Με το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ να βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 20 ετών, κάποιοι Aμερικανοί εργάζονται αμισθί, αλλά οι ειδικοί είναι διχασμένοι. Αλλοι κάνουν λόγο για εμπλουτισμό του βιογραφικού και απόκτηση επαγγελματικών εφοδίων, κι άλλοι για εκμετάλλευση.
Η 22χρονη Ντάνα Λιν είναι μία από τους 14,7 εκατομμύρια άνεργους στις ΗΠΑ.
Απολύθηκε τον Απρίλιο από το τμήμα μάρκετινγκ εταιρείας με τεχνολογικό εξοπλισμό, κοντά στο Σαν Φρανσίσκο και έκτοτε εργάζεται αμισθί περίπου πέντε ώρες την εβδομάδα για μία ιντερνετική εταιρεία, την Jobnob.com, η οποία φέρνει σε επαφή ανέργους με νέες επιχειρήσεις που χρειάζονται εργατικό δυναμικό, αλλά δεν έχουν να πληρώσουν.
«Είναι καλό να έχεις κάτι να απασχολείσαι και όταν θα απευθύνεσαι σε μελλοντικούς εργοδότες είναι καλό να λες "δεν καθόμουν απλά όλη μέρα. Ουσιαστικά έκανα κάτι"», λέει η Λιν, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Cornell, η οποία από τότε που απολύθηκε έκανε- ανεπιτυχώς- αίτηση για πρόσληψη σε περίπου 50 εταιρείες.
Και δεν είναι μόνο οι άνεργοι που δέχονται να δουλεύουν αμισθί. Ορισμένοι από τους έμμισθους υπαλλήλους καλούνται από τους εργοδότες τους να εργαστούν για ένα διάστημα δωρεάν. Τον περασμένο μήνα, η British Airways ζήτησε από τους υπαλλήλους της που εργάζονται στη Βρετανία να εργαστούν για ένα μήνα αμισθί.
Κάποιες εταιρείες αλλά και πολλές κυβερνητικές υπηρεσίες υποχρεώνουν το προσωπικό τους να παίρνει άδεια, χωρίς αποδοχές.
Ο Ρος ¶ιζενμπρι, αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής, το οποίο εδρεύει στην Ουάσινγκτον, προειδοποιεί ότι ενώ επιτρέπεται η εθελοντική εργασία για ΜΚΟ ή για κυβερνητικές υπηρεσίες, είναι παράνομο ο ιδιωτικός τομέας να μην πληρώνει τους εργαζόμενους.
«Δεν είναι απλά μία κακή ιδέα. Είναι παράνομο», λέει ο ¶ιζενμπρι και προσθέτει ότι «ο νόμος επιβάλλει να μην εργάζονται οι υπάλληλοι για λιγότερα χρήματα από τον βασικό μισθό. Όσο πιο απελπισμένοι είναι οι άνθρωποι, τόσο θα κάνουν τέτοια πράγματα για να μπορούν να είναι περισσότερο αρεστοί στον εργοδότη. Οι βραχυπρόθεσμες προοπτικές για τους περισσότερους ανέργους είναι πολύ κακές. Δεν πρόκειται να βελτιωθούν σημαντικά με το να εργάζεται κάποιος χωρίς να πληρώνεται».
Η Αλεξάντρα Λέβιτ, ειδική σε θέματα απασχόλησης, προτείνει την εθελοντική εργασία στις ΜΚΟ για την απόκτηση εμπειρίας.
«Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην υποτιμούμε τον εαυτό μας. Αν όντως διαθέτει κάποιος την εμπειρία, τότε θα πρέπει να πληρώνεται γι' αυτό. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι εταιρείες εκμεταλλεύονται (την κατάσταση)», λέει η Λέβιτ.
Η Μάντλιν Λοράνο, επικεφαλής αναλύτρια στην εταιρεία έρευνας και συμβουλευτικής στον χώρο εργασίας Bersin and Associates, υποστηρίζει ότι η τάση να δουλεύει κανείς αμισθί, εξαιτίας της ύφεσης, είναι ένας ιδανικός τρόπος για τις εταιρείες να κατασκευάζουν «εφεδρείες ταλέντων» που θα χρησιμοποιηθούν όταν ανακάμψει η οικονομία.
«Οι εργοδότες πρέπει να χρησιμοποιούν την ίδια στρατηγική που θα χρησιμοποιούσαν αν προσελάμβαναν κάποιον έμμισθο. Πάντα θέλεις έναν ποιοτικό υπάλληλο. Οσοι αναζητούν δουλειά πρέπει επίσης να σκέφτονται έτσι: "πρέπει να επενδύσω τον χρόνο μου σε μία εταιρεία, στην οποία πιστεύω και από την οποία μπορώ να διδαχτώ κάτι".
Το επιχείρημα το οποίο χρησιμοποιεί ο κόσμος είναι "αφοσίωση ή απελπισία". Δεν είναι απαραίτητα εθελοντική εργασία σε ένα καταφύγιο αστέγων, αλλά είναι μία συνεισφορά που θα μπορούσε επίσης να ωφελήσει μακροπρόσθεσμα».
ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters
