθεστωτικών.
Εκπρόσωπος της λιβυκής κυβέρνησης χαρακτήρισε την πόλη «απελευθερωμένη» και διοργάνωσε μία επίσκεψη στην πόλη για τους ξένους δημοσιογράφους.
Εν τω μεταξύ, το Κατάρ έγινε η πρώτη αραβική χώρα που αναγνώρισε το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο των εξεγερμένων ως τον επίσημο εκπρόσωπο του λιβυκού λαού, προκαλώντας την οργή των λιβυκών αρχών. Σύμφωνα με ανακοίνωση που μετέδωσε η λιβυκή τηλεόραση, η κίνηση αυτή από το «κρατίδιο» του Κατάρ ισοδυναμεί με «ξεκάθαρη ανάμειξη» στα εσωτερικά της Λιβύης.
Να φύγει αμέσως καλούν τον Καντάφι Σαρκοζί-Κάμερον
Από την πλευρά τους, ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσαν ότι «ο Καντάφι πρέπει να φύγει αμέσως» και κάλεσαν τους υποστηρικτές του να «τον εγκαταλείψουν πριν είναι πολύ αργά», σε κοινή τους ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα, παραμονή της συνόδου στο Λονδίνο για τη Λιβύη.
Οι δυο Ευρωπαίοι ηγέτες κάλεσαν επίσης τους Λίβυους να σφυρηλατήσουν μια διαδικασία μετάβασης που θα μπορούσε να οργανωθεί γύρω από το Εθνικό Συμβούλιο Μετάβασης. «Δεν προβλέπουμε καμία στρατιωτική κατοχή της Λιβύης», διαβεβαιώνουν.
Κατά τη διάσκεψη του Λονδίνου, σημειώνουν οι κ.κ. Σαρκοζί και Κάμερον, «το σύνολο της διεθνούς κοινότητας θα έχει την ευκαιρία να εκφράσει την υποστήριξή του προς τον Λιβυκό λαό στον αγώνα του για να ρίξει μια βίαιη δικτατορία, και να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες που θα του επιτρέψουν να αποφασίσει για το μέλλον του».
